Η διπλή βομβιστική επίθεση στο Μετρό της Μόσχας που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 39 ατόμων και τον τραυματισμό δεκάδων άλλων την περασμένη Δευτέρα, αλλά και αυτής της Τετάρτης στην πόλη Κιζλιάρ του Νταγκεστάν, του ρωσικού Βορείου Καυκάσου, σκοτώνοντας τουλάχιστον 12 άτομα και τραυματίζοντας άλλους 29, θα ανοίξουν το δρόμο για νέα έξαρση τρομο-λαγνείας και μέτρα τρομοκράτησης των λαών. Με το πρόσχημα της καταπολέμησης των «τρομοκρατικών επιθέσεων», η άρχουσα τάξη της Ρωσίας θα ενισχύσει ακόμα πιο πολύ το καθεστώς της αστυνομοκρατίας και της επίθεσης κατά των δημοκρατικών και πολιτικών δικαιωμάτων του λαού και θα τη χρησιμοποιήσουν, για να δικαιολογήσουν παραπέρα επιθετικές ενέργειες στο βόρειο Καύκασο. Ηδη έχουν ενισχυθεί οι αστυνομικές περιπολίες στους δρόμους της Μόσχας και στο Μετρό, ενώ στους σταθμούς που πραγματοποιήθηκαν οι επιθέσεις διεξάγεται και έλεγχος διαβατηρίων.

Η επιλογή των τοποθεσιών αλλά και της ώρας των επιθέσεων είχε ως στόχο την απώλεια όσο το δυνατόν περισσότερων ζωών. Οι σταθμοί της Μόσχας Λουμπιάνκα και Παρκ Κουλτούρι βρίσκεται το πρώτο δίπλα από στο κτίριο της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφάλειας της Ρωσίας (FSB) και αρκετά κοντά στην Κόκκινη Πλατεία, και το δεύτερο - έξι στάσεις μακριά - σε κομβικό σταθμό του δικτύου του μετρό αλλά και κοντά σε αρκετά κρατικά πρακτορεία ειδήσεων. Στο Νταγκεστάν, οι επιθέσεις έγιναν μόλις 300 μέτρα από το υπουργείο Εσωτερικών, τις υπηρεσίες ασφαλείας αλλά και γειτονικό σχολείο και με λίγα λεπτά διαφορά με στόχο το συγκεντρωμένο πλήθος.

Δεν είναι τυχαίο επίσης το γεγονός πως οι αρχές έσπευσαν να ρίξουν τις ευθύνες των επιθέσεων στη Μόσχα, σχεδόν αμέσως στους ισλαμιστές μαχητές της Τσετσενίας πριν καλά καλά ξεκινήσουν οι έρευνες. Κάτι που ...αξιοποίησε και ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν που ορκίστηκε να «εξολοθρεύσει» τους υπεύθυνους αυτής της επίθεσης, ενώ ο Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ τόνισε ότι ο «αγώνας κατά της τρομοκρατίας» θα συνεχιστεί χωρίς δισταγμό, δίνοντας παράλληλα εντολή να αυξηθούν τα μέτρα ασφαλείας στα Μέσα Μεταφοράς. Ο Πρόεδρος της Τσετσενίας, Ραμζάι Καντίροφ, κάλεσε επίσης σε «πανστρατιά κατά της τρομοκρατίας». Δεν είναι, εξάλλου, η πρώτη φορά πως χρησιμοποιείται ο «αγώνας κατά της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού» από τις κυρίαρχες δυνάμεις για την ενίσχυση της εξουσίας. Στα χρόνια του Πούτιν καταργήθηκαν οι εκλογές των κυβερνητών, επιβλήθηκαν πολυάριθμες απαγορεύσεις σε συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, υποβλήθηκαν αλλαγές στην εκλογική νομοθεσία που οδήγησαν στο σχηματισμό ενός Κοινοβουλίου που είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της εξουσίας.

