Η παραπέρα προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή και η προσαρμογή των ελληνοτουρκικών σχέσεων στη βάση των εκατέρωθεν επιχειρηματικών συμφερόντων, αποτελούν τον κοινό παρονομαστή των όσων συζητήθηκαν στη διάρκεια της επίσκεψης στην Αθήνα του πρωθυπουργού της Τουρκίας Τ. Ερντογάν.

Μέσα από αυτό το πρίσμα, οι όποιες διακηρύξεις περί «ειρήνης» και «συνεργασίας» των δύο χωρών, μόνο ανησυχία πρέπει να προκαλούν στους λαούς, αφού αφορούν αποκλειστικά στο κεφάλαιο και στα συμφέροντά του. Σήμερα, αυτά τα συμφέροντα μπορεί να συγκλίνουν μεταξύ της αστικής τάξης στις δυο χώρες, αύριο όμως οι ανταγωνισμοί θα οξυνθούν. Από αυτή τη σκοπιά, οι όποιες διευθετήσεις σ' αυτή τη βάση και με τέτοια κριτήρια, εμπεριέχουν το σπέρμα μελλοντικών διενέξεων και εντάσεων στην περιοχή, σε βάρος των λαών της περιοχής.

Συνοψίζοντας αυτούς ακριβώς τους κινδύνους, αλλά και το πνεύμα των όσων συζητήθηκαν πίσω από τα φώτα και τους πανηγυρισμούς για τις επιχειρηματικές συμφωνίες, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, επιστρέφοντας την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη, επιβεβαίωσε ότι στο τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου και με στόχο την προσφυγή στη Χάγη, μπαίνει και ο εναέριος χώρος.

«Τόσο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας, όσο και για το θέμα του εναέριου χώρου, μπορούμε να πάμε στη Χάγη», δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, δείχνοντας ότι παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, ο διάλογος με την Τουρκία είναι εφ' όλης της ύλης και γίνεται πάνω σε κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «κατά την περίοδο που ο κ. Παπανδρέου ήταν υπουργός Εξωτερικών, είχαν πραγματοποιηθεί σημαντικά βήματα. Τώρα θα αρχίσουμε και πάλι από το σημείο πού είχαμε μείνει. Θα δούμε εάν μπορεί να τεθεί κάποιο χρονοδιάγραμμα για την επίλυση των προβλημάτων». Επανέλαβε ακόμα ότι «ως ένδειξη καλής θέλησης θα μπορούσε να συμφωνηθεί ως ένα ακόμα βήμα, τα (στρατιωτικά) αεροσκάφη να πετούν χωρίς εξοπλισμό, και να ανακοινώνεται αμοιβαία η διαδρομή που θα ακολουθήσουν (σχέδιο πτήσεων)».

Ως προς το τελευταίο, είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας, σε χθεσινή συνέντευξή του στον ρ/σ «ΘΕΜΑ», άφησε να εννοηθεί ότι τα ελληνικά μαχητικά πετάνε οπλισμένα γιατί είναι οπλισμένα και τα τουρκικά! Κατά συνέπεια, αν τα τουρκικά δεν πετάνε οπλισμένα τότε δεν υπάρχει λόγος να κάνουν το αντίθετο και τα ελληνικά.

«Τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη, είπε, πηγαίνουν οπλισμένα επειδή ακριβώς υπάρχει μια παράβαση των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας και παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου. Οταν εισέρχονται τουρκικά μαχητικά χωρίς να δώσουν εκ των προτέρων σχέδια πτήσης, τα ελληνικά μαχητικά τα θεωρούν εχθρικά, κάνουν την αναγνώριση και την αναχαίτιση. Είναι αυτονόητο ότι τα ελληνικά μαχητικά είναι οπλισμένα».

Να σημειωθεί ότι στο επίκεντρο της συζήτησης είναι και τα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, πέρα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα των 6 μιλίων, ανάμεσα στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου και την ηπειρωτική Ελλάδα. Πρόκειται για μια περιοχή απ' όπου διέρχονται οι γραμμές επικοινωνίας των ελληνικών νησιών και της κυρίως Ελλάδας.

