Αποκρύπτει, όμως, η κυβέρνηση ότι είναι η δική της πολιτική - όπως και η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ - που ευθύνεται για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Αποκρύπτει, δηλαδή, ότι η «πηγή του προβλήματος» βρίσκεται στην πολιτική που εμπορευματοποιεί την Υγεία και παραδίδει τα νοσοκομεία στα «νύχια» της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης.

Κι είναι αυτός ο «εναγκαλισμός» των νοσοκομείων με τις ιδιωτικές εταιρείες που δημιουργεί το «έδαφος» όπου καλλιεργούνται, φυτρώνουν και φουντώνουν τα κάθε λογής και φύσεως «οικονομικά σκάνδαλα».

Από εκεί και πέρα όλα όσα υποστηρίζουν οι κυβερνώντες, ότι επιδιώκουν να μπει τέρμα στο «όργιο της σπατάλης και των οικονομικών σκανδάλων» στα νοσοκομεία, είναι δηλώσεις που αποβλέπουν στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και τίποτα περισσότερο. Γιατί, για να γίνει αυτό ένας τρόπος υπάρχει: Να εκδιωχθεί από το δημόσιο σύστημα Υγείας κάθε είδους επιχειρηματική αντίληψη και δράση.

Κάτι, όμως, που δεν πρόκειται να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως δεν πρόκειται να το κάνει καμία κυβέρνηση που είναι ταγμένη να υπηρετεί τα συμφέροντα της επιχειρηματικότητας, τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία - παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι πίσω από κάθε «περισσό έξοδο», πίσω από κάθε «οικονομικό σκάνδαλο» που εμφανίζεται σε οιοδήποτε νοσοκομείο, κρύβεται η επιχειρηματική δράση.

Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το ζήτημα του μεγάλου κόστους των υλικών που προμηθεύονται τα νοσοκομεία. Γιατί αυτό το κόστος είναι τόσο υψηλό;

Πρώτα και κύρια επειδή οι τιμές καθορίζονται από τις προσδοκίες ...κερδοφορίας που έχει ο κάθε επιχειρηματικός όμιλος, που αλωνίζει στα δημόσια νοσοκομεία, πουλώντας τις «υπηρεσίες» του. Από εκεί και πέρα, επειδή η επιδίωξη των κυβερνώντων να εξυπηρετήσουν τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, έχει δημιουργήσει ένα καθεστώς στα πλαίσια του οποίου η κάθε επιχείρηση διαπραγματεύεται τις τιμές με το κάθε νοσοκομείο ξεχωριστά. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις στις τιμές και, μάλιστα, ακόμα και ανάμεσα στα νοσοκομεία της ίδιας Υγειονομικής Περιφέρειας.

Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που αφορούν στην 5η ΥΠΕ Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας:

• Ενα σετ λαπαροσκοπικής σκωληκοειδεκτομής στο Νοσοκομείο Λάρισας κοστίζει 899,94 ευρώ και στο Νοσοκομείο του Βόλου 1.092,78 ευρώ.
• Το σετ λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας κοστίζει 3.488 ευρώ και στο νοσοκομείο της Λειβαδιάς 750 ευρώ.
• Η αιμοστατική σκόνη στο νοσοκομείο Λάρισας στοιχίζει 400 ευρώ, στο νοσοκομείο Τρικάλων 120 ευρώ και στο νοσοκομείο Θηβών 550 ευρώ.
• Ο καθετήρας αιμοκάθαρσης στο νοσοκομείο Βόλου κοστίζει 301,83 ευρώ, στο νοσοκομείο Τρικάλων 249,50 ευρώ και στο νοσοκομείο Καρπενησίου 299 ευρώ.
• Ο Στυλεός Χ. ΤΣ. Dialoc No 7 Later (Sten) στο Νοσοκομείο του Βόλου στοιχίζει 1.588,40 ευρώ και στο Νοσοκομείο της Καρδίτσας 1.182 ευρώ.

