Την ώρα που το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τις εργασιακές σχέσεις συζητείται στη Βουλή και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το έχουν ήδη ψηφίσει επί της αρχής, στα μεγάλα σούπερ μάρκετ και πολυκαταστήματα, πολλά από τα αντεργατικά μέτρα που προβλέπει ή ενισχύει ήδη υλοποιούνται.

Οι πολυεθνικές με την αγαστή συνεργασία και συνενοχή της κυβέρνησης έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση μιας άθλιας κατάστασης για τους εργαζόμενους, η οποία συνεχώς επιδεινώνεται. Παράλληλα έχουν πετύχει μέχρι σ' ένα βαθμό την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας, ενώ μέρα με τη μέρα «μεταλλάσσουν» το χρόνο εργασίας από σταθερό και ημερήσιο, σε «ελαστικό» και τους εργαζόμενους σε «ευέλικτους». Ολα αυτά προκειμένου να καταργήσουν κάθε περιορισμό, κάθε εργασιακό δικαίωμα, κάθε νομοθετικό πλαίσιο που να λειτουργεί ανασταλτικά, στην αύξηση των υπερκερδών τους.

Η κυβέρνηση, στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής της, έχει ειδικότερα ευνοήσει τις πολυεθνικές του χώρου, όχι μόνο με τα γενικότερα μέτρα που έλαβε ή προωθεί, αλλά και μη ελέγχοντας τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, αφού οι Επιθεωρήσεις Εργασίας είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες σε ορισμένες περιοχές ή για ορισμένους κλάδους.

Την ανάγκη οι εργαζόμενοι να συσπειρωθούν στα σωματεία τους προκειμένου να αντιπαλέψουν την κατάσταση αυτή υπογραμμίζει ο Θωμάς Χόρτης, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «ΚΑΡΦΟΥΡ - ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ».

Οπως σημειώνει, στα σούπερ μάρκετ η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει, καθώς υπάρχουν οι «κανονικοί» εργαζόμενοι - αυτοί που δουλεύουν 8ωρο - και οι 4ωροι. Αυτά που ισχύουν και για τους μεν και για τους δε, είναι η πολυειδικότητα, η εντατικοποίηση, οι μισθοί πείνας, οι απλήρωτες ή κακοπληρωμένες υπερωρίες.

Οι εργαζόμενοι που εργάζονται σε καθεστώς «μερικής απασχόλησης», δηλαδή μισή δουλιά και μισός μισθός, έχουν επιπλέον προβλήματα. Ο μισθός τους δεν ξεπερνάει τις 80 χιλ. δραχμές. Για να τον συμπληρώσουν αναγκάζονται να δουλεύουν και τα ρεπό τους. Οι περισσότεροι από αυτούς ψάχνουν και για δεύτερη δουλιά, αλλά δεν είναι εύκολο να βρουν, αφού σαν 4ωροι δουλεύουν σε βάρδιες οι οποίες αλλάζουν ανά βδομάδα ή ακόμα και μέρα!!! Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τη «μερική απασχόληση», δηλαδή σαν κάτι καλύτερο από το τίποτα και ο τρόπος που προσπαθούν να την «ξεγελάσουν» - με μια δεύτερη δουλιά - είναι η πιο κατάλληλη απάντηση στις κυβερνητικές ανοησίες ότι δήθεν υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι που την προτιμούν. Πολύ περισσότερο, δείχνουν στην πράξη το αδιέξοδο που προωθεί η κυβέρνηση μέσα από την καλλιέργεια της «απασχολησιμότητας», όπου ένας εργαζόμενος θα κληθεί να αλλάζει συνεχώς επαγγέλματα και ταυτόχρονα να μοιράζεται με ένα και δυο ακόμη συναδέλφους του μια θέση εργασίας και ένα μισθό.

Σε πολλά σούπερ μάρκετ οι γυναίκες εργαζόμενες βιώνουν μια εκμετάλλευση με τις δικές τις, ιδιαίτερες πλευρές. Οπως επισημαίνει και ο Θ. Χόρτης, υπάρχει ένας άγραφος νόμος που λέει να μην προσλαμβάνονται γυναίκες με «υποχρεώσεις» π.χ. νιόπαντρες και μητέρες με μικρά παιδιά, αφού έχουν επιπλέον οικονομικά και θεσμικά δικαιώματα. Επίσης, κυριαρχεί μια ιδιότυπη ισότητα, καθώς οι γυναίκες είναι υπάλληλοι για όλες τις δουλιές, δουλεύουν από τα ψυγεία μέχρι το σφουγγάρισμα και από το ταμείο μέχρι τη μεταφορά προϊόντων.

Καταλήγοντας σημειώνει: «Οι εποχές που μερικοί πίστευαν ότι από μόνοι τους μπορούν να αντιμετωπίσουν τα όποια προβλήματα, πέρασαν ανεπιστρεπτί. Μόνο όλοι μαζί, ενωμένοι μπορούμε να έχουμε θετικά και μονιμότερα αποτελέσματα».