«Να μην υποβιβάζεται η διαφώτιση και η προπαγάνδα του Κόμματος αποκλειστικά στο επίπεδο των αναγκών της συνδικαλιστικής δράσης και της συνείδησης της εργατικής τάξης... Να αναδείξει την αναγκαιότητα της ταξικής αλληλεγγύης, τον προλεταριακό διεθνισμό, τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών κατά της ιμπεριαλιστικής πολιτικής».

Φαίνονται πολλά αυτά που πρέπει να πούμε στην εργατική τάξη. Ομως δεν είναι. Με λίγα λόγια μπορούμε να τα πούμε. Φτάνει να έχουμε συνειδητοποιήσει ότι θέλουμε να αναπτύξουμε και να ισχυροποιήσουμε με την εργατική τάξη δεσμούς ρήξης με την πολιτική του ιμπεριαλισμού.

Τον πιο ουσιαστικό ρόλο για τέτοιους δεσμούς με την εργατική τάξη θα τον παίξει η ΚΟΒ. Η σημερινή κατάστασή της μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε; Ενα τέτοιο ερώτημα είναι λάθος.

Η ΚΟΒ ή θα ανταποκριθεί σ' έναν τέτοιο ρόλο ή θα αργοσβήσει. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη εξέλιξη.

Και μπορεί να ανταποκριθεί. Με τον όρο ότι θα βοηθηθεί ουσιαστικά στην καθοδήγησή της προς την κατεύθυνση της ισχυροποίησης των δεσμών με την εργατική τάξη, επάνω στη γραμμή όμως της ρήξης με την ιμπεριαλιστική πολιτική: Πρώτο: Η καθοδήγηση να αντιμετωπίσει την ΚΟΒ και στην πράξη μαρξιστικά-λενινιστικά. Σαν το Κόμμα, δηλαδή στο χώρο της. Αυτή η αντιμετώπιση της ΚΟΒ απαιτεί από την καθοδήγηση να δώσει στην ΚΟΒ όλα τα εφόδια, πολιτικά, οργανωτικά και ιδεολογικά. Και πάνω από όλα να τη βοηθήσει να αποκτήσει την ικανότητα να σχεδιάζει. Να μπορεί να οργανώνει, δηλαδή, την πολιτικοϊδεολογική της παρέμβαση στην εργατική τάξη, μετά από ανάλυση όλων των δεδομένων που είναι απαραίτητα για το ξεδίπλωμα αυτής της παρέμβασης.

Οπως λένε σχετικά οι Θέσεις (σελ. 40, θέση 46): «Στα πλαίσια της συλλογικής ευθύνης, μόνιμο μέλημα της ΚΕ, των καθοδηγητικών οργάνων, της κάθε ΚΟΒ χωριστά, πρέπει να είναι η μελετημένη επεξεργασία παρεμβάσεων για τη δημιουργία και οικοδόμηση συσπειρώσεων στα διάφορα μέτωπα πάλης, που εξελικτικά μπορεί να αποτελέσουν στοιχεία, ακόμα και πυρήνες για τη συγκρότηση του Μετώπου».

Σ' ένα τέτοιο σχέδιο, σε μια τέτοια μελετημένη παρέμβαση θα υπάρχουν ρόλοι για όλα τα μέλη της ΚΟΒ, χωρίς εξαιρέσεις. Ανάλογα με τις δυνατότητες αλλά και τα ενδιαφέροντα του καθένα.

Δεύτερο: Η καθοδήγηση να βοηθήσει με τέτοιο τρόπο (και πιο καλός τρόπος από το προσωπικό παράδειγμα δεν υπάρχει), ώστε να γίνει συνείδηση στο κάθε μέλος της ΚΟΒ, ότι για να πείσουμε κάποιον και να μας ακολουθήσει, πρώτα πρέπει να πάμε εμείς κοντά του, να του μιλήσουμε και να μας ακούσει. Να μας ακούσει όχι μόνο με τα αυτιά αλλά και με το μυαλό και με την ψυχή. Αρα θα πρέπει να βρίσκουμε πάντοτε τους πιο κατάλληλους τρόπους για να φτάνουμε στα αυτιά, στο μυαλό και την ψυχή του εργαζόμενου. Αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει μια τεράστια ποικιλία στην ψυχοσύνθεση και τα ενδιαφέροντα των εργαζομένων, τότε εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει τεράστια ποικιλία τρόπων, με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε τους εργαζόμενους να μας ακούσουν.

