Η «Ανανεωτική Πτέρυγα» σχολιάζει σκωπτικά το στόχο για «εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, επανάκτηση και εθνικοποίηση των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και οργανισμών κοινής ωφέλειας» όπως και αυτόν για «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους», αναφέροντας: «Το κόστος της εθνικοποίησης όλων των τραπεζών ποιος θα το πληρώσει; Το ελληνικό Δημόσιο αδυνατεί περισσότερο από ποτέ! Υποθέτουμε ότι δεν προτείνονται επιτάξεις» και «ενώ το ελληνικό κράτος δίνει τη μάχη του δανεισμού και των επιτοκίων ταυτόχρονα, από το ΣΥΡΙΖΑ προτείνεται η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους από τις ίδιες πιστώτριες τράπεζες. Αυτή η πολιτική θα οδηγούσε ή σε μη δανεισμό ή σε ακραία επαχθέστερους όρους δανεισμού. Οι μισθοί και οι συντάξεις και πάλι θα ήσαν τα θύματα».

Κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ, αν και χαρακτήριζαν αναμενόμενο το περιεχόμενο της παρέμβασης της «Ανανεωτικής Πτέρυγας», δεν έκρυβαν τη δυσφορία τους καθώς, όπως σημείωναν, το εγχείρημα πλήττεται από την «εικόνα Βαβέλ» που εκπέμπεται.

Δυσφορία όμως εκφραζόταν και για τα όσα φιλοευρωενωσιακά είπε χτες στη ΝΕΤ ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας. Ερωτώμενος για την ΕΕ αποσαφήνισε ότι «δεν είναι η αριστερά αυτή που σήμερα ανοίγει την προοπτική διάλυσης αυτού του οικοδομήματος», ότι «δεν είναι μια ένωση τραπεζών, είναι μια ένωση κρατών» που βρίσκεται σε αδιέξοδο γιατί «δεν υπάρχει σχέδιο για στοιχειώδη κοινοτική αλληλεγγύη» και γιατί «δεν είναι το θέμα να έχεις κοινό νόμισμα. Το θέμα είναι να έχεις κοινή οικονομική πολιτική».

Εφτασε μέχρι και να καταγγείλει το κεφάλαιο ότι υπονομεύει τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ! Οπως είπε: «Αυτοί οι οποίοι σκέφτονται, ενδεχομένως σχεδιάζουν την αποπομπή της χώρας από την ευρωζώνη είναι οι σκληροί νεοφιλελεύθεροι κύκλοι της ΕΕ (...) είναι το κεφάλαιο και η αστική τάξη. Εμείς λέμε μέσα στην Ευρώπη (...) Δεν είναι σε εμάς το δίλημμα να βγούμε. Να βγούμε να πάμε πού;», αναρωτήθηκε «απογειώνοντας» την προπαγάνδα του ευρωμονόδρομου και δείχνοντας το αδιέξοδο της στρατηγικής που καλεί το λαό να διαλέξει ιμπεριαλιστή, αντί να παλέψει για την αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, προκαλώντας βάναυσα την πραγματικότητα, έφτασε να ισχυριστεί ότι ήταν ο ΣΥΝ που... «από τη δεκαετία του '90 κάναμε κριτική σ' αυτό το μοντέλο οικοδόμησης και μας έλεγαν γραφικούς τότε. Εμείς σήμερα δικαιωνόμαστε»! Ο ΣΥΝ που τη δεκαετία του '90 με την ψήφο του στο Μάαστριχτ αποδέχτηκε και συνέδραμε τη διαμόρφωση αυτού του «μοντέλου»...