Κόντρα στους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, που στήθηκαν όχι μόνο από την εργοδοσία, αλλά και με την πρωταγωνιστική συμβολή των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που όλες τις προηγούμενες βδομάδες υπονόμευσε πολύμορφα τις προετοιμασίες, αλλά και κόντρα στην επιχείρηση τρομοκρατίας που εντείνεται όσο εκδηλώνεται η αντεργατική καταιγίδα κεφαλαίου - ΕΕ - κομμάτων του κεφαλαίου, το δίκιο της εργατικής τάξης «ήχησε» κρυστάλλινα σε 67 πόλεις ολόκληρης της χώρας, εκεί όπου οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Εκεί όπου ξεμπροστιάστηκε η ύπουλη προπαγάνδα περί «εθνικής ομοψυχίας» και «κουρελιάστηκε» η «κοινωνική υπευθυνότητα», δηλαδή η απαίτηση της πλουτοκρατίας για ταξική συνεργασία. Ολ' αυτά που επικαλούνται οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου για να καλύψουν τη νέα αντεργατική επιδρομή.

Στη μαζικότητα και τον παλμό των συγκεντρώσεων, στην αποφασιστικότητα με την οποία δόθηκε από τα χαράματα η μάχη της περιφρούρησης, στην ίδια τη σύνθεση των κινητοποιήσεων που κατέγραψαν καινούριες συμμετοχές αποκρυσταλλώθηκαν τα αποτελέσματα από το πλατύ άνοιγμα που είχε προηγηθεί σε χιλιάδες τόπους δουλειάς, ρίχνοντας το σπόρο της ταξικής ανυπακοής σε χιλιάδες ακόμα συνειδήσεις. Ορθώνοντας εμπόδια στη λυσσαλέα προσπάθεια του κεφαλαίου να πείσει τον εργάτη πως έχει κοινή μοίρα με τον εκμεταλλευτή του, αναδεικνύοντας την ανάγκη να δυναμώσει ολόπλευρα και ανυποχώρητα η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου.