ΠΟΡΤ-Ο-ΠΡΕΝΣ.--

«Ακούγονταν μόνο κραυγές, κλάματα, άνθρωποι να τρέχουν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι δίχως να έχουν πού να πάνε...» ανέφεραν ανταποκριτές ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων για τη νύχτα της Τρίτης, μερικές ώρες μετά το σεισμό 7-7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ που έπληξε την πρωτεύουσα της Αϊτής (απόγευμα της Δευτέρας 16.53 τοπική ώρα). Ο σεισμός διήρκεσε «πάνω από ένα λεπτό» ή αρκετές δεκάδες δευτερόλεπτα. Λίγη ώρα αργότερα αναφέρθηκαν εκατοντάδες μετασεισμοί μέχρι 5,9 βαθμών, σύμφωνα με αξιωματούχους του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ.

Για ώρες κανείς δεν ήξερε τι πραγματικά συμβαίνει στην Αϊτή, τη φτωχότερη χώρα της περιοχής και μία από τις φτωχότερες και πιο πυκνοκατοικημένες του πλανήτη. Το ηλεκτρικό δίκτυο είχε καταρρεύσει αφήνοντας σχεδόν όλη τη χώρα στο απόλυτο σκοτάδι. Το ίδιο και το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο.

Σιωπή, σκοτάδι για ώρες. Η εικόνα της πρωτεύουσας Πορτ-ο-Πρενς όταν πλέον άρχισε να χαράζει ήταν εικόνα ολικής καταστροφής, με τον πρόεδρο Ρενέ Πρεβάλ, που σώθηκε από τα ερείπια, να κάνει λόγο για τουλάχιστον «100.000 νεκρούς» και εκτιμήσεις να εκτοξεύουν τον αριθμό αυτό στο «μισό εκατομμύριο νεκρούς»...

Μεγάλα κτίρια, περιλαμβανομένων γραφείων, ξενοδοχείων και καταστημάτων, κυβερνητικών κτιρίων (όπως το προεδρικό μέγαρο - χτίστηκε το 1915 μετά την εισβολή των Αμερικανών πεζοναυτών που μέχρι το 1918 ήταν στην κατοχή τους, οπότε και μερικώς καταστράφηκε για να ξαναεπισκευαστεί), νοσκομείων, σχολείων, αλλά και σπίτια, γέφυρες κ.ά. κατέρρευσαν. Ανθρωποι τραυματισμένοι να βρίσκονται στο δρόμο δίχως να υπάρχει βοήθεια από πουθενά. Χιλιάδες θαμμένοι στα συντρίμμια και άλλοι απελπισμένοι να προσπαθούν, με δικά τους μέσα, να ψάχνουν στα ερείπια, άλλοι να μεταφέρουν - άγνωστο πού... - τραυματίες σε καροτσάκια ή πρόχειρα φορεία φτιαγμένα από συντρίμμια. Ελάχιστοι νοιάζονταν για τους νεκρούς, προσπαθούσαν να σώσουν τους ζωντανούς, ανέφερε ο Ντέιβιντ Γουίλσον στο «WW4 report», συμπληρώνοντας ότι για τουλάχιστον 12 ώρες τα 9.000 μέλη της υποτιθέμενης «ειρηνευτικής αποστολής του ΟΗΕ» ήταν άφαντοι... Προφανώς έσπευδαν να σώσουν τα δικά τους μέλη, που τουλάχιστον 120 εξ αυτών αγνοούνταν αφού κατέρρευσε και η έδρα της λεγόμενης «Αποστολής του ΟΗΕ για τη σταθερότητα στην Αϊτή» (Minustah) στο πρώην ξενοδοχείο «Κρίστοφερ», τους «πλούσιους» κατοίκους της πρωτεύουσας, σε περιοχές όπως το Πέσιονβιλ ή στο ξενοδοχείο «Μοντάνα», όπου φέρεται να είχαν θαφτεί κάτω από τα ερείπια πάνω από 200 Γάλλοι τουρίστες. Στο κτίριο του ΟΗΕ σκοτώθηκε ο επικεφαλής της «ειρηνευτικής Αποστολής» στη χώρα, ο Τυνήσιος Χέντι Ανάμπι, και πολλοί «κυανόκρανοι» - Ιορδανοί, Βραζιλιάνοι, Κινέζοι κ.ά.

