Η αιματηρή μείωση των εισοδημάτων και των όποιων κοινωνικών παροχών, η επιχειρηματική λειτουργία της Υγείας, η εργασιακή ανασφάλεια, αλλά και η ανυπαρξία κοινωνικής μέριμνας για τη μητρότητα και την ανατροφή ενός παιδιού, έχουν καταστήσει τη γέννηση ενός μωρού μια πανάκριβη υπόθεση. Στο πλαίσιο αυτό, προκαλεί αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι στην Ισπανία τα ζευγάρια που περιμένουν την έλευση των μωρών τους πάσχιζαν να γεννήσουν πρόωρα, μέσα στο 2010, γιατί από την 1η του Γενάρη καταργήθηκε το επίδομα τοκετού, ύψους 2.500 ευρώ. Πρόκειται για ένα επίδομα που είχε υιοθετηθεί το 2007 για να ενισχύσει το ποσοστό των γεννήσεων στη χώρα και τώρα θυσιάζεται μεταξύ άλλων στο βωμό των περικοπών για την «αντιμετώπιση» της κρίσης. Βέβαια, αυτό το πενιχρό βοήθημα δε φαίνεται να συνέβαλλε ιδιαίτερα, καθώς το 2009 οι γεννήσεις στη χώρα μειώθηκαν για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία, αποδεικνύοντας ότι με ημίμετρα και ψευτοπαροχές δε στηρίζεται ουσιαστικά η μητρότητα.

Παράλληλα, στην Ταϊβάν, πολλές μέλλουσες μητέρες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να καθυστερήσουν τον τοκετό, προκειμένου να γεννηθούν τα παιδιά το 2011, καθώς δυο πόλεις της Ταϊβάν θα δώσουν σε κάθε παιδί που θα γεννηθεί φέτος το ποσό των 20.000 δολαρίων Ταϊβάν, δηλαδή το ιλιγγιώδες ποσό των 680 αμερικανικών δολαρίων...

Η μέγκενη της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις απ' άκρη σ' άκρη στον καπιταλιστικό κόσμο φέρνει τις νέες μέλλουσες μητέρες σε σημείο να ρισκάρουν και τη δική τους υγεία, αλλά και εκείνη των αγέννητων παιδιών τους, ακόμα και την ίδια τη ζωή τους, προκειμένου να λάβουν μια παροχή που απλά θα απαλύνει ελάχιστα το κόστος της γέννησης και ανατροφής του παιδιού τους.