Από υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού ο Γ. Νικητιάδης, θα μπορούσε να μετονομαστεί σε υφυπουργό Διαπιστώσεων. Πιστός στην κυβερνητική τακτική (όπως διαμορφώνεται από τις συμβουλές των επικοινωνιολόγων του ΠΑΣΟΚ), κάνει διαπιστώσεις σαν να πρόκειται για παρατηρητή. Και όχι ενεργό μέλος του κόμματος και της κυβέρνησης που με τις επιλογές και την πρακτική της διαμορφώνει τη διαπιστούμενη πραγματικότητα.

Χτες μίλησε στην εκπομπή «Αθλητικό Ραντεβού» του «902 TV» αναφορικά με την υπόθεση των χαρακτηριζόμενων ως ύποπτων προσυνεννόησης ποδοσφαιρικών αγώνων. Με... πόνο ψυχής - μεταξύ άλλων - διαπίστωσε πως «ο αθλητισμός, το αθλητικό ιδεώδες, το αρχαίο πνεύμα αθάνατο του ωραίου, του μεγάλου, του αληθινού το καταντήσαμε του ευτελισμένου, του μικρού, του ψεύτικου. Δυστυχώς».

Στην γραμμή Πάγκαλου («μαζί τα φάγαμε») δηλαδή γενικεύει την ευθύνη. Για την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, τα σύμφυτα του συστήματος (και της ιδεολογίας του) φαινόμενα σήψης, για τις στρατηγικές και τακτικές επιλογές, δε φταίνε τα κόμματα εξουσίας που τις κάνουν - υλοποιούν αλλά όλοι...

Οσο για τη χαρακτηριστική καθυστέρηση (περίπου πριν 10 μήνες είχε εξαγγελθεί) κατάθεσης νομοσχεδίου που θα ενέτασσε στο οργανωμένο έγκλημα τέτοιες δραστηριότητες; Το απέδωσε στην κυβερνητική ιεράρχηση («πρώτη μας υποχρέωση ήταν να σώσουμε τη χώρα», με το μνημόνιο...), σε φόρτο εργασίας («πολύ μεγάλη παραγωγή νομοθετικού έργου») και στη γραφειοκρατία («είναι μια διαδικασία που απαιτεί ένα χρόνο»).

«Αδειασε» όμως και τον γγΑ, Π. Μπιτσαξή: «Ουδέποτε ανακοινώθηκε ότι έρχεται σε διαβούλευση ένα νομοσχέδιο, διότι η ανακοίνωση αυτή γίνεται από μέλη της κυβέρνησης που έχουν και την ευθύνη τη νομοθετική για να προχωρήσουν στη διαδικασία της διαβούλευσης»...

Και όταν του επισημάνθηκε πως από το Φλεβάρη ο υφιστάμενος του είχε γνωστοποιήσει διαβούλευση επί του θέματος, ανέφερε: «Υπάρχουν κάποια επίπεδα διαβούλευσης. Στο πολιτικό ένας γ.γ. μπορεί να εξαγγείλει προθέσεις της κυβέρνησης προκειμένου να υπάρξουν προτάσεις, τοποθετήσεις, απόψεις από διάφορες πλευρές σ' ένα ζήτημα κοινού ενδιαφέροντος. Εμείς είπαμε ότι κάποια στιγμή, ο κύριος Μπιτσαξής δηλαδή, ότι αυτό το ζήτημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και συμφωνώ και εγώ μαζί του από πλευράς νομικής τοποθέτησης».

Και στην συνέχεια επιδόθηκε σ' ένα απίστευτο ναι μεν αλλά: «Εχετε δίκιο, λέω και εγώ ότι έχουμε καθυστερήσει. Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους καθυστερεί. Εμείς όμως οφείλουμε να νομοθετήσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Νομίζω ότι δεν είναι το διάστημα αυτό τέτοιο που να αποτελεί τη μεγαλύτερη κατακραυγή. Είναι όμως κάτι που συμφωνώ μαζί σας και εγώ ότι δεν μπορούμε να καθυστερούμε τόσο. Πιστεύω ότι θα καταφέρουμε μέχρι το τέλος του χρόνου να το φέρουμε στη Βουλή. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να το ψηφίσουμε. Δεσμεύομαι ότι θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες»...