Τις εργασίες της συνδιάσκεψης παρακολούθησε αντιπροσωπεία της ΚΕ του Κόμματος, με επικεφαλής τη Γενική Γραμματέα Αλέκα Παπαρήγα. Στο τέλος της συζήτησης του θέματος που αφορούσε τις Θέσεις για το Συνέδριο, η Αλ. Παπαρήγα με παρέμβασή της στάθηκε ανάμεσα σε άλλα: Στην ανάγκη «να ανέβει αποφασιστικά η συμβολή των ΚΟΒ στη συζήτηση κεντρικών ζητημάτων, γιατί έτσι θα ανέβει και η δραστηριότητα τους». Στην «αναντιστοιχία ανάμεσα στα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει το Κόμμα και τα προβλήματα που απασχολούν τις ΚΟΒ». «Είναι, σημείωσε, πρόβλημα καθοδήγησης το να μπορεί η ΚΟΒ να ασχολείται με τα μεγάλα προβλήματα. Πάμε στην ΚΟΒ χωρίς να μεταφέρουμε τη γενική πείρα. Σήμερα, τόνισε, χρειάζεται κατά μέτωπο αντεπίθεση. Χρειάζεται η ΚΕ να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια σ' αυτή την κατεύθυνση για να υπάρχει αποτελεσματικότητα στη δουλιά. Η αναδιάταξη δυνάμεων είναι ένας τρόπος. Θέλει και καλό προσανατολισμό».

Ειδική αναφορά έκανε σε ζητήματα που αφορούν τη λαϊκή οικονομία και το σοσιαλισμό, σημειώνοντας πως ο στόχος δεν μπαίνει γενικά για «ζύμωση». Τόνισε την ανάγκη να δείχνουμε καθαρά τον καπιταλισμό όπως εκφράζεται στην καθημερινότητα και έφερε το πρόσφατο παράδειγμα των ζητημάτων που αφορούν τη διατροφή σαν χαρακτηριστικό τόσο της στασιμότητας του συστήματος όσο και του γεγονότος ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί ουσιαστικά χωρίς άλλη εξουσία. «Είναι ώριμα τα πράγματα για να καταλάβει ο λαός την ουσία της πρότασής μας» τόνισε.

Η Γενική Γραμματέας του Κόμματος ξεκαθάρισε για άλλη μία φορά πως τα διάφορα επιμέρους μέτωπα δεν είναι το ΜΕΤΩΠΟ. Οπου σαν Μέτωπο δεν πρέπει να εννοείται η κάθε συνεργασία στο μαζικό κίνημα, καθώς σήμερα δεν υπάρχουν ακόμα οι δυνάμεις για να γίνει Μέτωπο που να οργανώνει την πάλη για τη διεκδίκηση της εξουσίας. Μιας εξουσίας που θα συγκρούεται με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό. Το Μέτωπο δεν κάνει απλά πάλη με την κυβέρνηση. Αυτό το κάνει και το μαζικό λαϊκό κίνημα. Θα είναι πάλη για την εξουσία. Μέσα από το κίνημα, συμπλήρωσε, θα γίνει η συγκέντρωση δυνάμεων για το Μέτωπο που θα διεκδικεί την εξουσία. Και έφερε σαν παράδειγμα το κίνημα για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Παλεύουμε, είπε, για τη συγκρότηση αυτής της συσπείρωσης που μπορεί να διευρυνθεί και από περισσότερους πολιτικούς χώρους. Ακόμα και αστούς μπορείς να συσπειρώσεις. Ομως δε θα είναι μία εύκολη συσπείρωση. Η συσπείρωση πρέπει να νιώθει την πίεση του εργατικού κινήματος, της αγροτιάς, της νεολαίας, όχι μόνο να τρέχουν για λόγους, αλλά έμπρακτα, για παράδειγμα, να υπάρχουν δικηγόροι όπου χρειαστεί, να είναι στην απεργία μπροστά, έξω από τους χώρους δουλιάς, στα μπλόκα, όπου χρειάζεται να δοθεί μάχη. Μπορεί να γίνει ένα σοβαρό μέτωπο πάλης. Συνολικότερα, σημείωσε πως δεν αρκούν οι «από τα κάτω» συσπειρώσεις, χρειάζεται το Κόμμα να δει επιτελικά πού είναι οι κύριοι χώροι συσπείρωσης. Αναφέρθηκε ειδικά σε ζητήματα της συμμαχίας μικρομεσαίων και άλλων στρωμάτων με την εργατική τάξη. Με ειδική αναφορά στο ΠΑΜΕ, σημείωσε πως πρέπει να γίνει άλμα, ώστε να ισχυροποιηθεί περισσότερο. Απάντησε στον κάλπικο ισχυρισμό όσων λένε πως υπερασπίζουν, σε αντίθεση υποτίθεται με το ΚΚΕ, το ένα σωματείο, μια ομοσπονδία, μια συνομοσπονδία, θυμίζοντας πως ούτε καν σε τριτοβάθμιο επίπεδο δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Πρέπει να παρέμβουμε, τόνισε, όχι για «κόκκινα σωματεία», αλλά ακριβώς ενάντια στην πολυδιάσπαση, για νέες μορφές οργάνωσης (π.χ. τον τρόπο που θα ενταχθούν οι άνεργοι στο ενιαίο συνδικάτο). Κύριος στόχος μας είναι η ενιαία οργάνωση της εργατικής τάξης. Κι αυτό δε θα γίνει απλά με δουλιά στα σωματεία, αλλά με σχέδιο παρέμβασης.