Κοντολογίς, η μαύρη προπαγάνδα οργιάζει. Λυτοί και δεμένοι έχουν πέσει πάνω στους εργαζόμενους, προβάλλοντας τρομοκρατικά διλήμματα, προκειμένου να τους «πείσουν» ότι τα μέτρα είναι επώδυνα, αλλά αναγκαία... Οτι δε γίνεται αλλιώς. Για το καλό μας πρέπει να πιούμε το πικρό ποτήριον τούτο. Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη πολιτική που εφαρμόζεται για 20 και πλέον έτη, έχει διαιρέσει την ελληνική κοινωνία, σε μια χούφτα μεγαλομετόχους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που συσσωρεύουν τεράστια πλούτη και εκατομμύρια εργαζόμενους, άνεργους μικροεπαγγελματίες που βιώνουν καθημερινά μια απίστευτη κοινωνική και οικονομική βαρβαρότητα, δε φαίνεται να τους απασχολεί. Και γιατί να τους απασχολεί, αφού είναι ταγμένοι να επιβάλουν πολιτική έντασης της εκμετάλλευσης; Οι εργαζόμενοι, αν και δεν ευθύνονται για την κρίση, καλούνται σήμερα από τις κυβερνήσεις να πληρώσουν το λογαριασμό, που φούσκωσε από τα προγράμματα ενίσχυσης των μονοπωλίων.

Απέναντι σ' αυτήν την κατασκευή σεναρίων «κατάρρευσης» και «χρεοκοπίας» της οικονομίας, για να επιβληθούν τα αντεργατικά μέτρα χωρίς λαϊκή αντίδραση, ο λαός να αντιτάξει το αγωνιστικό του φρόνημα, διεκδικώντας ικανοποίηση όλων των αναγκών του, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία.