Από τη μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης, που διοργάνωσε το ΚΚΕ στην Αθήνα το 2008

Πρόκειται για τον πιο σκληρό και πιο παρατεταμένο αποκλεισμό που έχει γνωρίσει η ιστορία της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα, για μια εγκληματική πολιτική που έχει προκαλέσει στη σοσιαλιστική Κούβα τεράστιες ζημιές πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων και αποσκοπεί στο "στραγγαλισμό" του κουβανικού λαού και την παράδοσή του στις αμερικανικές ιμπεριαλιστικές βλέψεις. Η κυβέρνηση του Ομπάμα, συνεχίζοντας την πολιτική όλων των αμερικάνικων κυβερνήσεων, έδωσε το Σεπτέμβρη του 2010 νέα παράταση στον αποκλεισμό που επιβάλλεται μέσω του Νόμου περί Εμπορίου με τον Εχθρό, λες και η Κούβα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση με τις ΗΠΑ. Παράλληλα, διατηρεί σε ισχύ τους Νόμους Εξωτερικής Βοήθειας του 1967, Τοριτσέλι του 1992, Χελμς Μπάρτον του 1996 που διεθνοποιούν τον αποκλεισμό.

Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν ποικιλοτρόπως με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια τις αντεπαναστατικές ομάδες, ολόκληρο στρατό μισθοφόρων, ΜΚΟ και εγκληματικών οργανώσεων. Στηρίζουν από κοινού με τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και τα ΜΜΕ των μονοπωλίων μια πρωτοφανή προπαγανδιστική εκστρατεία ψεύδους, χειραγώγησης και ιδεολογικής πίεσης. Περιφρονούν τις σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για τον αποκλεισμό και αποδείχνουν με τη στάση τους ότι το Διεθνές Δίκαιο σήμερα υφίσταται μόνο ως δίκαιο των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Η επίθεση στην Κούβα είναι επίθεση στο δικαίωμα κάθε λαού να ρυθμίζει ο ίδιος την τύχη του. Είναι μέρος της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα. Συμβαδίζει με τη αντικομμουνιστική υστερία και τις αντιδημοκρατικές αυταρχικές ρυθμίσεις που προωθούνται σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει μερίδιο ευθύνης. Στηρίζει την κοινή θέση της ΕΕ, την πολιτική και τις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης που προωθεί την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Κούβα.

Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, που δέχονται σήμερα στο όνομα της κρίσης μια ολομέτωπη επίθεση σε κάθε δικαίωμά τους, στέκονται στο πλευρό της Κουβανικής Επανάστασης.

Τα αισθήματα αλληλεγγύης και φιλίας των εργαζομένων προς τον κουβανικό λαό να μεταφραστούν ακόμη πιο αποφασιστικά σε συγκεκριμένη δράση:

-- Για την άρση του εγκληματικού αποκλεισμού των ΗΠΑ.

-- Για την κατάργηση της απαράδεκτης "κοινής θέσης" της Ευρωπαϊκής Ενωσης - για την άμεση απελευθέρωση των 5 Κουβανών πατριωτών.

-- Για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού απέναντι στις καμπάνιες χειραγώγησης και λάσπης, απέναντι στην ιδεολογική επίθεση του ιμπεριαλισμού.

Να εκφραστούν σε δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στον κοινό μας εχθρό, τον ιμπεριαλισμό».