Ο δήμαρχος Αθηναίων ψιθυρίζει κρυφά ότι θα δημιουργήσει νέο κόμμα, προκαλώντας αναταραχή σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ο Θ. Τσουκάτος απειλεί, εμμέσως πλην σαφώς, πως αν συνεχιστεί ο παραγκωνισμός του από τον «Καίσαρα» θα εξελιχθεί σε «Βρούτο».
Ο υφυπουργός Αθλητισμού σ' ένα ντέρμπι «ζωής ή θανάτου» με τον πρόεδρο της ΕΠΑΕ - έτσι που εξελίσσεται η αντιπαράθεση μόνο ένας από τους δυο θα κρατήσει την καρέκλα του - μαλώνουν για το ποιος εκ των μεγάλων αφεντικών του ποδοσφαίρου θα διαφεντεύει σ' ένα αδιαφανές, ύποπτο και, εν πολλοίς, βρώμικο πρωτάθλημα.
Νέος άνθρωπος που επί επτά χρόνια εθεωρείτο - επισήμως και με τη «βούλα» της αρμοδίας ιατροδικαστικής υπηρεσίας - νεκρός εμφανίζεται ολοζώντανος. Η «ανάσταση» δε γίνεται στον τάφο του στην Αλεξανδρούπολη, αλλά στα ΜΜΕ που «πεθαίνουν» για τηλεθέαση.
Στη Θεσσαλία αποκαλύπτεται η δράση κυκλώματος εμπορίου «λευκής σαρκός», στο οποίο συμμετέχουν λεχρίτες της νύχτας μαζί με υψηλόβαθμους αστυνομικούς και εμπλέκονται, εμμέσως, πολιτικοί παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος. Η υπόθεση πάει για «κουκούλωμα», καθώς το μόνο μέτρο που λαμβάνει η κυβέρνηση είναι η απόσπαση αστυνομικών. Μάλιστα, «πιάνει απ' το σωρό» κι αποσπά όλους όσων κάπου - κάποτε ακούστηκε το όνομά τους χωρίς να υπάρχει επίσημη δίωξη, ούτε απόδειξη ενοχής, γεγονός που ενέχει τον κίνδυνο να υποστούν την κοινωνική χλεύη και το οικογενειακό «ανάθεμα» άνθρωποι που μπορεί και να μη συμμετείχαν άμεσα και ενεργά στο κύκλωμα.
Στο «πολιτιστικό» προσκήνιο πρωταγωνιστούν «αοιδοί» της νύχτας που, αντί της αξίας των φωνητικών χορδών τους, επιδεικνύουν στην πίστα το κάλλος των ημίγυμνων κορμιών τους.
Τυλιγμένη στο κουβάρι της πολιτικής απατεωνιάς. Μ' ένα ανακυκλούμενο και, κατά καιρούς και περιστάσεις, ανανεούμενο πολιτικό προσωπικό, έτοιμο πάντα να διαπλακεί με την οικονομική εξουσία για να εξυπηρετήσει τα μεγάλα συμφέροντα και για να εξασφαλίσει ως αντάλλαγμα το πολιτικό «μεροκάματό» του.
Παραδομένη στη δίνη της κοινωνικής ευτέλειας. Με πεινασμένες ζωές παιδιών και γερόντων πεταμένες στα πεζοδρόμια της διακονιάς. Με ξέπνοες ελπίδες νέων ανθρώπων θαμμένες στους ανοιχτούς τάφους της ανεργίας. Με σώματα, ψυχές και αισθήματα κοριτσιών εμπορεύσιμα προϊόντα στην ελεύθερη αγορά της πορνείας. Με τα «λαμπιόνια» ενός «πολιτισμού» της γύμνιας, της αρπαχτής και της ξεφτίλας να αντικαθιστούν τις δάδες του πολιτιστικού φωτός των Ελλήνων.
Απαθής δεν είναι, ούτε και ανεύθυνος. Αισθάνεται προδομένος, προσβεβλημένος, απηυδισμένος, οργισμένος. Αντιλαμβάνεται ποιος και γιατί ευθύνεται για την ηθική κατάπτωση της πολιτικής και το σάπισμα της κοινωνίας. Συνειδητοποιεί την αλληλουχία και την αλληλεπίδραση γεγονότων και καταστάσεων.
Αλλά δε φτάνουν τα αισθήματα και τα συναισθήματα. Δε φτάνει ούτε η κοινωνική και πολιτική συνειδητοποίηση. Χρειάζεται δράση. Συλλογική, κοινωνική, πολιτική. Αγώνας παντού. Για την υπεράσπιση της εθνικής υπόστασης και την κατοχύρωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Για το ξεθεμελίωμα μιας κοινωνίας άρρωστης και θνησιγενούς και το κτίσιμο μιας άλλης, υγιούς και αθάνατης...