Εν αρχή κι εδώ είναι το πετρέλαιο του Αιγαίου, ο φυσικός πλούτος γενικότερα. Η επέκταση πέρα των γενικών εμπορικών ανταλλαγών αφορά κυρίως τη στρατιωτική συνεργασία σε προμήθεια και τεχνογνωσία πολεμικού υλικού από το Ισραήλ. Μετά τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες συνεργασίας, συγκυριαρχίας και συνεκμετάλλευσης, το δίχτυ φαίνεται να απλώνεται επικίνδυνα. Στην περιοχή λειτουργούν συμπλεκόμενα ισχυρά ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα χωρίς σταθερές συμμαχιών, χωρίς προκαθορισμένη ρότα και με άδηλα αποτελέσματα. Στην ατέρμονη αυτή διαπλοκή η ελληνική αστική τάξη δια της κυβερνήσεως παριστάνει την πολύφερνη νύφη προσδοκώντας οφέλη.

Στη διχαστική της αμετροέπεια αναφέρεται δια του υφυπουργού κ. Μανιάτη στο Αιγαίο ως «Βόρειο Αιγαίο». Εκ των πραγμάτων προκύπτει η ερώτηση: «Τι συμβαίνει με το νότιο Αιγαίο; Γιατί αυτός ο επίμονος διαχωρισμός;». Η απάντηση φαίνεται να βρίσκεται στις συνομιλίες συνεργασίας με το Ισραήλ. Η επίσκεψη της εκπροσώπου της πρώτης ιμπεριαλιστικής οικονομικής μηχανής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Αγγελα Μέρκελ, στην Κύπρο δείχνει ότι οι ανταγωνισμοί αγκαλιάζουν και το νησί.