Τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα και κατακτήσεις εργαζομένων και ΕΒΕ οδεύουν προς το «εκτελεστικό απόσπασμα» από την κυβέρνηση και η πλειοψηφία στη διοίκηση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), δίνει τον «αγώνα» νομιμοποίησης του στημένου κοινωνικού διαλόγου με την κατάθεση των θέσεών της για τις «δομικές αλλαγές» στο Ασφαλιστικό Σύστημα, που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική.

Ενδεικτική είναι η θέση για νέα σύνταξη, μεικτή βασική και αναλογική, στην κατεύθυνση των επιδιώξεων της κυβέρνησης για περαιτέρω ανατροπή του χαρακτήρα της σύνταξης. Επίσης, τάσσεται υπέρ της περαιτέρω ενοποίησης των ασφαλιστικών φορέων, με μια γενικόλογη αναφορά στην μη απώλεια δικαιωμάτων για τις «ώριμες» προσδοκίες. Προτείνει τη σύσταση ΝΠΙΔ για την «αξιοποίηση» τόσο της περιουσίας, όσο και των πόρων των Ταμείων. Είναι υπέρ της περιστολής των δαπανών υγείας. Είναι κατά της διατήρησης της 35ετίας για τους ασφαλισμένους κάτω των 60 ετών.

Ακόμη περισσότερο, η ΕΣΕΕ θεωρεί ότι η εισφοροδιαφυγή οφείλεται μεταξύ άλλων και στην «έλλειψη νομοθετικής κάλυψης μη τυπικών μορφών απασχόλησης» και ζητά την εφαρμογή προγράμματος επιδότησης της εργασίας. Κάθε άλλη πρόταση που γίνεται από την ΕΣΕΕ στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των παροχών προς τους ασφαλισμένους και διατήρησης της προστασίας τους έχει υπονομευτεί από την ίδια με τις βασικές παραδοχές της κυβερνητικής πολιτικής. Τέλος, ζητά την παροχή εγγυήσεων για δάνεια προκειμένου να εξοφληθούν τα ασφαλιστικά χρέη των ΕΒΕ, μία πρόταση που εξυπηρετεί αποκλειστικά τις τράπεζες, δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από τους αυτοαπασχολούμενους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, διατηρεί το πρόβλημα και επιχειρεί να παραπλανήσει την πλειοψηφία των μικρών ΕΒΕ, πείθοντάς τους ότι υπάρχει ελπίδα και ότι την προσφέρει η κυβέρνηση, παρότι με την πολιτική της γεννά και οξύνει τα προβλήματά τους.