Είμαστε όλοι στο χωριό, για τις γιορτές του Πάσχα. Τα Πανεπιστήμια είναι κλειστά. Ανηφορίσαμε και να 'μαστε στην αυλή μας. Ο πλάτανος φύλλωσε, τα τριαντάφυλλα έχουν μπουμπούκια. Την αγριάδα την κουρέψαμε και σύντομα θα θεριστεί το τριφύλλι. Την άλλη βδομάδα θα ραντιστούν τα ροδάκινα. Ομορφα είναι, παππού. Λείπετε, όμως.
Χτες, με άλλα παιδιά, είχα πάει στο καφενείο. Δεν είναι όπως παλιά, που οι νέοι έφευγαν, όταν έμπαιναν οι μεγαλύτεροι. Οι ηλικίες έχουν σμίξει. Μου το είχες πει ένα βράδυ που 'χε ξαστεριά και κοιτούσαμε την Πούλια. Μου είπες, ακόμα, πως αυτό είναι πρόοδος.
Ηθελα να μιλήσω, αλλά ντρεπόμουν. Μικρός είμαι και τους σέβομαι. Θυμήθηκα, όμως, το λόγο σου. Δεν πρέπει να σιωπούμε, όταν λέγονται πράγματα που δε στέκουν. Χρέος έχουμε να παίρνουμε θέση. Για να το κάνουμε αυτό, έλεγες, πρέπει να 'μαστε ενημερωμένοι, διαβασμένοι. Να έχουμε αφομοιώσει την πολιτική του Κόμματος. Η πρωτοπορία δεν είναι τραλαλά.
Μίλησα. Είπα, με συγχωρείτε, με αυτά που λέτε δε συμφωνώ. Σταμάτησαν. Με κοίταξαν. Πρέπει να με σεβάστηκαν, επειδή είμαι εγγόνι σου. Δε συμφωνώ, συνέχισα, γιατί σας βλάπτουν. Και είναι κρίμα.
Επίμονα συνέχιζαν να με κοιτάνε, λες και μετρούσαν την αποκοτιά μου. Είναι κρίμα ν' αυτοακυρώνεστε με το να αυτοενοχοποιείστε. Σας ρωτώ, γιατί κάθε πέρσι και καλύτερα; Εσείς το λέτε. Γιατί, βέβαια, τα πράγματα χειροτερεύουν. Δεν είναι έτσι;
Δεν απάντησαν. Ενιωθα πως συμφωνούν. Γιατί χειροτερεύουν για σας τα πράγματα; Ολα όσα, χρόνια τώρα, έλεγαν, δεν ήταν για σας, τους αγρότες, τους εργάτες; Είχατε όφελος; Δεν είχατε. Γιατί;
Τι μπορεί να γίνει; Τίποτε, απάντησα, εάν συνεχίσετε να δέχεστε πως έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα. Τα πάντα, εάν σμίξετε με τους εργάτες και πείτε στοπ. Ως εδώ. Είμαστε οι πολλοί. Είμαστε οι παραγωγοί. Πρέπει να καρπωνόμαστε το αποτέλεσμα της δουλειάς μας.
Να ξέρετε, συνέχισα, αυτό δε θα έρθει ως χάρισμα. Θα το πάρετε. Κι αν αντισταθούν, να τους κλοτσήσετε. Και οι αστοί κλότσησαν τους φεουδάρχες. Είναι νόμος.
Παππού, είναι Απρίλης. Η πανσέληνος φωτίζει τη νύχτα. Τ' αστέρια μόλις φαίνονται. Πηγαίνοντας στο σπίτι, μετά το καληνύχτα, ξαφνικά, μπρος στα μάτια μου, τον είδα. Τον έρωτα που χόρευε με τον ξανθόν Απρίλη.
Ο εγγονός σου