-- «Χρειάζεται, όμως, κοινή προσπάθεια, χρειάζεται εθνική προσπάθεια. Γι' αυτό, χθες ο πρωθυπουργός, από το βήμα της Βουλής, κάλεσε όλους σε κοινή συστράτευση, κυρίως δε τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας και τους αρχηγούς των κομμάτων (...). Οι ώρες των μικροκομματικών προσεγγίσεων και σκοπιμοτήτων έχουν παρέλθει προ πολλού. Είναι ώρες ευθύνης για τις πράξεις και τις παραλείψεις μας, για τις οποίες κρινόμαστε όλοι. Η συναίνεση και η συμπόρευση, στο σημείο που έχουμε φθάσει, είναι μονόδρομος».

-- «Εάν πάμε εξαρχής ότι δε θα υπάρξει συναίνεση, δε

θα υπήρχε λόγος να γίνουν αυτές οι συναντήσεις (...). Ας περιμένουμε να τελειώσουν αυτές οι συναντήσεις για να δούμε και το αποτέλεσμα».

Τι λέει η κυβέρνηση; Οτι το «εθνικό συμφέρον» είναι κοινό για το λαό και το κεφάλαιο. Για εκείνους δηλαδή που καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο της κρίσης και για εκείνους που τη δημιούργησαν, συσσωρεύοντας αμύθητα πλούτη από το ξεζούμισμα των εργαζομένων, που τώρα αδυνατούν να τα επενδύσουν με αυξημένο προσδοκώμενο κέρδος. Λέει ακόμα πως όποιος δεν ταυτίζεται με αυτή τη βαθιά αντιδραστική άποψη και την πολεμά, όπως κάνει το ΚΚΕ, κινείται από «μικροκομματικές σκοπιμότητες». Δηλαδή, όποιος διαφωνεί με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, δεν το κάνει επειδή υπηρετεί άλλα ταξικά συμφέροντα, αλλά επειδή έχει κομματικό συμφέρον!

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι όμως τέτοια η πρεμούρα τους να καλλιεργήσουν στους εργαζόμενους το φόβο και την ηττοπάθεια, που δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Την απάντηση θα την πάρουν από την ίδια τη λαϊκή πάλη, για την οργάνωση της οποίας το ΚΚΕ θα συνεχίζει να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις. Οσο και αν κλίνουν τη «συναίνεση» σε όλες τις πτώσεις, όσο και αν συκοφαντούν όποιον αγωνίζεται και αντιπαλεύει την πολιτική τους, όσο και αν προσπαθούν σε ενιαίο μέτωπο να φοβίσουν τους εργαζόμενους, οι συσχετισμοί είναι αυτοί που θα κρίνουν τελικά προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα. Και ξέρουν αυτοί πρώτοι απ' όλους ότι οι συσχετισμοί δεν είναι δεδομένοι...