Οι κάτοικοι της Αϊτής, οι οποίοι διαβιούν με 1,30 δολάρια την ημέρα, ενώ το 46% αυτών υποσιτίζονται - οικογένειες ολόκληρες επιβιώνουν ακόμη και με μπισκότα λάσπης - βρίσκονται στο έλεος των φυσικών φαινομένων, της καταστροφής... Δεν υπάρχει περιθώριο μέριμνας για τους «φτωχοδιάβολους» ούτε από την αποστολή του ΟΗΕ, που είναι επί της ουσίας κατοχική δύναμη, μετά την εισβολή των ΗΠΑ, του Καναδά και της Γαλλίας το Φλεβάρη του 2004, όταν και ανέτρεψαν τον πρόεδρο Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ και τον εκδίωξαν με την απειλή των όπλων, μεταφέροντας τον στην Αφρική...

Ναι, ο σεισμός ήταν πολύ μεγάλος, ο μεγαλύτερος σεισμός από το 1770. Ναι, η χώρα δε θεωρείται σεισμογενής, και «δεν υπάρχουν οι υποδομές για την αντιμετώπιση των φαινομένων». Εντούτοις, πρόκειται για έγκλημα εκ προμελέτης ενάντια στο λαό της Αϊτής, της χώρας των εξεγερμένων σκλάβων που επαναστάτησαν το 1791 και μετά από 12 χρόνια αγώνων κατόρθωσαν να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους και την 1η Γενάρη 1804 να γίνουν το πρώτο απελευθερωμένο από τη δουλεία και την αποικιοκρατία κράτος και η πρώτη μαύρη Δημοκρατία στον κόσμο, που μάλιστα έγινε και η πρώτη που αναγνώρισε την προσωρινή Ελληνική Διοίκηση, χαιρετίζοντας την Επανάσταση του 1821.

Η Αϊτή, που πλήττεται σε ετήσια βάση από κυκλώνες όπως και οι υπόλοιπες χώρες της Καραϊβικής, θρηνεί μονίμως εκατοντάδες νεκρούς, όταν στη γειτονική σοσιαλιστική Κούβα τα προληπτικά μέτρα και η μέριμνα, η οργανωμένη πολιτική προστασία, οδηγεί στον κατά το δυνατόν περιορισμό των ανθρώπινων θυμάτων και υλικών ζημιών.

Το κυριότερο ζήτημα για την κατοχή της Αϊτής είναι πως μέχρι σήμερα συνεχίζει να αποτελεί στρατηγικό σημείο για τον έλεγχο της Καραϊβικής. Τα όπλα των «κυανόκρανων» στράφηκαν και ενάντια στο λαό της χώρας που εξεγέρθηκε τον Απρίλη του 2008 λόγω των -απλησίαστων για τη φτωχή πλειοψηφία- τιμών των τροφίμων. Το βασικό μέλημα της Αποστολής του ΟΗΕ ήταν να προχωρήσει σε «ήρεμες εκλογές», που είναι προγραμματισμένες για το Φλεβάρη του 2010, πνίγοντας όλες τις αντιπολιτευτικές φωνές και προχωρώντας ακόμη και σε συνταγματικό πραξικόπημα, με την αποπομπή της πρώην προέδρου και την απαγόρευση για συμμετοχή στις εκλογές του κόμματος Φάμνι Λαβαλάς, του πρώην προέδρου Αριστίντ, που ήταν ο πρώτος που έσπευσε να στείλει μήνυμα στους συμπατριώτες του από τη Νότια Αφρική.

Οι πρώτες χώρες που έσπευσαν να στείλουν βοήθεια και σωστικά συνεργεία ήταν η Βενεζουέλα και η Κούβα. Κατά τα άλλα έσπευσαν και όλοι οι... ευαίσθητοι, όπως οι Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, άλλες χώρες ανακοίνωσαν την αποστολή βοήθειας, ενώ ειδικής μνείας αξίζει η «βοήθεια» των ΗΠΑ: Ο αμερικανικός στρατός διέταξε σήμερα τον απόπλου προς την Αϊτή ενός πυρηνικού αεροπλανοφόρου και τριών αμφίβιων πλοίων, συμπεριλαμβανομένου ενός που μπορεί να μεταφέρει μέχρι και 2.000 πεζοναύτες.