Οι βετεράνοι δε «γιορτάζουν»... | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

Οι βετεράνοι δε «γιορτάζουν»...

Την ώρα που η ρωσική κυβέρνηση προσπαθούσε να εντυπωσιάσει με τα σύγχρονα οπλικά της συστήματα την Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ και τους εκπροσώπους του ΝΑΤΟ στην παρέλαση για τα 65χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία στις 9 Μάη (που μόνο αυτό το περιεχόμενο δεν έχει πλέον από τη διάλυση της ΕΣΣΔ και μετά...), τρεις γιαγιάδες βετεράνοι του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, 81, 87 και 92 ετών, έχαναν τη ζωή τους με φρικιαστικό τρόπο, μέσα στα διαμερίσματά τους στα περίχωρα της Μόσχας.

Μέχρι και τις 11 Μάη η αστυνομία βρήκε τις γιαγιάδες στραγγαλισμένες. Και ό,τι πιο πολύτιμο είχαν, τα μετάλλιά τους, λεηλατημένα. Ανάμεσά τους, ένα Μετάλλιο Πατριωτικού Πολέμου ΙΙου βαθμού, ένα μετάλλιο για τη «Νίκη κατά της Ιαπωνίας» (ανήκε στον ήδη νεκρό σύζυγο της μίας γυναίκας), ένα Μετάλλιο Κόκκινου Αστεριού και επετειακά μετάλλια. Ανάμεσά τους, για τις επετείους των 60 και 65 χρόνων από τη Νίκη.

Η αστυνομία (λόγω... των ημερών) θεώρησε «θέμα τιμής» τη σύλληψη του/των δραστών και ξεχύθηκε σε «ανθρωποκυνηγητό». Η ρωσική αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό ξέρουν πολύ καλά ότι για το ρωσικό και τους άλλους λαούς της πρώην ΕΣΣΔ, τα εγκλήματα κατά των γερόντων και, ακόμη πιο πολύ, των βετεράνων της Νίκης, αποτελούν ένα είδος ηθικού «Casus Belli», που διατηρείται ακόμη στη λαϊκή συνείδηση από την εποχή του σοσιαλισμού. Γι' αυτό και τους «χαϊδεύουν» με «φιλοδωρήματα», την ίδια ώρα που οι ηλικιωμένοι αποτελούν, μαζί με τα παιδιά, τα πρώτα και μεγαλύτερα θύματα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Ασε που... σύντομα δε θα υπάρχει κανείς τους για να χαλάσει την αντικομμουνιστική, αντιεπιστημονική και ανιστόρητη «σούπα», με την οποία «ταΐζονται» οι συνειδήσεις των μαθητών στη σημερινή Ρωσία.

Στις 14/5 η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο δράστης είναι ο ανιψιός μιας από τις δολοφονημένες γερόντισσες. Βρήκαν μάλιστα και τα μετάλλια που είχε ήδη προλάβει να πουλήσει. Σε εκείνους που με τη σειρά τους τα πουλούν στους τουρίστες.

Κανείς δε μιλάει για «επιτυχία». Τρεις δολοφονημένοι βετεράνοι, και μάλιστα τις μέρες των «γιορτασμών», είναι κάτι που δε «χωνεύεται». Κάποιος, σχολιάζοντας την είδηση στο διαδίκτυο, έγραψε ότι «βολεύει πολύ» να φορτωθούν τα εγκλήματα σε έναν ναρκομανή συγγενή. Και καταλήγει: «Να δούμε σε ποιους θα πάνε τα διαμερίσματά τους...». Η φράση αυτή παραπέμπει στην εγκληματική «μόδα» - που «άνθισε» κυρίως στη 10ετία του '90 - να εξαναγκάζονται γερόντοι που μένουν μόνοι τους να υπογράφουν τη μεταβίβαση των διαμερισμάτων τους στο οργανωμένο έγκλημα και μετά να πετιούνται στο δρόμο.

Ακόμη όμως και το ανίψι να είναι ο δολοφόνος, τα πράγματα δεν είναι «καλύτερα». Διότι, όσο κι αν το «περιστατικό» φαντάζει «ακραίο», ωστόσο, είναι σημειολογικά ενδεικτικό ως ένα από τα αποτελέσματα της αντεπανάστασης στο λεγόμενο «κοινωνικό ιστό»: Από τους πιονέρους να «κρεμιούνται» από τα χείλη των βετεράνων για να μάθουν την Ιστορία τους, στη δολοφονία τους και στην πώληση των μεταλλίων τους για τη «δόση»...

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