Συνεχίζουν την απεργία τους οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες της Νέας Μηχανιώνας διεκδικώντας ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους, κόντρα στη νέα πρόκληση του συνδέσμου των πλοιοκτητών, που χτες κατέθεσε αίτηση για να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική η απεργία τους. Το αίτημα θα συζητηθεί τη Δευτέρα στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης. Στο πλευρό τους θα σταθούν και πάλι μαζικά τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, όπως κάνουν από την πρώτη ώρα. Σ' αυτή την κατεύθυνση, το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους όλης της περιοχής σε παγκινητοποίηση, αύριο, στις 11 π.μ. στη Νέα Μηχανιώνα.

Οι αλιεργάτες το βράδυ της Πέμπτης σταμάτησαν τον αποκλεισμό του λιμανιού της Μηχανιώνας μετά από την υπόσχεση των πλοιοκτητών ότι θα μπορούν να έχουν εκπροσώπους τους στον υπολογισμό του μερτικού, μέθοδο με την οποία αμείβονται. Συνεχίζουν όμως την απεργία τους, μαζί με το Σωματείο Αιγυπτίων αλιεργατών, μέχρι να υπάρξουν γραπτές δεσμευτικές προτάσεις για το σύνολο των αιτημάτων τους (μεταξύ των οποίων είναι η καταβολή του δώρου Χριστουγέννων, ποσοστό από την επιστροφή του ΦΠΑ, να υπαχθούν ξανά στο ΙΚΑ από όπου τους έβγαλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να τους εντάξει στον ΟΓΑ, κτλ.). Δε ζητούν τίποτα παράλογο: Να ζουν με αξιοπρέπεια. Να πάψουν να δουλεύουν σαν σκλάβοι.

Διεκδικούν να ζουν αξιοπρεπώς από τον πλούτο που παράγουν δουλεύοντας σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες τη βδομάδα. Στην πλειοψηφία τους δουλεύουν στη χώρα μας επί 25 χρόνια. Είναι μετακλητοί και έρχονται στα αλιευτικά λιμάνια της Ελλάδας στο πλαίσιο της διακρατικής συμφωνίας που υπέγραψαν Ελλάδα και Αίγυπτος τη δεκαετία του '80, με συμβόλαια 8μηνης απασχόλησης από την 1η Οκτώβρη μέχρι τις 31 Μάη. Πολλοί από αυτούς κατάφεραν, μόνο μετά από 15, 20 και 25 χρόνια δουλειάς, να βγάλουν πράσινη κάρτα για την παραμονή τους στην Ελλάδα. Τις γυναίκες και τα παιδιά στην Αίγυπτο τους βλέπουν για 2 - 3 μήνες το χρόνο. Δε φέρνουν τις οικογένειές τους στην Ελλάδα γιατί, όπως λένε, εκτός των διαδικαστικών εμποδίων, με ένα μεροκάματο και εισόδημα μόνο 8 μήνες το χρόνο δεν μπορείς να ζήσεις οικογένεια με 2, 3 και 4 παιδιά.

Ο Ουαχέτ, πριν λίγα χρόνια έφερε τη γυναίκα και τα δύο παιδιά του στη Μηχανιώνα. «Δεν τα βγάλαμε πέρα. Τα χρήματα δεν έφταναν. Ετσι επέστρεψαν στο Κάιρο. Κι εκεί δεν είναι μικρό το κόστος ζωής. Θέλουν τουλάχιστον 500 ευρώ το μήνα για να τα φέρουν βόλτα. Τώρα με τη μείωση που μας έκαναν στο μισθό τα χρήματα δε φτάνουν να ζήσω μόνος μου εδώ, πώς να περισσέψουν να στείλω και στην οικογένεια...».

«Δεν πληρώνεται η δουλειά που κάνουμε. Είναι επικίνδυνη. Βρισκόμαστε μερόνυχτα στη θάλασσα, παλεύουμε με τα κύματα πολλές φορές σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, ακόμη και με 8-9 μποφόρ, με βροχές και χιόνια. Μερόνυχτα ολόκληρα που άλλες φορές είναι δύο και τρία και άλλες φορές ένας και δύο μήνες συνεχόμενα. Απλώνουμε και μαζεύουμε τεράστια δίχτυα, διορθώνουμε τα δίχτυα, και πολλές άλλες δουλειές», λέει ο Σαχίτ.

