Την ανάγκη συσπείρωσης των εργαζόμενων στα ΜΜΕ για να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα του χώρου, υπογράμμισε στη σύντομη παρέμβασή του ο Δημ. Καλτσώνης, εκπροσωπώντας το ΚΚΕ στη διημερίδα, που οργάνωσε η Ενωση Συντακτών Περιοδικού Τύπου με θέμα: «Αυτοαπασχολούμενοι Δημοσιογράφοι - Συνθήκες Εργασίας - Προοπτικές».

Ιδιαίτερα, ο Δ. Καλτσώνης επισήμανε ότι οι συντάκτες του Περιοδικού Τύπου δεν καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις, υποχρεώνονται να αμείβονται με «Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών». Αποτέλεσμα της τακτικής αυτής, που ενισχύεται από την κυβερνητική πολιτική, είναι οι συντάκτες να μετατρέπονται σε αντικείμενα εκμετάλλευσης από τους μεγαλοεκδότες - μεγαλοκαναλάρχες. Οι παραπάνω, τα τελευταία χρόνια, εκτός απ' τις ημερήσιες εφημερίδες, ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, δημόσια έργα κλπ. έχουν επεκτείνει τις εκδοτικές τους δραστηριότητες και στον Περιοδικό Τύπο, ο οποίος έρχεται δεύτερος, μετά την τηλεόραση, στη διαφημιστική δαπάνη κι επόμενα αποφέρει μεγάλα κέρδη στους εκδότες. Αρκεί ν' αναφερθεί ότι ο μέσος όρος κυκλοφορίας, μόνο στα εβδομαδιαία τηλεοπτικά περιοδικά, φτάνει τις 210.000.

Το σύστημα του «φασόν» αφαιρεί από τους δημοσιογράφους στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα (δώρα, επιδόματα, άδεια, αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης κλπ.). Παράλληλα, σοβαρές είναι οι επιπτώσεις στα Ασφαλιστικά Ταμεία των δημοσιογράφων, των διαφόρων κατηγοριών, όπως των εργαζομένων στον ημερήσιο, στον περιοδικό, στον επαρχιακό Τύπο και τελευταία των εργαζόμενων στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.

Μπροστά στην επερχόμενη θύελλα της ομαδοποίησης των Ασφαλιστικών Ταμείων και ανατροπής ασφαλιστικών δικαιωμάτων, προβάλλει η ανάγκη για την αγωνιστική υπεράσπιση των κοινωνικών κατακτήσεων του κλάδου, τόνισε ο εκπρόσωπος του Κόμματος δηλώνοντας ότι το ΚΚΕ, όπως και στο παρελθόν, θα στηρίξει τους αγώνες των δημοσιογράφων, όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ για την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων. Για να περιοριστεί η ασυδοσία των μεγαλοεκδοτών, να κατοχυρωθούν και αυξηθούν οι θέσεις της πλήρους απασχόλησης, που σήμερα αντικαθίστανται από τις θέσεις της μερικής απασχόλησης.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στα ΜΜΕ, ιδιαίτερα στα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, όπως και στις ηλεκτρονικές εφημερίδες, εκτός απ' το σύστημα του «φασόν» έχουν καθιερωθεί οι 2μηνιαίες και 3μηνιαίες συμβάσεις έργου, ένα καθεστώς ομηρίας και ανασφάλειας. Ενώ, ήδη, η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στα ΜΜΕ, δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό. Ηδη πολλοί εργαζόμενοι στα ΜΜΕ ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, ενώ θα έπρεπε να καλύπτονται απ' τους ασφαλιστικούς οργανισμούς ΤΣΠΕΑΘ (συντάκτες ημερήσιων εφημερίδων Αθήνας - Θεσσαλονίκης), ΤΑΙΣΥΤ (συντάκτες περιοδικών, ανταποκριτές ξένου τύπου, φωτοειδησεογράφοι), ΤΣΕΥΠ (εφημεριδοπώλες, υπάλληλοι πρακτορείων διακίνησης εφημερίδων) και ΤΑΤΑ (Τεχνικοί Τύπου Αθήνας).

