Το νέο επεισόδιο της γκρίνιας και των αντιπαραθέσεων που εκφράστηκαν στον ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ, εκείνο που βασικά αποτυπώνει δεν είναι ούτε την κυβερνητική «αρρυθμία», ούτε την «έλλειψη συντονισμού», ούτε την «πασαρέλα διαφωνιών», ούτε το άγχος των «προσωπικών στρατηγικών», ούτε - κατά μείζονα λόγο - τις «δύο γραμμές» στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Αυτό που - κατά κύριο λόγο - εκδηλώθηκε χτες με το αποκαλούμενο και ως «μπάχαλο» στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας είναι η αντανάκλαση ενός αδιαμφισβήτητου γεγονότος:

Οτι, δηλαδή, το «εμπόριο ελπίδας» με το οποίο πασπάλισε τα κάλπικα ψίχουλα του προεκλογικού του λόγου το ΠΑΣΟΚ, αρχίζει να γίνεται κατανοητό από ευρύτερα λαϊκά στρώματα ότι επρόκειτο για εμπόριο απάτης.

Και όσο οι εξαπατημένοι θα οργίζονται αφού σιγά - σιγά η «χρυσόσκονη» εξατμίζεται, τόσο περισσότερο (και περισσότεροι) από αυτούς που τους εξαπάτησαν θα προσπαθούν (ανεπιτυχώς...) να βγάλουν «την ουρά τους απέξω».