Ομως υπάρχουν ορισμένα κοινά σημεία αναφοράς.

Τα οικονομικά της οικογένειας, τα προβλήματα των παιδιών, οι προσωπικές εμπειρίες, οι επαγγελματικοί, συγγενικοί, φυλετικοί δεσμοί.

Τρίτο: Να βοηθήσει η καθοδήγηση ώστε να γίνει συνείδηση στο κάθε μέλος της ΚΟΒ η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο πλησίασμα του εργαζόμενου, που μιλήσαμε πιο πάνω, με το στόχο μας για το ΜΕΤΩΠΟ. Γιατί με το πλησίασμα και το άνοιγμα συζήτησης ξεκινάει η διαδικασία της δημιουργίας του δεσμού ρήξης που θέλουμε να δημιουργήσουμε μαζί του. Η συζήτηση θα φέρει άλλη συζήτηση, η άλλη συζήτηση θα φέρει την επαφή με το σωματείο ή τον πολιτιστικό σύλλογο της γειτονιάς για τα σχετικά προβλήματα ή την επιτροπή αγώνα για το Χ ζήτημα. Θα φέρει τη συμμετοχή στη μικρή ή μεγάλη κινητοποίηση. Τη συμμετοχή στη μικρή ή την ευρύτερη συσπείρωση. Θα οδηγήσει στο διάβασμα του «Ριζοσπάστη», στην οικονομική ενίσχυση, στην οργανωμένη στράτευση στο Κόμμα.

Ταυτόχρονα, αυτή η διαδικασία, που μπορεί βέβαια να ακολουθεί τις πιο πιθανές και απίθανες διαδρομές, δίνει ενδιαφέρον στους συντρόφους. Εχουν τι να πουν στην ΚΟΒ. Μπορούν να κρίνουν καλύτερα την πολιτική του Κόμματος, τις αδυναμίες της, τις αδυναμίες τους, συλλογικές και ατομικές. Να κρίνουν το σχέδιο δράσης που αποφάσισαν, να το διορθώσουν αν χρειαστεί. Να διαδώσουν τον «Ριζοσπάστη», να αυξήσουν, να βελτιώσουν τα οικονομικά της ΚΟΒ. Να δυναμώσουν τις γραμμές του Κόμματος με νέα μέλη.

Αυτή η δραστηριότητα αποτελεί και δύναμη, που σπρώχνει τα κ.μ. να αναλάβουν πρωτοβουλίες εντός ή και εκτός του αποφασισμένου σχεδίου. Γεγονός που δίνει δυνατότητα για αξιολόγηση του κ.μ. στα πλαίσια της πολιτικής ανάδειξης στελεχών.

Οσο δε συνειδητοποιείται ότι αυτή η απλή δραστηριότητα πλησιάσματος του εργαζόμενου οδηγεί στο Μέτωπο, το κ.μ. την αντιλαμβάνεται σαν μια ενέργεια η οποία πρέπει να δώσει άμεσα αποτελέσματα. Οταν υπάρχουν τέτοια (άμεσα αποτελέσματα) οι σύντροφοι ενθαρρύνονται. Οταν όμως δεν υπάρχουν τέτοια, που είναι και το πιο συνηθισμένο, απογοητεύονται γρήγορα, συμμετέχοντας τυπικά, από φιλότιμο ή συναισθηματικό δέσιμο.

Τέταρτο: Η ευθύνη για μια τέτοια καθοδηγητική βοήθεια στην ΚΟΒ πρέπει να ξεκινάει από την ΚΕ και να φτάνει μέχρι το μέλος του Νομαρχιακού Γραφείου. Η ανάπτυξη, η ισχυροποίηση τέτοιων δεσμών ρήξης της εργατικής τάξης με την ιμπεριαλιστική πολιτική δεν εξαρτάται μόνο από το τι κάνουμε εμείς τα κ.μ. της ΚΟΒ του ΚΚΕ.

Εξαρτάται στον ίδιο βαθμό και από το τι θα κάνει ο αντίπαλος και οι πολιτικές δυνάμεις που τον υπηρετούν, σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Εμείς μ' αυτή την προσυνεδριακή παρέμβαση θέλαμε να προσεγγίσουμε το ζήτημα «εμείς τι κάνουμε» για την ισχυροποίηση των δεσμών με την εργατική τάξη, στη γραμμή ρήξης με την πολιτική του ιμπεριαλισμού.

ΝΕ Ροδόπης ΚΚΕ