Ημια - η Αννα - κάνει τα πλήθη να παραληρούν, επιδιδόμενη σ' ένα χορό της κοιλιάς, εκπληκτικής οφθαλμολογικής απόλαυσης και αφροδισιακής παρόρμησης, με «τέχνη» και τεχνική που θα ζήλευε ακόμα και η πιο «επαγγελματίας» χανούμισσα της Σαουδικής Αραβίας. Η άλλη - η Δέσποινα - εμφανιζόμενη ημίγυμνη και σπινθηροβόλος να πετά μέσα στους καπνούς, όπως οι άγγελοι στα νέφη, ανεβάζει στα ύψη το ερωτικό λίμπιντο των θαμώνων του μαγαζιού. Ο τρίτος - ο Σάκης - προκαλεί παράκρουση στους θαυμαστές αμφοτέρων των φύλων, όταν, ερχόμενος με αλεξίπτωτο από ψηλά, προσγειώνεται κάνοντας ελαφρά πηδηματάκια στο έδαφος, όπως ο Νιλ Αρμστρονγκ στη Σελήνη.

Και οι τρεις είναι «αοιδοί» της νύχτας, από τα πρώτα ονόματα της πίστας. Το γεγονός ότι στην περιγραφή που κάναμε δεν αναφερθήκαμε στο ποιόν της φωνής τους, στη μελωδία της μουσικής και στο περιεχόμενο των στίχων, δεν αποτελεί εσκεμμένη παράλειψή μας. Πρώτον διότι η μουσική και οι στίχοι δεν ακούγονται - μόνο γρατσουνίσματα μουσικών οργάνων και έξαλλες φωνητικές κορόνες, που χάνονται στις κραυγές των θαυμαστών - και δεύτερον γιατί η ατμόσφαιρα που δημιουργείται παραπέμπει σ' ένα ερεθιστικό «σόου», με τους άδοντες να επιχειρούν περισσότερο να διεγείρουν τον αμφιβληστροειδή των ματιών και λιγότερο να ικανοποιήσουν το τύμπανο των αυτιών.

Προς τι η αναφορά σε οικονομικώς πανάκριβα, αλλά καλλιτεχνικώς πάμφθηνα «σόου» αοιδών της νύχτας; Οχι τόσο σαν καταγγελία μιας «εντυπωσιακής» ευτέλειας, όσο σαν έκφραση της εσωτερικής ανάγκης ν' απολαμβάνεις την ομορφιά της τέχνης ως ερέθισμα στο μυαλό και στην ψυχή σου κι όχι σαν απόμακρο άγγιγμα στ' απόκρυφα του σώματός σου. Αλλά και για να καταδειχτεί η ευθύνη των ΜΜΕ που διαφημίζουν - ενίοτε και μέσω των δελτίων ειδήσεων - τέτοιου είδους θεάματα, εμφανίζοντάς τα, μάλιστα, σαν καλλιτεχνικά. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω»; Σύμφωνοι. Πλην όμως προτιμότερη από τη «σιωπή των αμνών», όταν ακούγονται οι στριγγλιές των «χασάπηδων»....