Η ειλικρίνειά τους (αναλυτών, πολιτικών, συνδικαλιστών κτλ. που προσεγγίζουν την πραγματικότητα από την πλευρά των συμφερόντων της πλουτοκρατίας) είναι, πράγματι, αποστομωτική. Χωρίς αποστροφές λένε ότι τα χρέη υπάρχουν επειδή οι «δημόσιες» υπηρεσίες Υγείας είναι πολύ φτηνές ακόμα και δωρεάν. Ούτε λίγο - ούτε πολύ παρουσιάζουν ως στοιχείο αλόγιστης διαχείρισης το ότι στην Ελλάδα μπαίνουν εμπόδια ενάντια σε όσους θέλουν να πουλάνε ακόμα και την αρρώστια του λαού. Περιφρονώντας μάλιστα την καθημερινή αγωνία χιλιάδων εργατών να ζήσουν την οικογένειά τους μέσα σε συνθήκες ανεργίας και εξαθλίωσης. Γιατί το ... απαράδεκτα γι' αυτούς χαμηλό κόστος της αντιμετώπισης ενός κατάγματος, για μια εργατική οικογένεια είναι σχεδόν το μισό ενός μεροκάματου, που ακόμα κι αυτό δεν μπορεί να το εξασφαλίσει σε σταθερή βάση.

Οσοι αφήνουν στο απυρόβλητο τα κέρδη και τις απαιτήσεις των πολυεθνικών υπονομεύουν και την ασφάλεια - αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών και προϊόντων που αφορούν στην προστασία της Υγείας του λαού. Γιατί το αν θα ερευνηθεί, θα εξασφαλιστεί, θα αναπτυχθεί παραπέρα ένα νέο φάρμακο δεν εξαρτάται από το αν το έχει ανάγκη ο λαός, αλλά από το αν και πόσο συμφέρει τον εκάστοτε επιχειρηματία. Οπως και το αν οι συνθήκες εργασίας, τα ωράρια, τα προσόντα κτλ. που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι του κλάδου καθορίζονται από την πρεμούρα του επιχειρηματία να μειώσει το «μισθολογικό» και «μη μισθολογικό κόστος», θα έχει επικίνδυνες συνέπειες και για τους ασθενείς.