Ο θαλάσσιος αυτός χώρος αποτελεί στο σύνολό του χώρο ευθύνης του Ελληνικού FIR (έλεγχος των πτήσεων) και σχεδόν ταυτίζεται γεωγραφικά με την ελληνική υφαλοκρηπίδα (ηπειρωτικής Ελλάδας και νησιών), που αμφισβητείται από την τουρκική πλευρά με τις πλάτες του ΝΑΤΟ.

Οι δηλώσεις Ερντογάν έρχονται μετά τις δηλώσεις Πάγκαλου την Παρασκευή στην Αθήνα ο οποίος υποβίβασε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο επίπεδο των «εδαφικών λεπτομερειών», όπως είπε.

Σύμφωνα με τη δήλωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, «το Αιγαίο, τα θέματα της εδαφικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και στη θάλασσα, ένα μεγάλο μέρος από τα αιτήματα που διατυπώνονται είναι κατασκευασμένα, από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες, δημοσίους υπαλλήλους, που δουλειά τους είναι να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές (...) Οπου υπάρχει διαφωνία για τον καθορισμό εδαφικών λεπτομερειών ή γεωγραφικών ιδιομορφιών, η λύση να δίνεται από τρίτους, εντεταλμένους προς τούτο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο».

Οπως αποκαλύπτεται, ο Θ.Πάγκαλος δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να περιγράψει το πλαίσιο των διμερών συνομιλιών. Ενδεικτικό είναι ότι χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, όταν ρωτήθηκε από τον «Ρ» αν το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει τον ελληνικό εναέριο χώρο στο Αιγαίο, απέφυγε να απαντήσει, λέγοντας ότι «ο ελληνικός εναέριος χώρος υφίσταται και στο ΝΑΤΟ εντοπίζουμε και παραπέμπουμε τις διαμαρτυρίες μας, για τις παραβιάσεις αυτές».

Σε σχέση με το «κάζους μπέλι» (αιτία πολέμου) που έχει διακηρύξει η Τουρκία αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια, το οποίο επαναδιατύπωσε στην πρόσφατη επίσκεψή του ο Τούρκος πρωθυπουργός, ο Γ. Πεταλωτής υποστήριξε ότι «δεν γνωρίζω τι εννοεί ο Τούρκος πρωθυπουργός».

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Τ. Ερντογάν, επιχείρησε παρέμβαση και στα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης, στη διάρκεια συνάντησής του το Σάββατο στην Αθήνα με πέντε διευθυντές ελληνικών εφημερίδων. Κατηγόρησε τα ελληνικά ΜΜΕ ότι «λειτουργούν ως γραφεία Τύπου του Στρατού» και τους χρέωσε την καλλιέργεια κλίματος έντασης, αναφερόμενος στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο. Για να στηρίξει μάλιστα το μετριοπαθές προφίλ του, υποστήριξε ότι «στα επτάμισι χρόνια που είμαι στην εξουσία δεν βομβάρδισα καμία χώρα»!

Στο μεταξύ, αποστάσεις από τους χειρισμούς της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά προσπαθεί να κρατήσει εκ των υστέρων ο Α. Σαμαράς, υποδεικνύοντας ταυτόχρονα την ανάγκη διαμόρφωσης «μιας νέας εθνικής στρατηγικής», η οποία όμως θα κινείται σταθερά στο πλαίσιο των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδίων.

Αν και στη διάρκεια της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού ο πρόεδρος της ΝΔ απέφυγε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση που να χαλάει το κλίμα συναίνεσης, χθες, μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Στ. Λυγερού, έκανε λόγο για «διαπραγματεύσεις που είναι άκαιρες και γι' αυτό επικίνδυνες, αλλά και συμφωνίες "χαμηλής πολιτικής" που είναι λεόντειες και ετεροβαρείς». Ακόμα, εμφανίστηκε αντίθετος με την προοπτική μιας διευρυμένης οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών επειδή όπως είπε κάτι τέτοιο «προϋποθέτει ή συμπαρασύρει διακανονισμούς σε ανοικτά πολιτικά προβλήματα».