Οσοι ανησυχούσαν για την ύπαρξη της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ, να σταματήσουν να ανησυχούν. Αποφάσισε να βγει από την πολύμηνη σιωπή της (ξεκίνησε, σχεδόν αμέσως μετά την εκλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Εντελώς συμπτωματικά...).

Εβγαλε ανακοίνωση για να πει στους φαρμακοποιούς να μην εφαρμόσουν και στους τραπεζοϋπάλληλους την απόφασή τους να σταματήσουν τη χορηγία φαρμάκων με πίστωση, «δεδομένου ότι τα Ταμεία των τραπεζών είναι πάντοτε συνεπή στις οικονομικές τους υποχρεώσεις». Το μόνο που κάνει, δηλαδή, είναι να προβάλλει ένα συντεχνιακό αίτημα για ένα πρόβλημα που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να επιλυθεί αποσπασματικά, όπως επιχειρεί η πλειοψηφία. Επιπλέον, με τον τρόπο που προβάλλει το αίτημα, καλλιεργεί την αδιαφορία για το τι συμβαίνει σε άλλους κλάδους εργαζομένων.

Κατά τα άλλα φαίνεται ή ότι το έχει ρίξει στο διάβασμα - όπως κάποιοι άλλοι κάποτε - και δεν έχει πάρει χαμπάρι τι γίνεται ή είναι τόσο υπάκουη στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του που δεν επιθυμεί να υψώσει έστω μιαν αγωνιστική κορόνα, για δημαγωγικούς λόγους πάντα.

Η στάση της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ είναι χαρακτηριστική των δυνάμεων που τη συγκροτούν στο σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος. Κάνουν ό,τι μπορούν με όποιο τρόπο (δημαγωγία, αδιαφορία, αδράνεια, απεργοσπασία, εκφοβισμός, νοθεία και άλλα) για να εμποδίσουν τους εργαζόμενους να αναπτύξουν και να κλιμακώσουν τους αγώνες ενάντια στην επίθεση που δέχονται. Είναι ξεκάθαρα ταξικοί αντίπαλοι των εργαζομένων.