Δύο άξια θέασης ζοφερά και ρυπαρά αστυνομικά θρίλερ περιλαμβάνουν οι πρεμιέρες της βδομάδας. Δύο ταινίες που ανήκουν στο ίδιο είδος, άρα διέπονται και εφαρμόζουν τις αρχές της ίδιας σύμβασης. Και είναι πάντα ενδιαφέρουσα και διδακτική η σύγκριση ομοειδών «προϊόντων». «Η σκοτεινή πλευρά του νόμου», αμερικάνικο ερεβώδες και «βρώμικο» αστυνομικό θρίλερ με ισχυρό καστ πρωταγωνιστών. Κλειδί της ταινίας η σχέση θετικού/ συγκριτικού βαθμού στις έννοιες σωστό/ σωστότερο, δίκαιο/ δικαιότερο. Προσέξτε την εξήγηση που δίνει ο Βίνσεντ ντ' Ονόφριο στην αρχική σεκάνς. Ιδιαίτερα γερά νεύρα προϋποθέτει το έτερο ζοφώδες νοτιοκορεάτικο αυτήν τη φορά αστυνομικό θρίλερ με έντονη τη σφραγίδα και του είδους τρόμου. «Ο κυνηγός» είναι η πρώτη, πολύ ενδιαφέρουσα, μεγάλου μήκους ταινία του εν προκειμένω σκηνοθέτη/ σεναριογράφου Να Χονγκ Γιν, με δομή αποφασισμένη να διατηρήσει συνεχή και αναλλοίωτη σουσπάνς, καθώς και έξυπνο γύρισμα στο τέλος, για την αποφυγή της λούμπας του χάπι εντ. Προβάλλεται ακόμη το πολυδιαφημισμένο χαζό «Κουτί», που η παρουσία, η παράταξη και ο χώρος των δυνάμεων από το υπερπέραν θυμίζουν μάλλον εικόνες από τελετουργίες θρησκευτικών αιρέσεων, η εντυπωσιακή τρισδιάστατη «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» του Τιμ Μπάρτον και το «Guilt» του Βασίλη Μαζωμένου.