Τον προσανατολισμό της στην κρατική ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα παραγωγής και διανομής του κινηματογράφου επιβεβαίωσε η ομάδα σκηνοθετών, παραγωγών, διανομέων και αιθουσαρχών που «στριμώχνουν» τις αντικειμενικές αντιθέσεις τους - λόγω της εντελώς διαφορετικής θέσης που έχουν στα στάδια της κινηματογραφικής δημιουργίας - στην ομάδα που αποκαλούν «Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη».

Με αφορμή τη μη κατάθεση νέου νόμου για τον κινηματογράφο από το ΥΠΠΟ-Τ - το οποίο είχε αναγγείλει ότι θα γινόταν στις αρχές του Φλεβάρη - η ομάδα «κατέλαβε» προχτές συμβολικά επί δίωρο το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ), προαναγγέλλοντας «κλιμάκωση» του «αγώνα» της.

Ωστόσο και μέσω του κειμένου της, στο πλαίσιο της «κατάληψης», διαπιστώνονται οι αντιφάσεις και οι ιδεολογικές «ακροβασίες» που αντικειμενικά προκύπτουν από αυτή τη «συγκατοίκηση», όπου κυριαρχεί η αντίληψη ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανάπτυξης στον οπτικοακουστικό τομέα.

Λένε ότι «ο οικονομικός στραγγαλισμός του κινηματογράφου στην Ελλάδα δεν είναι αποτέλεσμα της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, αλλά είναι αποτέλεσμα της συστηματικής διασπάθισης των χρημάτων που βάσει του νόμου θα έπρεπε να πηγαίνουν στην κινηματογραφική παραγωγή, αντί να χρηματοδοτούν παράπλευρες ή παρασιτικές δραστηριότητες». Αλλά, τόσο το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ενίσχυσης του κινηματογράφου, όσο και αυτό που ετοιμάζεται, είναι σαφώς προσανατολισμένα στην ενίσχυση της ιδιωτικής παραγωγής. Το πρόβλημά τους είναι ότι δεν εφαρμόζεται όπως θα ήθελαν. Ομως, οι «παρασιτικές δραστηριότητες» δεν είναι αποτέλεσμα «δυσλειτουργίας» του αγοραίου συστήματος, αλλά συστατικό στοιχείο του.

Ζητούν «δημιουργία συνθηκών που θα προωθούν την ανάπτυξη, την πολυμορφία και την πολυφωνία στον ελληνικό κινηματογράφο» και «στήριξη σε κάθε προσπάθεια εξωστρέφειάς» του. Εννοούν: «Εισαγωγή κινήτρων προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων στον κινηματογράφο (φορολογικά κίνητρα, προσέλκυση αλλοδαπών παραγωγών, ενίσχυση των διεθνών συμπαραγωγών)».

Ζητούν «απογραφειοκρατικοποίηση» του ΕΚΚ και διαχείριση, από αυτό, των πόρων που προέρχονται από τον ειδικό φόρο στο κινηματογραφικό εισιτήριο, για τη «χάραξη εθνικής κινηματογραφικής πολιτικής». Ποια πρέπει να είναι αυτή η «εθνική» πολιτική σύμφωνα με την «Ομίχλη»;: «Το ΕΚΚ μετά την επιστροφή του φόρου στους αιθουσάρχες, στους διανομείς και στους παραγωγούς θα μπορεί να διαθέσει το υπόλοιπο κατευθείαν για τη χρηματοδότηση των ταινιών»!

Ζητούν «διοικητική αυτονόμηση με εξασφαλισμένη οικονομική αυτοτέλεια της Hellas Film και Film Commission» (σ.σ. λειτουργούν στο πλαίσιο του ΕΚΚ για την προώθηση της ελληνικής ταινίας και των συμπαραγωγών αντίστοιχα). Εννοούν: «Στήριξη του παραγωγού στην προσπάθεια διανομής και δημιουργία προγραμμάτων οικονομικής ενίσχυσης της ελληνικής ταινίας για το σχεδιασμό της προώθησής της» και «θεσμοθέτηση ενίσχυσης και δημιουργίας ευνοϊκών συνθηκών (σ.σ. πάντα υπέρ των παραγωγών) για την προβολή της Ελλάδας μέσω του κινηματογράφου (...)». Επίσης: «Στήριξη της διανομής των ελληνικών ταινιών με πριμοδότηση των διανομέων και αιθουσαρχών που προβάλλουν μια ποικιλία ταινιών, διαφορετικών ειδών, και συμβάλλουν στην πολυφωνία του ελληνικού κινηματογράφου».