Την εικόνα ότι οι επιχειρήσεις στη χώρα μας βρίσκονται κυριολεκτικά υπό διωγμό καλλιεργούν συστηματικά το τελευταίο διάστημα οι εκπρόσωποι των «παραγωγικών φορέων» (διάβαζε του κεφαλαίου) και των κοινωνικών εταίρων. «Η Ελλάδα είναι μια αφιλόξενη χώρα για τον επενδυτή, τον επιχειρηματία»(!), δήλωσε θρασύτατα σε Επιτροπή της Βουλής ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Δε δίστασε μάλιστα εμμέσως πλην σαφώς ο Δ. Δασκαλόπουλος να ζητήσει αναθεώρηση του Συντάγματος στην κατεύθυνση της προστασίας των επιχειρήσεων και θωράκισης της κερδοφορίας, επισημαίνοντας ότι «το συνταγματικό και θεσμικό πλαίσιο χρησιμοποιείται για να διευκολύνονται οι πελατειακές αρπαχτές και η αναπτυξιακή αγκύλωση»(!). Φυσικά, ο πρόεδρος του ΣΕΒ και όλοι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας γνωρίζουν άριστα ότι η χώρα μας είναι παράδεισος για το κεφάλαιο, καθώς η κερδοφορία που επιτυγχάνουν εδώ είναι πολύ μεγαλύτερη από το μέσο όρο της ΕΕ. Τα προηγούμενα χρόνια τα επιχειρηματικά κέρδη αύξησαν θεαματικά το μερίδιό τους στην πίτα του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, ενώ αντίστοιχα μειώθηκε το κομμάτι των μισθών. Προκειμένου όμως να βγουν από την κρίση που οι ίδιοι προκάλεσαν, φορτώνοντας ξανά τα βάρη στο λαό, οι καπιταλιστές φιλοτεχνούν την εικόνα ότι η «επιχειρηματικότητα βρίσκεται εν διωγμώ», ακριβώς για να διευκολύνουν τα κόμματα διαχειριστές των συμφερόντων τους να προωθήσουν νέα φιλομονοπωλιακά μέτρα και «διαρθρωτικές αλλαγές» που καθιστούν ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη... Το παραμύθι τους όμως δεν πουλάει πλέον. Οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν ότι η αιτία της κρίσης βρίσκεται στην υπερσυσσώρευση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και η διέξοδος βρίσκεται στην ανατροπή της πολιτικής και του συστήματος που την παράγει...