Οι φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο και η αύξηση της φορολόγησης στα εργατικά εισοδήματα με παράλληλη αύξηση των έμμεσων φόρων που πλήττουν παραπέρα την αγοραστική δύναμη των μισθών δεν είναι μόνο «φρούτο» του μνημονίου, αλλά η μόνιμη πολιτική των τελευταίων χρόνων. Οπως προκύπτει από την Εκθεση του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ για την οικονομία, η φορολογία των επιχειρηματικών κερδών και των εισοδημάτων από κεφάλαιο μειώθηκε από το 19,9% το 2000 στο 15,9% το 2006. Την ίδια περίοδο, η φορολόγηση των εργατικών εισοδημάτων αυξήθηκε από το 34,5% στο 35,1% δηλαδή στο εργατικό εισόδημα ασκείται υπερδιπλάσια φορολογία απ' ό,τι στο κεφάλαιο. Παράλληλα, οι έμμεσοι φόροι ως ποσοστό στο σύνολο των φόρων, αυξήθηκαν από το 59,2% το 2004 στο 61,5% το 2008 εντείνοντας παραπέρα την αφαίμαξη του εργατικού εισοδήματος.

Τη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων έρχεται να συμπληρώσει η συμπίεση των μισθών το μερίδιο των οποίων σε σχέση με το 1983 ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώθηκε κατά 11 μονάδες. Η τάση αυτή θα συνεχιστεί με δεδομένες τις μειώσεις των μισθών και τα επόμενα χρόνια, αλλά και την αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Ετσι, σύμφωνα και με τα χτεσινά στοιχεία της ΕΣΥΕ (β' τρίμηνο 2010) πέρα από την αύξηση της ανεργίας, περίπου ένας στους πέντε εργαζόμενους εργάζονται με μερική ή προσωρινή απασχόληση. Ετσι, η προσωρινή απασχόληση έφτασε το 12,8% των μισθωτών από 12,1% το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009, ενώ η μερική απασχόληση στο 6,4% από 6% πέρυσι.