Τρεις από τους 13 ασθενείς που μολύνθηκαν από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη στη «Γενική κλινική Ιασώ Ευθυμίου Μ. και Σία ΟΕ» των Σερρών, κινδυνεύουν με ολική τύφλωση, ενώ οι άλλοι δέκα έχουν υποβληθεί σε συμπληρωματική επέμβαση σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης του μικροβίου.

Τα πρώτα συμπτώματα της ενδοφθαλμίτιδας - πρόκειται για σπάνια αλλά πολύ σοβαρή επιπλοκή - στους ασθενείς παρουσιάστηκαν την επόμενη μέρα των χειρουργικών επεμβάσεων για καταρράκτη στις οποίες υποβλήθηκαν την περασμένη βδομάδα. Οι εγχειρήσεις έγιναν από τρεις διαφορετικούς οφθαλμίατρους που συνεργάζονται με την ιδιωτική κλινική. Οταν παρουσιάστηκαν οι σοβαρές επιπλοκές, οι ασθενείς απευθύνθηκαν στις οφθαλμολογικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης και τελικά χειρουργήθηκαν στο ΑΧΕΠΑ.

Αναμένεται να κοινοποιηθούν τα αποτελέσματα των εργαστηρίων από τις πανεπιστημιακές κλινικές, όπου νοσηλεύονται οι παθόντες, ενώ κλιμάκιο των ελεγκτών του υπουργείου Υγείας επισκέφθηκε χτες την κλινική για να διερευνήσει τα χειρουργεία και τα ιατρικά εργαλεία της κλινικής. Ηδη λουκέτο έχειν μπει στα χειρουργεία της ιδιωτικής κλινικής των Σερρών.

Η υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης έδωσε εντολή στον επιθεωρητή του ΣΕΥΥΠ Μ. Σαμπατακάκη, να διενεργήσει περαιτέρω έρευνα την υπόθεση, ενώ ο προϊστάμενος της 4ης Υγειονομικής Μονάδας, Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, που επισκέφθηκε την ιδιωτική κλινική δήλωσε ότι: «Με τα σημερινά στοιχεία, δεν προκύπτει πρόβλημα με την άδεια λειτουργίας της κλινικής». Ωστόσο, πρόσθεσε: «Θα εξεταστούν όλα τα ενδεχόμενα».

Προκαταρκτική εξέταση παρήγγειλε προς την αστυνομία η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Σερρών, ζητώντας να διαπιστωθεί αν οφείλεται σε ανθρώπινη αμέλεια η γενικευμένη ενδοφθαλμίτιδα που εμφάνισαν οι ασθενείς.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο Υγεία - Πρόνοια μένουν στον έλεγχο των ιδιωτών τέτοια περιστατικά θα αυξάνονται, αφού όταν η ασφάλεια και η περίθαλψη των ασθενών εξαρτάται από την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των κλινικαρχών και των μονοπωλίων δεν υπάρχει καμιά κόκκινη γραμμή.

Χαρακτηριστικές είναι οι αλλαγές που έγιναν με το Προεδρικό Διάταγμα 235 του 2000 που καθορίζει τις προδιαγραφές νόμιμης λειτουργίας των ιδιωτικών κλινικών, το οποίο κι αυτό σήμερα δεν εφαρμόζεται στην ολότητά του. Πριν το 2000, οριζόταν πως για μία γενική ιδιωτική κλινική χωρητικότητας 100 κλινών, στην πρωινή βάρδια έπρεπε να υπάρχουν 16 γιατροί, 55 νοσηλευτές και 6 τραυματιοφορείς. Με το νέο καθεστώς που έφερε το ΠΔ 235, για μια αντίστοιχη κλινική, απαιτούνταν 11 γιατροί, 31 νοσηλευτές και 2 τραυματιοφορείς.

Ακόμα όμως και στην εφαρμογή αυτού του πλαισίου δίνονται συνεχώς παρατάσεις στα δέκα αυτά χρόνια για την εφαρμογή όλων των άρθρων του ΠΔ, το οποίο έχει πολύ ελαστικότερα κριτήρια όσον αφορά τη λειτουργία των ιδιωτικών κλινικών ακόμα και σε σχέση με το αντίστοιχο νόμο του Σούρλα της δεκαετίας του '90. Παράλληλα, δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός και φυσικά πολιτική βούληση για την υλοποίηση αυτών που προβλέπει το ΠΔ. Βέβαια, το Προεδρικό Διάταγμα αναθέτει την ευθύνη της απόφασης διακοπής λειτουργίας μιας κλινικής στην οικεία νομαρχία, αλλά στην πράξη αυτό δε συμβαίνει σχεδόν ποτέ. Την τήρηση των προδιαγραφών λειτουργίας των ιδιωτικών κλινικών εξετάζει το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) και όποτε διαπιστώνουν μη συμμόρφωση των ιδιωτικών κλινικών με το ΠΔ επιβάλλει πρόστιμα, τα οποία οι κλινικάρχες προτιμούν να πληρώνουν από το να συμμορφώνονται με τις οδηγίες του ΣΕΥΥΠ.

Οσον αφορά την «ελεύθερη επιλογή» των ασθενών να διαλέγουν μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών δομών Υγείας, σίγουρα συνδέεται με τη δίμηνη ή και περισσότερο αναμονή για την πρώτη εξέταση στο δημόσιο νοσοκομείο, αλλά και με την - άγνωστη στη συνέχεια - διάρκεια της αναμονής για προγραμματισμό στο χειρουργείο...