Στο αναπτυσσόμενο ανθρώπινο σώμα, οι πιθανές ταυτότητες για ένα κύτταρο περιορίζονται καθώς περνάει ο χρόνος και αυξάνεται η διαφοροποίηση, αν και τα τεχνητά παντοδύναμα βλαστοκύτταρα φαίνεται να παραβιάζουν αυτόν τον κανόνα. Κανονικά μόνο τα κύτταρα ενός εμβρύου στα πρώτα στάδια είναι παντοδύναμα: Μπορούν να γίνουν οποιοδήποτε είδος σωματικού κυττάρου. Σε κατοπινά στάδια τα κύτταρα του εμβρύου περιορίζονται το καθένα σε κάποια σειρά απογόνων, μπορούν δηλαδή να εξελιχθούν μόνο σε κύτταρα συγκεκριμένης οικογένειας, γίνονται δηλαδή απλώς πολυδύναμα. Τα κύτταρα του ώριμου οργανισμού ονομάζονται τελειωτικά διαφοροποιημένα, και είναι «κλειδωμένα» στην ταυτότητα που έχουν αποκτήσει. Ο αναπρογραμματισμός γυρίζει το εσωτερικό ρολόι των κυττάρων του ώριμου οργανισμού προς τα πίσω, ως την παντοδύναμη κατάστασή τους.