Η χώρα που κατέχει την τρίτη θέση στον αντίστοιχο δείκτη ανάμεσα στις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.

Η χώρα που βρίσκεται σταθερά στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Η χώρα όπου το 25% του δημόσιου χρέους της, το οποίο σήμερα ξεπερνάει τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ, οφείλεται σε εξοπλιστικές δαπάνες.

Στη χώρα αυτή, η εγχώρια αμυντική βιομηχανία βρίσκεται σε πορεία διαρκούς απαξίωσης και απειλείται είτε με διάλυση είτε με απορρόφησή της από τα πολυεθνικά μονοπώλια, που θα σημάνει την αποσύνθεση της παραγωγικής της βάσης και τη μετατροπή της, στην καλύτερη περίπτωση, σ' ένα τοπικό πρατήριό τους. Η περίπτωση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά δείχνει ανάγλυφα αυτή την εικόνα.

Ειδικότερα: Για το 5ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα (2006-2010), το οποίο επεκτείνεται και στην επόμενη 5ετία (2011-2015), θα διατεθούν συνολικά 27 δισ. ευρώ για πληρωμές εξοπλισμών. Επίσης πάνω από 25 δισ. ευρώ κόστισαν στον ελληνικό λαό οι εξοπλισμοί για την προηγούμενη 10ετία. Στα ποσά αυτά δεν υπολογίζονται οι τόκοι.

Σε διεθνές επίπεδο, σύμφωνα με τα στοιχεία του «Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη, της Στοκχόλμης» (SIPRI), για την περίοδο 2004-2008, η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου, αφού αγόρασε το 4% των όπλων που διακινήθηκαν παγκόσμια. Η σειρά έχει ως εξής: Κίνα 11%, Ινδία 7%, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 6%, Νότια Κορέα 6%, Ελλάδα 4%, Ισραήλ 4%, ΗΠΑ 3%, Τουρκία 3%, Αίγυπτος 3%, Αυστραλία 2% και όλες μαζί οι υπόλοιπες χώρες 51%. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για εισαγωγές όπλων και επομένως χώρες όπως οι ΗΠΑ αλλά και η Τουρκία, που είναι παραγωγοί οπλικών συστημάτων, εμφανίζουν μικρό ποσοστό στις εισαγωγές.

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία του ίδιου Ινστιτούτου που αφορούν στις εξαγωγές όπλων για την περίοδο 1974-2008 από τις χώρες ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία. Η Ελλάδα σταθερά στη διάρκεια της 35ετίας αυτής εισάγει σε ετήσια βάση το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκόσμια οι ΗΠΑ. Συνολικά αγόρασε από τις ΗΠΑ, όπλα αξίας 14,17 δισ. δολαρίων, σε σταθερές τιμές 1990.

Για την ίδια περίοδο η Ελλάδα είναι για τις πολεμικές βιομηχανίες της Γερμανίας από τους καλύτερους πελάτες τους, καθώς για την τελευταία 35ετία αγόρασε το 9,64% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων αυτής της χώρας. Σε απόλυτους αριθμούς, η Ελλάδα για όλη αυτήν την περίοδο αγόρασε από τη Γερμανία όπλα αξίας 5,76 δισ. δολαρίων, σε σταθερές τιμές 1990.

Από τη Γαλλία, για την ίδια περίοδο, η Ελλάδα αγόρασε το 5,51% των παγκόσμιων εξαγωγών της. Σε απόλυτους αριθμούς, η Ελλάδα για όλη αυτήν την περίοδο αγόρασε από τη Γαλλία όπλα αξίας 4,09 δισ. δολαρίων, σε σταθερές τιμές του 1990.

Συγκεντρωτικά, η Ελλάδα αγόρασε μόνο από αυτές τις τρεις χώρες (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία), μέσα στην 35ετία, όπλα αξίας 24 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε σταθερές τιμές 1990. Για να κατανοήσει κανείς τι ακριβώς σημαίνει αυτό το ποσό των 24 δισ. δολαρίων, είναι ενδεχόμενα αρκετό να σημειώσουμε ότι ολόκληρο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Ελλάδας εκείνη τη χρονιά ήταν της τάξης των 70 δισ. δολαρίων.

Αναφορικά με τη συμμετοχή των εξοπλιστικών δαπανών στο δημόσιο χρέος, κανείς δεν είναι σε θέση να δώσει ακριβή στοιχεία. Ενδεικτικά μόνο να αναφέρουμε ότι κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2004 στη Βουλή ο τότε υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης παραδέχθηκε ότι «τουλάχιστον 25 μονάδες του δημόσιου χρέους οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν, αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας».

Και όλες αυτές οι δαπάνες για οπλικά συστήματα υπαγορεύονται από τις ανάγκες του νέου επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ, των σχεδίων του ιμπεριαλισμού για επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων. Για εξοπλισμούς οι οποίοι περισσότερο από άλλους προηγούμενους γίνονται κατά παραγγελία των ιμπεριαλιστικών επιτελείων και αποσυνδέονται, λόγω της φύσης των εξοπλισμών που επιλέγονται και της τεχνολογικής εξάρτησης που βαθαίνει, από την κάλυψη των εθνικών αμυντικών αναγκών.