«Τι κακό αυτό με τις απεργίες; Να τελειώνουμε κάποτε μ' αυτό! Κάθε μέρα απεργία, να τελειώνουμε!» (ένας εκφωνητής του «Σκάι», αναφερόμενος χτες στη στάση εργασίας που είχαν κηρύξει οι τεχνικοί - εργαζόμενοι και στον «Σκάι»).

Το Σάββατο η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ μίλησε στο κέντρο της Αθήνας και ανέλυσε σημείο προς σημείο τι σημαίνει Λαϊκή Οικονομία, ποιοι είναι οι νέοι λαϊκοί θεσμοί που θα γεννηθούν στο πλαίσιο της Λαϊκής Εξουσίας, ποια είναι συνολικά η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, που προτείνει το ΚΚΕ. Δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων της δουλειάς, των λαϊκών στρωμάτων χειροκρότησαν ζεστά αυτήν την πρόταση, την έκαναν αίτημα και τη διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας, σε μια συγκλονιστική πορεία που δεν έλεγε να τελειώσει.

Σ' αυτήν την πρόταση του ΚΚΕ δεν αφιέρωσαν ούτε αράδα το ένα μετά το άλλο τα διάφορα συγκροτήματα του Τύπου. Η ίδια η διαδήλωση μέσα από τις σελίδες τους είναι σα να μην έγινε. Τόσο ξεδιάντροπα! Κι από πάνω μας κάνουν και μαθήματα (το συγκρότημα Λαμπράκη), για το ποια πρέπει να είναι η «αριστερά» και ποια η εναλλακτική πρόταση που πρέπει να έχει αυτή, για να σωθεί το σύστημα «που καταρρέει» (δική τους η εκτίμηση).

Πρώτον, ας καταρρεύσει το σύστημα, θα βοηθήσουν σ' αυτό οι εργάτες, γιατί έτσι θα κερδίσουν αυτοί. Δεύτερον, αυτό που ονομάζουν «άγονο διεκδικητισμό» είναι η ίδια η ζωή των εργατών, τις ανάγκες τους προβάλλουν. Το σύστημα που δεν μπορεί να ικανοποιήσει αυτές τις ανάγκες πρέπει να φύγει από τη μέση, το σύστημα, όχι οι ανθρώποι. Τρίτον, συμφωνούμε ότι στα πλαίσια αυτού του συστήματος η πρότασή μας είναι «εξωπραγματική».

Γι' αυτό το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη να βάλει πλώρη για να αλλάξει την τάξη που βρίσκεται στην εξουσία, να χτίσει τη δική της Λαϊκή Οικονομία, το σοσιαλισμό, κι ως τότε να μη χαρίσει τίποτα απ' όσα ήδη έχει κατακτήσει και επιχειρούν να της αφαιρέσουν.

Με λίγα λόγια, η λαϊκή κινητοποίηση πρέπει να έχει τέτοιο περιεχόμενο, που να οδηγεί σε απόλυτο παραλογισμό το σύστημα και τους κονδυλοφόρους του. Να μην ξέρουν από πού τους έρχεται η μία σφαλιάρα μετά την άλλη.

Ενα τέτοιο κίνημα θα βάλει στη θέση του και όσους, σαν την «Καθημερινή», αρχίζουν και ψιθυρίζουν κάτι περί «σιωπηρής πλειοψηφίας», που πρέπει «να αντιδράσει δυναμικά και κάθετα» σ' όσους εργάτες κινητοποιούνται, ειδικά τους ναυτεργάτες που επιμένουν να μην αφήνουν τα βαπόρια να λειτουργούν σαν πειρατικές γαλέρες.

Ενα τέτοιο κίνημα θα έχει σημαία του, ο παραγόμενος πλούτος να ανήκει στους παραγωγούς του και θα τους υπερασπίζει από συγκροτήματα σαν του «Μπόμπολα», που πανηγυρίζει γιατί, λέει, αποδείχτηκε ότι οι μισθωτοί είναι φοροφυγάδες και, επιτέλους, πιάνονται.

Οσο οξύνονται τα αδιέξοδα του συστήματος, τόσο θα οξύνεται και η ταξική πάλη. Οι μεγάλες μάχες είναι ακόμα μπροστά.

Το ΚΚΕ έχει κάνει καθαρό στην εργατική τάξη και το πρόγραμμά του, και την απόφασή του ένας προς έναν οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες να βρίσκονται διαρκώς στην πρώτη γραμμή του μετώπου, μάχιμοι, αταλάντευτοι, αποφασισμένοι να φτάσουν αυτήν την πορεία ως το τέρμα.

Η αστική τάξη το 'χει πάρει το μήνυμα - και να μην ήθελε, ακόμα αντιλαλεί στους δρόμους της Αθήνας.

Ο λόγος τώρα και, ειδικά, η πράξη ανήκει στον εργαζόμενο λαό. Σ' όλους αυτούς που τα πρωτοπόρα τμήματά τους παρέλασαν το προηγούμενο Σάββατο στο κέντρο της Αθήνας...