«Βάρα κι άλλο το βούρδουλα» είναι η φράση που μπορεί να εκφράσει, εναλλακτικά, τις προτροπές του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) - στην ουσία του ΣΕΒ - για τα επιπρόσθετα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα, πέρα κι από αυτά που προβλέπει το ίδιο το μνημόνιο! Στην τελευταία, τριμηνιαία, έκθεσή του για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2010, το ΙΟΒΕ χαρακτηρίζει το μνημόνιο «θεραπεία» για την οικονομία και την κοινωνία. Ωστόσο, κρίνει ότι τα μέτρα δεν είναι επαρκή, γιατί μεταξύ άλλων υπάρχουν «κενά» και στις διαρθρωτικές αλλαγές, όπως για το Ασφαλιστικό!

Αλλά δε μένει στις γενικές παρατηρήσεις. Επανέρχεται στο θέμα των κλειστών επαγγελμάτων, πιέζοντας για επίσπευση των νομοθετικών ρυθμίσεων και εκτιμώντας ότι θα αποφέρουν 17% εφάπαξ αύξηση του ΑΕΠ και ακόμη 10% σε επίπεδο 10ετίας. Πιέζει και για την «αξιοποίηση» - ξεπούλημα της κρατικής ακίνητης περιουσίας. Αξιώνει νέα σκληρά μέτρα εναντίον των εργαζομένων, καθώς και σε αυτή την περίπτωση το μνημόνιο «δεν επαρκεί»! Αναφέρει συγκεκριμένα: «Η αγορά εργασίας πρέπει να "μεταφέρει" εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους (περίπου το 10% του εργατικού δυναμικού) από κλάδους μη εμπορεύσιμων προϊόντων και υπηρεσιών σε κλάδους εξωστρεφείς. Η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας έναντι των κλαδικών προσδίδει στο σύστημα ευελιξία, αλλά αυτή δεν επαρκεί: Απαιτούνται και ενεργές πολιτικές απασχόλησης κατά το σκανδιναβικό ή γερμανικό πρότυπο».

Οι γενικότερες επισημάνσεις του ΙΟΒΕ κινούνται στις γνωστές θέσεις παροχής περισσότερων προνομίων προς το μεγάλο κεφάλαιο, «ευέλικτων» συμβάσεων εκμετάλλευσης υποδομών, χρηματοδοτήσεων κ.ά. Θέτει ωστόσο και ειδικότερες «προτάσεις» σε βάρος των εργαζομένων και του λαού, όπως «κατάργηση όλων των φορολογικών απαλλαγών και εκπτώσεων που αφορούν πολίτες και αντικατάστασή τους με στοχευμένες άμεσες δαπάνες». Επίσης:

• Επανεξέταση όλων των κοινωνικών μεταβιβάσεων/επιδομάτων χρησιμοποιώντας εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια (αναφέρεται και στους πόρους υπέρ τρίτων για τα «ειδικά και ευγενή Ταμεία»).
• Συγχώνευση κρατικών νοσοκομείων και εξειδίκευσή τους ανάλογα με τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Ιδιωτικοποίηση νοσοκομείων που περισσεύουν.
• Συγχώνευση και κατάργηση στρατιωτικών μονάδων.
• Συγχώνευση ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
• Σχεδιασμός της επόμενης μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος με μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και ανάληψη του σχετικού κόστους από τον προϋπολογισμό με μείωση δαπανών ή/και αύξηση της φορολογίας, καθώς και δημιουργία κεφαλαιοποιητικού «δεύτερου» πυλώνα.