Ωμό εκβιασμό ασκούν οι μεγαλοεργοδότες του εμπορίου που με χτεσινή τους ανακοίνωση αξιώνουν τη συναίνεση των εργαζομένων σε μειώσεις μισθών και κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας» και με τον ισχυρισμό ότι έτσι κι αλλιώς αποκλείεται να επιβιώσουν όλες οι επιχειρήσεις και να διατηρηθούν όλες οι θέσεις εργασίας.

Με χτεσινή του ανακοίνωση, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας (ΣΕΛΠΕ) ζητάει την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης με συμμετοχή του ΔΝΤ που «αφού δεν απεφεύχθη, δεν είναι κατ' ανάγκη καταστροφική υπό την προϋπόθεση ότι τα επιπλέον μέτρα σταθεροποίησης που θα προταθούν θα στηριχτούν κατά κύριο λόγο στη μείωση της κρατικής σπατάλης και στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης». Εξειδικεύοντας τα «μέτρα σταθεροποίησης», οι ιδιοκτήτες των πολυκαταστημάτων μιλούν για «μέτρα ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας» και για «μέτρα ανάπτυξης του παραγόμενου πλούτου», ζητώντας στην ουσία παραπέρα ενίσχυση των επιχειρήσεων, αξιώνοντας κεφάλαια από το ΕΣΠΑ για έργα παραχώρησης και ΣΔΙΤ, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, νέους οδικούς άξονες, μείωση φορολογίας επιχειρήσεων.

Οι μεγαλέμποροι ξεκαθαρίζουν, ακόμη, ότι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν «κανονιστικές διατάξεις και εντολές άνωθεν» για ζητήματα μεταβολής μισθών στον ιδιωτικό τομέα, για τις οποίες απαιτούν εκβιαστικά τη συναίνεση των εργαζομένων, υποστηρίζοντας ότι είναι «θέμα ελεύθερης διαπραγμάτευσης» και κραδαίνοντας την «αβεβαιότητα της συνεχούς απασχόλησης».

«Η οποιαδήποτε πρόταση κατάργησης εργασιακών δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα σε μια προσπάθεια βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και διατήρησης της απασχόλησης μπορεί να προταθεί και να γίνει αποδεκτή αποκλειστικά και μόνον από τους εργαζόμενους», αναφέρει ο ΣΕΛΠΕ, επιδιώκοντας στην ουσία απόλυτη ελευθερία των μεγαλοεργοδοτών να ...τακτοποιούν από μόνοι - σήμερα και στο μέλλον - τα εργασιακά - μισθολογικά ζητήματα στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα, προσβλέπουν και σε επιχειρηματικές ...«τακτοποιήσεις», αφού, όπως προεξοφλούν, «όσες επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην πληρωμή του ισχύοντος μισθολογίου, θα αναγκαστούν ή να διατηρήσουν μέρος των θέσεων εργασίας ή να πτωχεύσουν καταργώντας έτσι όλες τις θέσεις εργασίας, με συνέπεια και στις δύο περιπτώσεις την αύξηση της ανεργίας».

Τέλος, ζητούν παραπέρα ενίσχυση των επιχειρήσεων και με μείωση των φορολογικών συντελεστών στο όνομα της προώθησης της επιχειρηματικότητας, ώστε, δήθεν, να μη χρειαστεί η κυβέρνηση να προχωρήσει σε περαιτέρω μειώσεις μισθών κάνοντας χρήση των «μηχανισμών στήριξης» από ΕΕ και ΔΝΤ.