Η σφοδρότητα με την οποία θα ενταθεί η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στον ΟΛΠ αλλά και την επιμονή με την οποία το κεφάλαιο επιχειρεί να τους εγκλωβίσει και διασπάσει, ώστε να αποτραπεί κάθε προσπάθεια συντονισμένης πάλης όλων όσων πλήττονται από την ιδιωτικοποίηση του πρώτου λιμανιού της χώρας αποτυπώθηκε στις συναντήσεις που είχε με την ΣΕΠ και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των λιμενεργατών ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος που όρισε η κυβέρνηση στην ΟΛΠ ΑΕ.

Με δήλωση του ο Γιώργος Ανωμερίτης σημειώνει ότι η ΣΕΠ (Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά) δηλαδή η COSCO, διαβεβαίωσε πως συμφωνεί «όλοι οι νέοι εργαζόμενοι που θα προσληφθούν θα είναι Ελληνες πολίτες». Ο πρόεδρος της ΟΛΠ ΑΕ αρνήθηκε να απαντήσει σε ερώτηση για τις σχέσεις εργασίας με τις οποίες θα γίνουν οι νέες προσλήψεις, ωστόσο η σύμβαση παραχώρησης προβλέπει ρητά ότι εργασιακές σχέσεις των νεοπροσλαμβανομένων θα είναι «σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς». Επίσης, ο πρόεδρος της ΟΛΠ ΑΕ τονίζει πως διαβεβαίωσε τους εκπροσώπους της ΟΜΥΛΕ πως «κατά τη διάρκεια του διαλόγου για επιμέρους θέματα: α) θα διατηρηθούν ακέραιες όλες οι θέσεις εργασίας, β) θα διατηρηθούν οι ισχύοντες οικονομικοί όροι εργασίας γ) θα επανεξεταστεί θετικότερα το πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου και δ) στη νέα συλλογική σύμβαση για το 2010 θα συμπεριληφθούν θετικά σειρά επιμέρους κλαδικών αιτημάτων, τα οποία έχουν υποβληθεί». Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση έχει αναλάβει για λογαριασμό της πολυεθνικής να στήσει νέα συμπαιγνία σε βάρος των εργαζομένων, προσπαθώντας να κρύψει τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ αλλά και να αποσπάσει τη συναίνεση των εργαζομένων για να μην αντιδρούν. Επιπλέον, στις ίδιες δηλώσεις υπογραμμίζεται ότι η ΣΕΠ συμφωνεί «όλοι οι νέοι εργαζόμενοι που θα προσληφθούν θα είναι Ελληνες πολίτες», όμως αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση που του τέθηκε, με τι σχέσεις εργασίας θα γίνουν οι προσλήψεις των νέων. Να σημειωθεί ότι στη σύμβαση παραχώρησης προβλέπεται ρητά ότι εργασιακές σχέσεις των νεοπροσλαμβανομένων θα είναι «σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς».

Τέλος, όσον αφορά την ίδια τη σύμβαση παραχώρησης, ο Γ. Ανωμερίτης αναφέρει αόριστα ότι με τους εκπροσώπους της ΣΕΠ «τέθηκαν ζητήματα της Σύμβασης Παραχώρησης, τα οποία ιδιαίτερα μετά τη διαδικασία έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα πρέπει να συζητηθούν». Η κυβέρνηση, όλα δείχνουν ότι όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένη να επαναδιαπραγματευτεί ούτε «τελεία» από τη σύμβαση, αλλά έχει προαναγγείλει, σύμφωνα με τις δηλώσεις της υπουργού Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λ. Κατσέλη την παράδοση και της προβλήτας Ι στην COSCO, διαδικασία την οποία χαρακτήρισε «συνεργασία των δύο προβλητών». Μάλιστα, για να αποφευχθεί κάθε επιπλοκή στα σχέδια της COSCO, η ΣΕΠ ΑΕ με έγγραφό της προς τον ΟΛΠ στις 4 Νοέμβρη 2009 υπαγορεύει στον Οργανισμό τι θα απαντήσει στα ερωτήματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αφορούν διατάξεις του νόμου 3755/09, εφόσον τεθεί ζήτημα παραβίασης της υγιούς ανταγωνιστικότητας.

Σ' αυτή τη βάση, η απόφαση των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ που πλειοψηφούν στις διοικήσεις της ΟΜΥΛΕ και της Ενωσης Λιμενεργατών να κηρύξουν προχτές λήξη του αγώνα νομιμοποιούν πλήρως την εγκατάσταση της COSCO στο λιμάνι και τη σύμβαση παραχώρησης. Με χτεσινή τους ανακοίνωση οι αγωνιστικές παρατάξεις «Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Υπαλλήλων Λιμανιών» και «Δημοκρατική Ενότητα Λιμενεργατών» αναφέρουν ότι η απόφαση για αναστολή των απεργιακών αγώνων, η συνολική τακτική των πλειοψηφιών «οδηγεί σε αδιέξοδο τους εργαζόμενους και τον αγώνα τους. Δίνει χέρι βοήθειας, νομιμοποιεί την ιδιωτικοποίηση, δίνει πάτημα στην κυβέρνηση να ανοίγει το δρόμο για παραπέρα τεμαχισμούς και ιδιωτικοποίηση, για ένταση της επίθεσης. Καλλιεργούν αυταπάτες ότι μπορούν να διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματά μας με την COSCO μέσα στο λιμάνι». «Επιβεβαίωσαν έτσι ότι η μόνιμη άρνησή τους και στην πρόταση των σωματείων του ΠΑΜΕ για διεύρυνση του μετώπου, για συντονισμό δράσης με άλλους κλάδους εργαζομένων, για το γεγονός ότι δεν απαίτησαν από ΓΣΕΕ, ΕΚΠ, ΠΝΟ την κλιμάκωση και συνέχιση του αγώνα, ήταν μια συνειδητή πολιτική επιλογή».

Οι ταξικές παρατάξεις καλούν τους εργαζόμενους να απομονώσουν τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες «να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας, να απαιτήσουμε γενικές συνελεύσεις των σωματείων τώρα να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις» και σε συντονισμό με άλλους εργαζόμενους να παλέψουν για την ακύρωση της σύμβασης, για λιμάνια 100% δημόσια στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.