Επίσης, δε θα πρέπει ν' αγνοηθεί ο επερχόμενος κίνδυνος απ' τις δραστηριότητες στη χώρα μας του «Freelancers Media Club», που προωθεί παραγγελίες από κάθε ενδιαφερόμενο (εκδοτικές εταιρίες, τράπεζες κλπ.) για δημοσιογραφικές έρευνες, ρεπορτάζ μεταφράσεις κλπ. Πρόκειται για την πρώτη Ηλεκτρονική Λέσχη για τους Ελληνες αυτοαπασχολούμενους δημοσιογράφους. Το σύστημα αυτό προωθείται δυστυχώς από ορισμένους συνδικαλιστές του χώρου, που επικαλούνται τα «ευρωπαϊκά πρότυπα». Η αλλαγή, όμως, στις μορφές εργασίας και στις εργασιακές σχέσεις ανάμεσα σε εκδότες και επαγγελματίες δημοσιογράφους, αποβαίνει σε βάρος των εργαζομένων, ενώ παράλληλα λύνει περισσότερο τα χέρια των μεγαλοεπιχειρηματιών να διαμορφώνουν την ενημέρωση ανάλογα με τις πολιτικές προτιμήσεις και επιλογές της άρχουσας τάξης που εκπροσωπούν.

Επικαλούμενοι τα σοβαρότατα προβλήματα και εκφράζοντας την ανησυχία τους για πιο αρνητικές εξελίξεις, συνδικαλιστές του χώρου υπογραμμίζουν ότι οι κίνδυνοι θα μεγαλώνουν τόσο στα εργασιακά, όσο και στα ασφαλιστικά δικαιώματα. Κι αυτό επιβάλλει ξεπέρασμα του κατακερματισμού που υπάρχει με δημοσιογράφους πολλών ταχυτήτων, με χτυπητές διαφορές ακόμη και στις παροχές υγείας, που εξαρτώνται από το ύψος του μισθού, των εισφορών και... του ασφαλιστικού φορέα στον οποίο ανήκει ο εργαζόμενος. Και η προοπτική υπεράσπισης και διεύρυνσης των εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, επιβάλλει την αγωνιστική συσπείρωση όχι μόνο των δημοσιογράφων, αλλά όλων των κλάδων εργαζομένων στο χώρο, τη δημιουργία ενός διεκδικητικού Συνδικάτου Τύπου που θα εκφράζει πρώτον τους 14.000 εργαζόμενους οι οποίοι καλύπτονται από τους τέσσερις ασφαλιστικούς οργανισμούς που προαναφέραμε, αλλά και άλλους συγγενικούς κλάδους.

Πολύ περισσότερο που, σήμερα, ο αριθμός των νέων που αποφοιτούν κάθε χρόνο από τις δημοσιογραφικές σχολές (ινστιτούτα, κολέγια, κέντρα, εργαστήρια) φτάνει τους 1.000 ενώ στους 1.600 περίπου ραδιοφωνικούς σταθμούς και στους 160 τηλεοπτικούς, απασχολούνται 11.000 άτομα διαφόρων ειδικοτήτων. Οι αριθμοί αυτοί θα αυξάνουν χρόνο με το χρόνο κι επόμενα θα αυξάνει και η στρατιά των ανέργων, από τους οποίους οι μεγαλοεκδότες αντλούν πάμφθηνο δυναμικό, που το χρησιμοποιούν τη στιγμή που αυτοί κρίνουν και ως απεργοσπαστικό μηχανισμό. Ολος αυτός ο κόσμος, δυστυχώς, μένει ανυπεράσπιστος και γίνεται θύμα διπλής εκμετάλλευσης, ενώ αξιοποιείται από τα αφεντικά των ΜΜΕ σαν μέσο πίεσης ενάντια στα συμφέροντα όλων των εργαζομένων στο χώρο των ΜΜΕ.