«Αναζωπυρώθηκε» η συζήτηση για τα κολέγια, με αφορμή το προσχέδιο νόμου για τη Διά Βίου Μάθηση και Κατάρτιση και τα κυρίαρχα ΜΜΕ, προσπαθούν να πείσουν ότι το υπουργείο Παιδείας «έριξε» τους κολεγιάρχες και εξομοίωσε τα μαγαζιά τους με τα άλλα ιδιωτικά μαγαζιά (ΙΕΚ κ.λπ.) της λεγόμενης μεταλυκειακής εκπαίδευσης. «Ριγμένοι» εμφανίζονται και οι κολεγιάρχες που διαμαρτύρονται, υποστηρίζοντας ότι παρέχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Χαμένοι, όμως, είναι οι νέοι που γίνονται θύματα του εμπορίου ελπίδας της κάθε «εκπαιδευτικής» δομής που πουλάει τα προϊόντα της. Χαμένοι είναι και οι φοιτητές και οι σπουδαστές που το πτυχίο τους υποβαθμίζεται, ενώ καλούνται κι αυτοί να κυνηγούν σεμινάρια και «εκπαιδευτικές» δραστηριότητες. Κοινό τους στοιχείο το αβέβαιο μέλλον που τους «εξασφαλίζει» η εκπαιδευτική αγορά που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα και τα τερτίπια του υπουργείου δεν μπορούν να κρύψουν ότι η κυβέρνηση εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τους εμπόρους της εκπαίδευσης:

• Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει πει ότι ούτε μια φορά πως θα καταργήσει το νόμο της ΝΔ για τα κολέγια, ο οποίος τα αναγνωρίζει, τα εντάσσει στη μεταλυκειακή εκπαίδευση. Αντίθετα, έχει διαμηνύσει ότι θα προχωρήσει στις αδειοδοτήσεις κολεγίων την άνοιξη, αποδεικνύοντας ότι η ανάκλησή τους ήταν μόνο ένα μετεκλογικό τρικ εντυπώσεων.
• Με την ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05 με Προεδρικό Διάταγμα (το οποίο βρίσκεται ήδη στο Συμβούλιο της Επικρατείας) αναγνωρίζει τα «επαγγελματικά προσόντα» των αποφοίτων κολεγίων, εξομοιώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα κολέγια με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, ενώ τα εντάσσει επίσημα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
• Παράλληλα, με το προσχέδιο νόμου για τη Διά βίου Μάθηση προτίθεται να τα πιστοποιήσει και με τη βούλα να τους προσδώσει κύρος, όπως και σε όλες τις άλλες «εκπαιδευτικές» δομές που πουλάνε γνώση με το κιλό, πατώντας πάνω στην αγωνία των νέων για το εργασιακό τους μέλλον.

Πριν δούμε, πρακτικά τι σημαίνει αναγνώριση στα «πτυχία» των κολεγίων καλό είναι να θυμίσουμε τι είναι τα κολέγια! Πρόκειται για επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν με το σύστημα δικαιόχρησης (franchising) να «συνεργάζονται» με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια (δημόσια ή ιδιωτικά). Η οδηγία 36/05 αναφέρεται συγκεκριμένα σε αυτά τα μαγαζιά που έχουν συνάψει τέτοιες εμπορικές συμφωνίες και τις πουλούν, ως εξής: Στο άρθρο 50 (παράγραφος 3) σημειώνεται ότι το κράτος υποδοχής δεν ελέγχει, απλά επαληθεύει την πιστοποίηση που έχει το κολέγιο από το ίδρυμα του εξωτερικού. Αρμόδιο για τον «έλεγχο» είναι το ίδρυμα του εξωτερικού, δηλαδή, το ίδρυμα με το οποίο το κολέγιο έχει συνάψει εμπορική συμφωνία.

Το υπουργείο, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει, υποστηρίζει ότι τα κολέγια δεν αναγνωρίζονται, γιατί δεν έχουν ακαδημαϊκά δικαιώματα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι απόφοιτοι κολεγίων δε θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο. Ομως αυτό ισχύει εδώ και δέκα χρόνια μετά την ενσωμάτωση της προηγούμενης αντίστοιχης οδηγίας και έχουν γίνει δεκάδες προσφυγές εναντίον της... πλημμελούς εφαρμογής της. Με άλλα λόγια, οι αντιφάσεις που έχει να λύσει η κυβέρνηση ανάμεσα στο άρθρο 16 του συντάγματος (που δεν επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικής ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας) και στις ευρωπαϊκές οδηγίες, είναι διαρκείς και επαναλαμβανόμενες.

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης συνεχίζει τις ...αποκαλυπτικές του δηλώσεις, χαιρετίζοντας την πρωτοβουλία της υπουργού για τη δημιουργία ενός Εθνικού Δικτύου Διά Βίου Μάθησης, με το σχετικό προσχέδιο νόμου, που ξεσήκωσε και τις νέες συζητήσεις για τα κολέγια. Είναι γνωστό, είπε ο εκπρόσωπος των εμπόρων, «ότι οι έμποροι λόγω τη φύσης του επαγγέλματός τους, εφαρμόζουν άτυπες μορφές μάθησης, τόσο για τους εργαζόμενούς τους όσο και για τους ίδιους και έχουν αναπτύξει μία κουλτούρα ανανέωσης των γνώσεων και δεξιοτήτων τους». Σε αυτές τις «άτυπες γνώσεις» των εμπόρων θέλει να δώσει πιστοποιητικό το υπουργείο Παιδείας, με το σχέδιο νόμου και να αναγκάσει τους σπουδαστές και τους εργαζόμενους να τις κυνηγούν για να εξασφαλίζουν ένα κομμάτι ψωμί.