Λίγες ώρες μετά τις επιθέσεις στο Νταγκεστάν, με βιντεοσκοπημένο μήνυμά του που μετέδωσαν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, ο Ντόκου Ουμάροφ, επικεφαλής της ισλαμιστικής οργάνωσης «Μουτζαχεντίν του Καυκάσου», ανέλαβε την ευθύνη για τη διπλή επίθεση στο Μετρό της Μόσχας. Ο Ουμάροφ υποστήριξε πως ο ίδιος έδωσε την εντολή για τις επιθέσεις ως «αντίποινα» για τους θανάτους των «φτωχών πολιτών της Τσετσενίας και της Ινγκουσετίας» της πόλης Αρστι που στις 11 Φλεβάρη δολοφονήθηκαν από τις ρωσικές δυνάμεις στα χωράφια τους. Προειδοποίησε μάλιστα τη Ρωσία και για άλλες επιθέσεις. Νωρίτερα, εκπρόσωπος του Ουμάροφ είχε δηλώσει στο «Ρόιτερς» πως η ομάδα του «δεν είχε πραγματοποιήσει τις επιθέσεις στη Μόσχα, και ούτε γνωρίζουμε ποιος τις έκανε». Ο Ουμάροφ - που υποστηρίζει πως μάχεται για να εγκαταλείψουν οι ρωσικές δυνάμεις το Βόρειο Καύκασο και να δημιουργήσει στην περιοχή ένα ισλαμικό εμιράτο - ενώ αυτοαποκαλείται «εμίρης του ρωσικού Βορείου Καυκάσου - είχε προειδοποιήσει πριν από ένα μήνα πως «η ζώνη των στρατιωτικών επιχειρήσεων θα επεκταθεί και στο έδαφος της Ρωσίας ...ο πόλεμος θα έρθει και στις δικές τους πόλεις».

Οι δολοφονικές αυτές επιθέσεις έρχονται ένα χρόνο περίπου μετά την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην Τσετσενία από τον Μεντβέντεφ, θεωρώντας πως οι ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας έχουν προκαλέσει τριγμούς στις ένοπλες ομάδες των λεγόμενων ισλαμιστών μαχητών. Η περίσσια αισιοδοξία, μάλιστα, φάνηκε και πριν μια βδομάδα, όταν ο ειδικός απεσταλμένος του Ρώσου Προέδρου στο Βόρειο Καύκασο του πρότεινε προσχέδιο αξίας 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη μετατροπή της περιοχής σε τουριστικό θέρετρο...

Ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια η περίσσια κτηνωδία των ρωσικών δυνάμεων στο Βόρειο Καύκασο αλλά και η αυξημένη άθλια κοινωνικο - οικονομική κατάσταση που οδηγεί τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και την ανεργία - φαινόμενα του καπιταλισμού - παίζουν συγκεκριμένο ρόλο στις εξελίξεις στην περιοχή. Μάλιστα, οι δημοκρατίες του Βορείου Καυκάσου εκτιμούνται ως οι φτωχότερες σε ολόκληρη τη χώρα με μια αυξανόμενη ανεργία που φτάνει μέχρι και το 50%. Χαρακτηριστικό, μάλιστα, είναι το γεγονός ότι το 2003, ο ΟΗΕ ανακήρυξε το Γκρόζνι, την πρωτεύουσα της Τσετσενίας, ως την πιο κατεστραμμένη πόλη στον πλανήτη, συνέπεια και της διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.

«Εμείς οι κομμουνιστές ακόμα μια φορά υπογραμμίζουμε πως τη διεθνική διχόνοια, τις αιματηρές συγκρούσεις, καθώς και τις ακόλουθες τρομοκρατικές ενέργειες στο έδαφος της κατεστραμμένης ΕΣΣΔ τα έφερε ο καπιταλισμός», σημείωνε ο Βίκτορ Τιούλκιν, Α' Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ - ΕΚΚ) λίγο μετά τις επιθέσεις.

Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά τα γεγονότα που συνέβησαν μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης γίνεται φανερό πως τόσο το ρωσικό κεφάλαιο όσο και οι ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έπραξαν ό,τι μπορούσαν για την εκμετάλλευση της περιοχής, πιθανά ...βοηθώντας στη δημιουργία των φερόμενων ισλαμιστών μαχητών. Και αυτό καθώς τη δεκαετία του '90 η Τσετσενία είχε σημαντικά έσοδα από τα εργοστάσια επεξεργασίας πετρελαίου ενώ από το έδαφός της περνούσαν σημαντικοί αγωγοί πετρελαίου από το Αζερμπαϊτζάν που κατέληγαν στη Μαύρη Θάλασσα. Οι κατά καιρούς ανώτατοι «άρχοντες» της Τσετσενίας, χρησιμοποιώντας την απειλή της «απόσχισης» από τη Ρωσία επιχείρησαν να λάβουν μεγαλύτερο «κομμάτι από την πίτα». Από τη μεριά της, η Μόσχα εξόπλιζε τους πολιτικούς αντιπάλους των Τσετσένων Προέδρων, με αποτέλεσμα να σημειώνονται σημαντικές βίαιες συγκρούσεις, ο θάνατος δεκάδων χιλιάδων αμάχων και ενόπλων, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή. Ταυτόχρονα σχεδόν, κατέφθασαν στην Τσετσενία αρκετοί ξένοι ένοπλοι που στήριζαν το θρησκευτικό ρεύμα του ουαχαμπιτισμού και χρηματοδοτούνταν από το εξωτερικό.

Στα τέλη της δεκαετίας του '90 σημειώθηκαν εκρήξεις βομβών στη Μόσχα και σε άλλες πόλεις με δεκάδες νεκρούς και το Κρεμλίνο πήρε την απόφαση για μια νέα επέμβαση του στρατού στην Τσετσενία, με αποτέλεσμα οι διάφορες ομάδες Τσετσένων αποσχιστών να ενωθούν. Σε αυτόν το «δεύτερο πόλεμο της Τσετσενίας», όπως τον αποκαλούν τα ΜΜΕ, σημαντική θέση κατέλαβαν πλέον οι καμικάζι (κυρίως γυναίκες, οι οποίες χαρακτηρίζονται «μαύρες χήρες») και εξαπέλυσαν επιθέσεις αυτοκτονίας σε ρωσικές πόλεις.

Πρόκειται για μια αλυσίδα γεγονότων όπου οι λεγόμενοι «ισλαμιστές μαχητές» ενισχύονται ουσιαστικά από τις βιαιοπραγίες και την αδιαλλαξία του Κρεμλίνου και το αντίστροφο, με αιματηρές επιθέσεις με θύμα το λαό. Μερικά απ' αυτά είναι η ομηρία εκατοντάδων θεατών στο θέατρο «Νορντ Οστ» της Μόσχας τον Οκτώβρη του 2002, η οποία είχε τραγική κατάληξη, με δεκάδες θύματα, που κατά βάση πέθαναν από το θανατηφόρο αέριο, το οποίο έριξαν οι ειδικές δυνάμεις για να εισβάλουν. Δύο χρόνια αργότερα, δύο ρωσικά επιβατικά αεροπλάνα ανατινάχθηκαν στην αέρα με διαφορά 3 λεπτών, σκοτώνοντας 90 ανθρώπους, ενώ λίγες μέρες αργότερα σημειώθηκε έκρηξη κοντά στο σταθμό «Ρίζκαγια» του μετρό της Μόσχας με τουλάχιστον 12 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Οι σκηνές της τραγωδίας στο σχολείο της πόλης Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας το Σεπτέμβρη του 2004, που είχε σαν αποτέλεσμα τουλάχιστον 331 νεκρούς - οι μισοί εκ των οποίων παιδιά - έχουν μείνει στη μνήμη όλων μας.

Ολα αυτά τα φαινόμενα εμφανίστηκαν στη Ρωσία μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Και αυτό επειδή, κατά τη περίοδο της Σοβιετικής Ενωσης, η κυρίαρχη ιδεολογία ήταν αυτή της φιλίας των λαών και της αλληλεγγύης των εργαζομένων όλων των εθνοτήτων. Η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία επιδιώκει, μεταξύ άλλων, να χρησιμοποιήσει τις συγκεκριμένες τραγικές καταστάσεις, την αγανάκτηση και τη θλίψη των οικογενειών των θυμάτων για να δικαιολογήσει τα ενισχυμένα μέτρα για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Μέτρα που αν μη τι άλλο θα περιορίσουν ακόμα περισσότερα τα λαϊκά δικαιώματα και τις όποιες κατακτήσεις έχουν απομείνει.