Οι εταιρείες όμως αλωνίζουν μέσα στα δημόσια νοσοκομεία και με άλλους τρόπους. Για παράδειγμα, εταιρείες «δανείζουν» μηχανήματα και άλλο τεχνολογικό εξοπλισμό σε κλινικές νοσοκομείων, με την υποχρέωση στις επεμβάσεις, αλλά και στις εξετάσεις που γίνονται απ' αυτά τα μηχανήματα να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά δικά τους αναλώσιμα υλικά.

Να επισημάνουμε, επιπλέον, ότι τα νοσοκομεία έχουν υπογράψει συμβάσεις με ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, στα οποία διοχετεύονται όσοι ασθενείς - και είναι πάρα πολλοί - δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετηθούν εντός του νοσοκομείου, λόγω των ελλείψεων σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό. Υπάρχουν, όμως, υπόνοιες πολλές και υποψίες περισσότερες ότι η διαρκής και συνεχώς αυξανόμενη ροή πελατείας ασθενών, από τα νοσοκομεία προς αυτά τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, δεν οφείλεται μόνο στις παραπάνω «αντικειμενικές αδυναμίες» του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά έχει να κάνει και με «αετονύχηδες» που κερδίζουν πολλά από αυτή τη «δουλειά».

Ας πάρουμε, τώρα, τον τομέα προμήθειας φαρμάκων και συνταγογραφήσεων.

Οσον αφορά στις προμήθειες, αντί το κράτος να δημιουργήσει κρατική φαρμακοβιομηχανία και εμπορία φαρμάκων, (κρατικές φαρμακοβιομηχανίες και φαρμακαποθήκες), και να προμηθεύει απ' αυτές τα νοσοκομεία και να είναι δωρεάν για το λαό, τα αγοράζει μέσω «μεσολαβητών», οι οποίοι βεβαίως παίρνουν το ...μερτικό τους με αποτέλεσμα ν' αυξάνεται η δαπάνη.

Οσον, δε, αφορά στις συνταγογραφήσεις είναι γνωστό, ότι οι εταιρείες φαρμάκων πλησιάζουν με κάθε τρόπο νοσοκομειακούς γιατρούς, προκειμένου να τους «πείσουν» να συνταγογραφούν τα δικά τους φάρμακα. Οποιος βρεθεί έξω από γραφείο γιατρών σε κλινική, έξω από εξωτερικό ιατρείο, ή έξω από απογευματινό ιατρείο σε οποιοδήποτε νοσοκομείο, θα δει εκπροσώπους των φαρμακευτικών εταιρειών να περνούν ο ένας μετά τον άλλο, διαλαλώντας την πραμάτεια τους. Οι κυβερνώντες γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον την ύπαρξη αυτού του φαινομένου, που πολλές φορές εξελίσσεται σε συναλλαγή για την προώθηση του ενός ή του άλλου φαρμάκου, αλλά το αφήνουν να αναπαράγεται.

Για τον ίδιο λόγο, φαρμακευτικές εταιρείες διοργανώνουν «επιστημονικά» συνέδρια, ημερίδες, σεμινάρια, συμπόσια και άλλα συναφή, όπου προσκαλούνται να συμμετάσχουν γιατροί, για τους οποίους οι εταιρείες έχουν αναλάβει όλα τα έξοδα μετακίνησης, διαμονής, σίτισης κλπ., ενώ τους προσφέρονται και διάφορα «δώρα».

Ολα αυτά - και πολλά άλλα - που γίνονται «εν κρυπτώ και παραβύστω», αλλά και «στη φόρα», συντάσσονται στη «λογική» και την πρακτική της επιχειρηματικής δράσης «πέριξ και εντός» των νοσοκομείων, που προωθεί η πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Είναι, επομένως, άνευ αντικρίσματος και «εκ του πονηρού» η δήθεν αγωνιώδης προσπάθεια της κυβέρνησης να «χτυπήσει» τη μεγάλη σπατάλη και το «όργιο των οικονομικών σκανδάλων» στα νοσοκομεία και, γενικότερα, στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Βεβαίως, λύση υπάρχει και βρίσκεται στην πρόταση του ΚΚΕ για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα. Αλλά, για να υλοποιηθεί αυτή η πρόταση χρειάζεται ν' ανατραπεί η εξουσία των μονοπωλίων και στη θέση της να έλθει η εξουσία του λαού.