Ο Μοχάμετ είναι από αυτούς που έζησαν γρήγορα τις επιπτώσεις της αλλαγής του ασφαλιστικού φορέα. Το Δεκέμβρη του 2006 έχασε τα δύο δάχτυλα του ποδιού του, από έκρηξη βλήματος που σημειώθηκε στο κατάστρωμα του αλιευτικού σκάφους «Νταουλτζής Γ.», κατά τη διάρκεια περισυλλογής των διχτυών από τη θάλασσα. Ακρωτηριασμένος και χωρίς εισόδημα, αφού ο ΟΓΑ δεν αναγνωρίζει εργατικά «ατυχήματα», δε δίνει αναρρωτικές άδειες και επιδόματα, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αίγυπτο. «Χωρίς δουλειά εγώ, χωρίς χρήματα η οικογένεια. Πώς να ζήσουμε; Αναγκάστηκα να γυρίσω και πάλι εδώ». Τώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα με τους συναδέλφους του.

Ο αγώνας για το μεροκάματο πολλές φορές πληρώνεται με την ίδια τη ζωή τους. Μόλις τον περασμένο Νοέμβρη, ο 35χρονος Σαΐντ Πεντάουι πνίγηκε ενώ δούλευε σε ένα από τα αλιευτικά της Καβάλας. Το Δεκέμβρη του 2006 ένας 28χρονος αλιεργάτης σκοτώθηκε όταν εξερράγη πάνω στο κατάστρωμα του αλιευτικού «ΣΩΤΗΡΗΣ» που εργαζόταν βλήμα που περισυνελέγη μαζί με τα δίχτυα από τη θάλασσα.

Το θέμα έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσαν στους υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων οι βουλευτές Αγγελος Τζέκης, Γιάννης Ζιώγας και Σοφία Καλαντίδου. Οι βουλευτές σημειώνουν: «Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν οι αλιεργάτες στις αλιευτικές περιοχές του Θερμαϊκού, που στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι Αιγύπτιοι, που ανέρχονται από 300 έως 700 ανάλογα με την εποχή. Οι Αιγύπτιοι αλιεργάτες βρίσκονται στην Ελλάδα έπειτα από διακρατικές συμφωνίες Ελλάδας - Αιγύπτου (ν. 1453-1984) που προβλέπουν ότι οι αμοιβές τους δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι κατώτερες από αυτές του ανειδίκευτου εργάτη σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις, ενώ ο καθιερωμένος τρόπος αμοιβής τους είναι το μερτικό από την είσπραξη του αλιευτικού σκάφους.

Οι εργοδότες όμως τους αμείβουν τους τελευταίους μήνες μόλις με 300-400 ευρώ αρνούμενοι να δεχτούν εκπροσώπους των Αιγυπτίων αλιεργατών στη διαδικασία υπολογισμού του "μερτικού" όπως μέχρι πριν λίγο καιρό και αρκούμενοι στη σύμπραξή τους με κάποιους δήθεν "εκπροσώπους", που αποδεδειγμένα έχουν απολέσει των εμπιστοσύνη των εργατών. Οι εργοδότες ζήτησαν και πέτυχαν (το 2004) τη μεταφορά της ασφάλισης των εργατών από το ΙΚΑ στον ΟΓΑ για να μην πληρώνουν εργοδοτικές εισφορές. Ηδη οι εργοδότες προωθούν την απόλυση όλων των Αιγυπτίων αλιεργατών και την αντικατάστασή τους με μετάκληση άλλων φθηνότερων αλιεργατών (από Ινδονησία ή αλλού) μέσω της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Οι αλιεργάτες - οι οποίοι απάντησαν με αγωνιστικές κινητοποιήσεις - ζητούν να προστατευτούν από την εργοδοτική αυθαιρεσία». Οι βουλευτές επισημαίνουν ότι «υπεύθυνη για να δώσει λύση είναι η κυβέρνηση» και ζητούν μέτρα για την τήρηση της συμφωνίας που έχουν υπογράψει Ελλάδα και Αίγυπτος (ν. 1453/1984), για την άμεση υπαγωγή των Αιγυπτίων εργαζομένων στο ΙΚΑ αλλά και την προστασία των αλιεργατών από τις τρομοκρατικές απολύσεις των εργοδοτών.