Η εκμετάλλευση των διεκδικούμενων από το Λίβανο κοιτασμάτων φυσικού αερίου, που επιδιώκει να εκμεταλλευτεί το Ισραήλ, αποτέλεσε ένα από τα αντικείμενα των συνομιλιών που είχαν πρόσφατα στην Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου με τον Μπ. Νετανιάχου, επιβεβαιώνοντας την βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή.

Δημοσιεύματα της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτζ» σημείωναν την Κυριακή ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ επιχειρεί να εξασφαλίσει την πώληση αερίου στην Ελλάδα. Μ' αυτόν τον τρόπο επιδιώκει να ικανοποιήσει την αξίωση των εταιρειών εξόρυξης, που ζητούν επίμονα να εξασφαλιστούν οι πωλήσεις πριν προχωρήσουν σε περαιτέρω εργασίες στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ Ισραήλ - Λιβάνου.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρότεινε στον Γ. Παπανδρέου να προμηθεύεται η χώρα φυσικό αέριο από το Ισραήλ και «φάνηκε να αναφέρεται» σε καύσιμο που θα μεταφέρεται από το κοίτασμα Λεβιάθαν, μέσω υποθαλάσσιου αγωγού.

Τα κοιτάσματα Ταμάρ και Νταλίτ, στα οποία η ισραηλινή κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει εργασίες, σε συνεργασία με ιδιώτες, υπολογίζεται ότι θ' αρχίσουν να εξάγουν φυσικό αέριο μέχρι το 2012. Τα αποθέματά τους φθάνουν τα 160 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, και μπορούν να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες του Ισραήλ για δύο δεκαετίες.

«Ολα τα λεφτά», όμως, βρίσκονται στο τρίτο κοίτασμα, το Λεβιάθαν, το οποίο είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, καθώς τα αποθέματά του, κατά προσέγγιση, αποτιμώνται στα 453 δισεκατομμύρια κ.μ. και σχεδόν στο σύνολό του η ισραηλινή ηγεσία οραματίζεται να το αξιοποιήσει, κρατώντας μόνο μικρό μέρος ως στρατηγικά αποθέματα. Για να αρχίσουν εργασίες στο συγκεκριμένο κοίτασμα, οι εταιρείες ζητούν να διασφαλιστούν οι αγοραστές και από εδώ προκύπτει η «πρόταση» Νετανιάχου.

Τα συγκεκριμένα κοιτάσματα όμως βρίσκονται κατά μήκος των θαλασσίων ορίων μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου. Οι δύο χώρες δεν υπέγραψαν ποτέ συμφωνία ειρήνης και συνεπώς η μεταξύ τους συνοριακή γραμμή, επίγεια και θαλάσσια, δεν έχει καθοριστεί. Αυτό σημαίνει ότι ο Λίβανος μπορεί να διεκδικήσει μέρος της κυριότητας των κοιτασμάτων, γι' αυτό και κάποιους μήνες νωρίτερα, ο υπουργός Υποδομής του Ισραήλ είχε απειλήσει ακόμη και με στρατιωτική σύρραξη σε περίπτωση που η Βηρυτός επιδιώξει να διασφαλίσει το όποιο δικαίωμά της.

Τα πνεύματα αναμένεται να οξυνθούν ακόμη περισσότερο, καθώς μόλις πριν μερικές μέρες, μετά από χρόνια απραξίας, το λιβανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε σχέδιο νόμου για τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων της χώρας και προσκαλεί ξένες εταιρείες να καταθέσουν επενδυτικές προτάσεις για το συγκεκριμένο τομέα.

Η «πρόταση» Νετανιάχου δίνει άλλη διάσταση στις ολοένα στενότερες σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, οι οποίες, με δεδομένο το ρόλο του Τελ Αβίβ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, τόσο στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών όσο και στη βάση των δικών του επιδιώξεων, οδηγούν τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής σε ιδιαίτερα επικίνδυνες ατραπούς.