Κυριακή 3 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κόντρα στη νέα (α)ταξία
Χρηματιστηριακά «παίγνια ίντριγκας»

Δεν ντρέπονται. Ανερυθρίαστοι, οι εκσυγχρονιστές ανατρέπουν ό,τι είχαν χτες και ό,τι θα πουν αύριο. Παρέσυραν, εκεί, κατά τις παραμονές των εκλογών τότε, τους μικροεπενδυτές, ακόμη και προοδευτικούς, σ' έναν ξέφρενο τζόγο του Χρηματιστηρίου. Παρέσυραν μικρούς αποταμιευτές στην πτώχευση και τη χρεοκοπία. Η αναδιανομή εισοδημάτων, μέσω του Χρηματιστηρίου, έκανε τους φτωχούς του παιχνιδιού να γίνουν φτωχότεροι και τους μεγαλοκαρχαρίες να ρυθμίζουν τους όρους και να αποκομίζουν τον ιδρώτα των φτωχών.

Η δήθεν ελευθερία της χρηματιστηριακής αγοράς σταματάει εκεί που υπάρχουν μεθοδεύσεις, δόλιες ανακοινώσεις, υπόγειο και ανεξέλεγκτο αλισβερίσι.

Προσωπικά, άκουγα με οργή, αυτοσχέδιους, ή κατευθυνόμενους αναλυτές να περιγράφουν με ρόδινα χρώματα, ποιητικές εκφράσεις και παραπλανητικούς νεολογισμούς, τον «παράδεισο» που περιμένει τους επενδυτές.

Και βέβαια τους υπεύθυνους της οικονομικής πολιτικής να συνδέουν την άνοδο των χρηματιστηριακών αξιών με την ανάπτυξη, ενώ τώρα, αιδημόνως σιωπούν, όταν η κάθοδος συμπαρασύρει τους παραπλανηθέντες. Πιστεύουμε ότι η Δικαιοσύνη πράττει ό,τι αντιστοιχεί στο έργο της τη στιγμή που η αξιωματική αντιπολίτευση πολύ διστακτικά, είναι η αλήθεια, καταγγέλλει...

Η ευθύνη, όμως, δεν αφορά μόνο στα πολιτικά πρόσωπα και αναμφισβήτητα στους εμπλεκόμενους κερδοσκόπους του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και σε όλους εκείνους που εμφανίζονται ως «ενημερωτές» και καθ' υπαγόρευση, έλλειψη ευθύνης, άγνοια, αλλά και άνοια, καλλιεργούν «χρηματιστηριακό κλίμα», συμπαρασύροντας τους αφελείς.

Στα παλιότερα χρόνια, οι δημοσιογράφοι του οικονομικού τομέα, άγγιζαν σαν πυρωμένο σίδερο τις χρηματιστηριακές συναλλαγές, πιστεύοντας ότι η μεθόδευση «χρηματιστηριακού κλίματος» αποτελεί καταισχύνη. Για όσους ξεστρατίζουν από τις αρχές δεοντολογίας το λόγο πρέπει να έχουν τα πειθαρχικά συμβούλια, η Ομοσπονδία και οι δημοσιογραφικές ενώσεις.

Τα Χρηματιστήρια αποτελούν μια από τις κορυφαίες εκφράσεις του καπιταλισμού που θεσπίζει - υποτίθεται - κανόνες και ελέγχους για τη λειτουργία της χρηματαγοράς.

Οταν και αυτοί, ακόμη, οι ελάχιστοι «εσωτερικοί» κανόνες του συστήματος, παραβιάζονται, τότε και το σύστημα με τις οξυνόμενες ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις εκθέτει - και προς τα έξω - την παθογένειά του.


Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