ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ: «Εύκολες λύσεις για την κρίση δεν υπάρχουν (...) ο κ. Παπανδρέου δεν έχει καμία δικαιολογία πλέον. Γνωρίζει απόλυτα τα δεδομένα (...) οι έως τώρα καθυστερήσεις στη λήψη αυστηρών μέτρων (...) απεδείχθησαν καταστροφικές. Αν όμως και τώρα καθυστερήσει ή διστάσει (...) να προχωρήσει στις διαρθρωτικές αλλαγές που θα δώσουν ώθηση στην οικονομία, η προσφυγή στο ΔΝΤ και στο μηχανισμό στήριξης θα αποτελούν μονόδρομο. Με ό,τι αυτό σημαίνει» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Οι «απειλές» από μερίδα του Τύπου προς την κυβέρνηση ότι αν δεν πάρει τώρα πιο αυστηρά μέτρα θα αναγκαστεί να πάει στο ΔΝΤ ή στο μηχανισμό στήριξης, είναι προσχηματικές. Η αστική τάξη και η κυβέρνησή της είναι σε απόλυτη συμφωνία και για το τι και για το πώς να γίνει. Στρέφονται με ενιαίο τρόπο ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Και με μοιρασμένους ρόλους τηρούν το «κράτα με να σε κρατώ». Ετσι ο αστικός Τύπος εμφανίζεται να βλέπει καθυστερήσεις και η κυβέρνηση να επικαλείται πίεση των αγορών. Το έργο έχει παιχτεί τόσες φορές, που πρέπει να ξεπερνά κάποιος τα όρια της αφέλειας για να το ξαναχάψει. Αυτή η πολιτική, στο σύνολό της, πρέπει να ανατραπεί. Και μαζί της να βιώσουν τη κατεδάφιση και οι προπαγανδιστές της.

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ: «Στη μέθοδο της "καταιγίδας" κατάθεσης πολυνομοσχεδίων στη Βουλή μετά το Πάσχα καταφεύγει η κυβέρνηση με "στόχο" να περάσει όλα τα αντικοινωνικά και αντιλαϊκά μέτρα με τις ελάχιστες αντιδράσεις (...) φορολογικό, ασφαλιστικό, αναπτυξιακό, "Καλλικράτης", αποκρατικοποιήσεις βαρέα - ανθυγιεινά στην ατζέντα» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

Εδώ δε χρειάζονται αλεξικέραυνα, ούτε κρύψιμο κάτω απ' την ομπρέλα. Εδώ ισχύει απόλυτα το «ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται». Και για την αντιμετώπιση αυτής της αντιλαϊκής καταιγίδας, το μέτρο είναι μόνον ένα: Μαζική λαϊκή αντεπίθεση. Οπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο πασχαλιάτικος «Ριζοσπάστης», ο λαός, κάνοντας πέρα τους φόβους του, τις απειλές, να αντιτάξει την ανεξάντλητη, ακαταμάχητη δύναμή του, κλιμακώνοντας τους ταξικούς αγώνες για τη δική του "Ανάσταση"».