Την ίδια στιγμή που στην Κορινθία οι κεφαλαιοκράτες στο χώρο του Μετάλλου βλέπουν τα ποσοστά κέρδους να ξεπερνούν το 600% την τελευταία 4ετία, με και χωρίς κρίση, οι πραγματικοί παραγωγοί αυτού του πλούτου, οι εργαζόμενοι, ως ...αντιστάθμισμα της δουλειάς τους εισπράττουν απολύσεις, πάγωμα μισθών, αλλά και συνθήκες εργασίας με εγκληματικές ελλείψεις μέτρων ασφαλείας που οδηγούν στο θάνατο και το σοβαρό τραυματισμό χιλιάδων εργαζομένων, αλλά και την εξάπλωση των επαγγελματικών ασθενειών.

Οι επιχειρήσεις στο Μέταλλο (άνω των 50 εργαζομένων), μέχρι περίπου τα τέλη του 2005, απασχολούσαν περισσότερα από 2.000 άτομα. Σήμερα στην ΛΑΝΤΙΣ & ΓΚΥΡ (κατασκευάζει μετρητές ηλεκτρικού ρεύματος) εργάζονται περίπου 280 άτομα, όταν πριν από μερικά χρόνια δούλευαν 650, στην ΦΟΥΛΓΚΟΡ (κατασκευάζει καλώδια) περί τους 340, όταν το 2007 υπήρχαν 570. Το κλείσιμο της ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΙΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ σήμανε απολύσεις άνω των 150 εργατών, ενώ είχαν προηγηθεί απ' αυτές με την τακτική των «εθελούσιων εξόδων» τουλάχιστον άλλες 50 απολύσεις. Μόνο δηλαδή από αυτά τα τρία εργοστάσια χάθηκαν πάνω από 800 θέσεις εργασίας στον κλάδο του μετάλλου στην Κορινθία την τελευταία 5ετία, μεσούσης, δηλαδή, της ανάπτυξης των καπιταλιστικών κερδών.

Επιπρόσθετα, οι εταιρείες μετάλλου στην περιοχή καταλαμβάνουν ηγετικές θέσεις στον κλάδο τους. Τέτοιες είναι η ΛΑΝΤΙΣ & ΓΚΥΡ ΑΕ (1η στις επιχειρήσεις οργάνων ακριβείας), η ΦΟΥΛΓΚΟΡ και η ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΛΩΔΙΩΝ (2η και 6η, αντίστοιχα, στις επιχειρήσεις ηλεκτρικών συσκευών), η CROWN HELLAS CAN (3η στις επιχειρήσεις μεταλλικών προϊόντων), με ετήσιο τζίρο άνω των 500 εκατομμυρίων ευρώ και ποσοστά κέρδους την τελευταία 4ετία που ξεπέρασαν το 600%.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΦΟΥΛΓΚΟΡ αύξησε τα καθαρά κέρδη της την περίοδο 2005 - 2006 κατά 232% και η ΛΑΝΤΙΣ & ΓΚΥΡ την ίδια περίοδο κατά ...614% (!) κερδοφορία που αυξήθηκε ακόμη περισσότερο τον επόμενο χρόνο και συνεχίστηκε και μέσα στο 2008. Αξίζει να επισημανθεί για τις δύο επιχειρήσεις πως στηρίζονται με πολλαπλούς τρόπους από το κράτος καθώς είτε είναι αποκλειστικοί ή βασικοί προμηθευτές του δημόσιου τομέα, είτε μέσω διάφορων επιδοτήσεων που λαμβάνουν από αναπτυξιακά και επενδυτικά προγράμματα.

Επίσης, στο νομό δραστηριοποιούνται πολλές επιχειρήσεις με προσωπικό κάτω των 20 ατόμων, σε τομείς των αλουμινο - σιδηροκατασκευών, μηχανουργεία, συνεργεία αυτοκινήτων, ανελκυστήρων κλπ.

Η εργοδοσία αξιοποιώντας την εξελισσόμενη καπιταλιστική κρίση παίρνει μέτρα - χρησιμοποιώντας και την υπάρχουσα νομοθεσία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - που χειροτερεύουν ακόμη περισσότερο τις συνθήκες εργασίας.

• Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η εταιρεία κατασκευής μεταλλικών κτιρίων ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ όπου περισσότεροι από 100 εργάτες είναι απλήρωτοι πάνω από 5 μήνες. Η εργοδοσία τους δίνει περιστασιακά 150 ευρώ έναντι προσπαθώντας να συγκρατήσει την αγανάκτησή τους.
• Η εντατικοποίηση της εργασίας, η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, η ανάθεση εκτέλεσης ειδικευμένης εργασίας σε ανειδίκευτους εργάτες έχουν οδηγήσει σε σειρά εργατικών ατυχημάτων και έχουν στείλει στο θάνατο και σε ανεπανόρθωτους τραυματισμούς δεκάδες εργάτες. Ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη των εργαζομένων της περιοχής, και όχι μόνο, έχει μείνει το τραγικό έγκλημα στη ΣΩΛΗΝΟΥΡΓΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ, όταν τον Απρίλη του 2003, έξι εργάτες σκοτώθηκαν και τρεις τραυματίστηκαν βαριά με ευθύνη της εργοδοσίας. Τον Δεκέμβρη της επόμενης χρονιάς, ο 15χρονος μαθητής νυχτερινού λυκείου, Δημήτρης Καραγιάννης, που αναγκαζόταν να δουλεύει ανασφάλιστος σαν χειριστής κλαρκ σε μάντρα φορτηγών στην Κόρινθο καταπλακώθηκε από το ίδιο το κλαρκ. Τότε στην έκθεσή της η Επιθεώρηση Εργασίας είχε καταγράψει 11 σοβαρότατες παραβάσεις από την πλευρά των ιδιοκτητών της μάντρας φορτηγών.
• Στο γκέτο της ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΛΩΔΙΩΝ, οι εργάτριες σηκώνουν στη βάρδιά τους πάνω από 8 τόνους μέταλλο σε μπομπίνες. Δεν παίρνουν καν βαρέα ένσημα, οι δε ειδικότητες είναι άγνωστες ακόμη και για εργάτες που δουλεύουν μηχανές 20 και 25 χρόνια.

Σε δήλωσή του στο «Ρ» ο Μιχάλης Καρακάσης, στέλεχος της Γραμματείας Κορινθίας του ΠΑΜΕ και μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Κορίνθου, αναφέρει σχετικά: «Το επιχείρημα να κάνουμε υπομονή μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση δε στέκει, γιατί τα μέτρα που παίρνονται από την κυβέρνηση στο εργασιακό, στο φορολογικό, στο συνταξιοδοτικό κ.α., θα είναι μόνιμα. Αρα και με την ανάπτυξη, όταν και όποτε θα έρθει, εμείς θα είμαστε σε πολύ χειρότερη θέση, εφόσον θα έχουν παρθεί τα μόνιμα μέτρα. Το σύνθημα "οι άνθρωποι πάνω από τις αγορές", που υιοθετεί το Εργατικό Κέντρο Κορίνθου είναι άκυρο και παραπλανητικό. Γιατί ο τρόπος ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας έχει σαν στόχο την ανταγωνιστικότητα και το θέριεμα των μονοπωλίων. Αρα, εμείς χρειαζόμαστε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα έχει σαν στόχο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών της λαϊκής οικογένειας».