Υπάρχουν, βεβαίως και οι αμετανόητοι νοσταλγοί που επιμένουν να μας πείσουν ότι οι Γλύξμπουργκ όχι μόνο απέκτησαν νόμιμα την τεράστια περιουσία τους και δικαιούνται την αποζημίωση εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών που ζητούν από το ελληνικό κράτος, αλλά και ότι θα πρέπει ο ελληνικός λαός να ζητήσει συγνώμη από τον τέως που τον στενοχώρησε με το δημοψήφισμα του '74 και τον στενοχωρεί ακόμα, μη αναγνωρίζοντας τα καλά της Βασιλείας και μην επιθυμώντας την αναστύλωσή της στην Ελλάδα. Αυτούς τους τελευταίους, τους γραφικούς, λίγοι τούς παίρνουν στα σοβαρά και, μάλλον, είναι ακίνδυνοι. Περισσότερο επικίνδυνοι είναι οι «συμβουλάτορες ευρωυποτακτικοί» και οι «κυνικοί ρεαλιστές», που, ενώ εμφανίζονται «δημοκρατικοί», συντάσσονται με τους «βασιλικούς» όχι μόνο στο θέμα της αποζημίωσης για την περιουσία, αλλά και στην επιχείρηση ηθικής και, εν πολλοίς, πολιτικής δικαίωσης του τέως. Αν διαφωνούν με την εκτίμησή μας, ας δεχτούν κι αυτοί - όπως πρέπει να κάνουν η κυβέρνηση, η ΝΔ και ο ΣΥΝ - την πρόταση του ΚΚΕ να λυθεί το θέμα διά παντός με σχετική διάταξη στα πλαίσια της αναθεώρησης του Συντάγματος...