TEΛ ΑΒΙΒ - ΑΓΚΥΡΑ.--

Η ένταση στις ισραηλινο-τουρκικές σχέσεις με αφορμή την ισραηλινή αιματηρή επίθεση στην νηοπομπή βοήθειας, πριν από δύο εβδομάδες, «καλά κρατεί». Σύμφωνα με τουρκικές διπλωματικές πηγές, η ισραηλινή πλευρά αρνείται να παραδώσει τα πλοία που κατέσχεσε.

Η καθυστέρηση έχει εξοργίσει την Αγκυρα, που φέρεται να εξετάζει σειρά μέτρων, όπως περαιτέρω υποβάθμιση διμερών σχέσεων, απαγόρευση χρήσης των τουρκικών λιμανιών από ισραηλινά πλοία ή ακόμη και κατάργηση συμφωνιών συνεργασίας στον τομέα της τεχνολογίας. Από την άλλη, η ισραηλινή αεροπορική βιομηχανία ΙΑΙ ανακάλεσε το προσωπικό της από Τουρκία, «προσωρινά» για λόγους ασφαλείας.

Παράλληλα, συνεχίζεται το σήριαλ παράδοσης της ανθρωπιστικής βοήθειας που μετέφεραν τα πλοία. Χθες, τελικά, ανακοινώθηκε ότι η βοήθεια θα παραδοθεί στον ΟΗΕ, που, με τη σειρά του, θα τη μεταφέρει στη Λωρίδα της Γάζας.

Νέος γύρος έντασης, στο μεταξύ, προδιαγράφεται καθώς ο ιρανικός Ερυθρός Σταυρός ανακοίνωσε ότι δύο ιρανικά πλοία με τέσσερις τόνους βοήθειας σαλπάρουν, την επόμενη εβδομάδα, για τη Γάζα. Οπως ανακοινώθηκε, θα μεταφέρουν μόνο εθελοντές που θα χρησιμοποιηθούν για να κατεβάσουν τη βοήθεια και δεν θα συνοδεύονται από δυνάμεις των «Φρουρών της Επανάστασης» «γιατί δεν επιδιώκεται καμία σύγκρουση». Το πλοίο θα διασχίσει τα χωρικά ύδατα των Ομάν, Υεμένης, Αιγύπτου, και, όπως ανακοινώθηκε τουλάχιστον, έχει λάβει σχετικές άδειες.

«Εξετάζονται τρόποι χαλάρωσης του εμπάργκο υπό την παρούσα μορφή του, γιατί δεν βοηθά και βλάπτει την εικόνα του Ισραήλ» υποστήριξε ο Ισραηλινός υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων Ισαάκ Χέρτσογκ. Η δήλωση αυτή, όμως, έρχεται σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών ασφαλείας - Σιν Μπετ - Γιουβάλ Ντίσκιν, που χαρακτήρισε μια τέτοια κίνηση «εξαιρετικά επικίνδυνη για την ισραηλινή ασφάλεια».

«Το Ισραήλ δεν θα πρέπει να δοκιμάζει την υπομονή των ΗΠΑ» διαμηνύει με άρθρο του, στη γαλλική «Monde», ο διευθυντής του τμήματος στρατηγικής του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Ερευνών της Ουάσιγκτον. Ο Αντονι Κόουρντσμαν τονίζει ότι οι αμερικανο-ισραηλινές σχέσεις δεν είναι απαραίτητα στρατηγικής βαρύτητας για τις ΗΠΑ αλλά μάλλον «ηθικής» και «διπλωματικής». Και καταλήγει ότι μπορεί σταθερός γνώμονας της αμερικανικής πολιτικής να παραμένει η «ισραηλινή ασφάλεια» αλλά η Ουάσιγκτον δεν θα είναι πάντα παθητική σε μείζονα στρατηγικά λάθη, όπως π.χ. ο βομβαρδισμός του Λιβάνου.