Θα πρέπει βέβαια σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε ότι ούτε ο Ουατάρα είναι ηγέτης που θα εξυπηρετήσει πρόθυμα τα συμφέροντα του λαού της χώρας του, ούτε ο Γκμπάγκμπο είναι καμία «αθώα περιστερά».

O 69χρονος Ουατάρα διετέλεσε για πολλές δεκαετίες στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Κεντρικής Τράπεζας Δυτικοαφρικανικών Κρατών (BCEAO) και ευθύνεται για πολλά από τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν στη χώρα του τις δεκαετίες του '70 και του '80 όταν έπεσαν οι διεθνείς τιμές πώλησης του κακάο και του καφέ, των κύριων δηλαδή εξαγωγικών προϊόντων της Ακτής Ελεφαντοστού. Ο Ουατάρα δηλαδή ήταν επίσης ένας από τους ανθρώπους που προσυπέγραψαν την επιβολή σκληρών μέτρων λιτότητας εκείνη την περίοδο, όπως μειώσεις 50% στους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, και την εφαρμογή πολιτικών που ανέβασαν στα ύψη την ανεργία και τη φτώχεια.

Την τριετία (1990-1993) διορίστηκε πρωθυπουργός των τελευταίων χρόνων της χούντας του Φελίξ Ουφουέ Μπουανί . Σήμερα είναι πρόεδρος του κόμματος «Εκστρατεία Ρεπουμπλικάνων» (RDR), το οποίο συναντά υποστήριξη μόνον στο βόρειο τμήμα της χώρας όπου ζουν μετανάστες από γειτονικές αφρικανικές χώρες ή και απόγονοι μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς. Αλλωστε και ο ίδιος γεννήθηκε στη σημερινή Μπουρκίνα Φάσο...

Από την άλλη πλευρά, ο Γκμπάγκμπο ξεκίνησε σαν υφηγητής Ιστορίας σε πανεπιστήμιο της Ακτής Ελεφαντοστού και ίδρυσε το «Αϊβοριανό Λαϊκό Μέτωπο» το 1982 αγωνιζόμενος κατά των εγκάθετων της εξουσίας που είχε διορίσει το Παρίσι. Μέσα σε μιάμιση δεκαετία, (μέσα στη δεκαετία του '90) έγινε το «καλό παιδί» της κεντροαριστερής κυβέρνησης του πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας Λιονέλ Ζοσπέν και μετά το 2000 «σερβιρίστηκε» στο λαό της Ακτής Ελεφαντοστού σαν «εναλλακτική» λύση.

Μετά τις γαλλικές στρατιωτικές επεμβάσεις του 2002 και 2004 καλλιέργησε τον εθνικισμό του «αϊβοριανισμού» (ivoiricite) της «γνησιότητας» δηλαδή των αυτοχθόνων (κυρίως Χριστιανών) πολιτών της Ακτής του Ελεφαντοστού που είναι συγκεντρωμένοι στο νότιο τμήμα της χώρας. Ως «αντίπαλον δέος» παρουσιάστηκαν τα εκατομμύρια μεταναστών από όλες τις γειτονικές αφρικανικές χώρες που ζουν κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας με δύο βασικά κοινά χαρακτηριστικά: το μουσουλμανικό θρήσκευμα και το επάγγελμα του εργάτη γης στα τσιφλίκια κακάο, καφέ και μπανάνας. Ο σοβινισμός που λάνσαρε ο Γκμπάγκμπο προωθήθηκε με θέρμη από στοιχεία της αστικής τάξης της χώρας που έβγαζαν εκατομμύρια δολάρια από τις φυτείες κακάο και καφέ εκμεταλλευόμενοι στυγνά τους εργάτες γης, ανεξαρτήτως εθνικότητας, εθνότητας, φυλετικής ή άλλης καταγωγής...

Επιπλέον και ο ίδιος αφότου έγινε πρόεδρος το 2000, προώθησε αδίστακτα (σαν καλό παλιό μέλος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς») κάθε αντιλαϊκή συνταγή λιτότητας που συναποφάσισε με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας...