ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Ενα χρόνο πριν, στις 4 Νοέμβρη 2008, ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος, ο Μπαράκ Ομπάμα, σάρωνε στην κυριολεξία τον αντίπαλό του για την προεδρία Ρεπουμπλικανό Τζον ΜακΚέιν. Κατόρθωσε να σαρώσει εξαιτίας της στήριξης από τα οικονομικά συμφέροντα, αλλά και της μαζικής συμμετοχής των ψηφοφόρων, γιατί θέλησαν να εκδιώξουν τους Ρεπουμπλικανούς, πιστεύοντας τα περί «αλλαγής» που υποσχόταν ο Μπαράκ Ομπάμα.

Ακριβώς ένα χρόνο μετά το τοπίο έχει αλλάξει ριζικά. Οι Αμερικανοί πολίτες γύρισαν εκ νέου τις πλάτες τους στις κάλπες, με τη συμμετοχή να είναι πολύ χαμηλή στις εκλογές που διεξήχθησαν για την ανάδειξη κυβερνητών στις πολιτείες Βιρτζίνια και Νιου Τζέρσι και δήμους πόλεων όπως της Νέας Υόρκης, της Βοστώνης, της Ατλάντα, του Χιούστον, του Ντιτρόιτ και του Πίτσμπουργκ. Εσπευσμένα τα αποτελέσματα ερμηνεύτηκαν ως «πολιτική ήττα» για τον πρόεδρο Ομπάμα, καθώς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κατάφερε σημαντικές νίκες στις κούρσες για τους κυβερνήτες και ο προερχόμενος από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και αυτοπροσδιοριζόμενος ως «ανεξάρτητος» δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, εξασφάλισε τρίτη θητεία αν και με μικρή διαφορά, παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια που ξόδεψε και τις δημοσκοπήσεις που τον ήθελαν να σαρώνει. Οι Δημοκρατικοί κατάφεραν να διατηρήσουν μια υπό διεκδίκηση έδρα για τη Βουλή των Αντιπροσώπων στη Νέα Υόρκη και στη Νότια Καλιφόρνια.

Το εκλογικό αποτέλεσμα δίνει, κατά αναλυτές, ένα πρώτο δείγμα για τις διαθέσεις των ψηφοφόρων στις ΗΠΑ, ένα χρόνο μετά την ανάδειξη του Ομπάμα στην εξουσία, κι ένα χρόνο πριν τις ενδιάμεσες εκλογές του 2010 για το Κογκρέσο, που θα αποτελέσουν το πρώτο έμμεσο, αλλά σαφές δημοψήφισμα για την ηγεσία του. Οι Ρεπουμπλικανοί έσπευσαν να πανηγυρίσουν, ενώ οι Δημοκρατικοί προσπάθησαν να μετριάσουν τις εντυπώσεις που καλλιεργήθηκαν αμέσως από τα ΜΜΕ για «ήττα». Η πραγματική ήττα της κυβέρνησης Ομπάμα δεν προήλθε από τις χαμένες κούρσες για τις πολιτείες Νιου Τζέρσι και Βιρτζίνια, αλλά από το γεγονός ότι οι Αμερικανοί γύρισαν την πλάτη. Τα λόγια εξατμίστηκαν γρήγορα και συνειδητοποίησαν ότι και πάλι χρηματοδοτούν πολέμους και την οικονομική ολιγαρχία ενόσω είναι άνεργοι, χάνουν τα σπίτια τους, εξανεμίζονται τα εισοδήματά τους και παραμένουν έρμαιο στα χέρια των ασφαλιστικών εταιρειών.