ΑΠΑΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ: «Σε ευρεία κυβερνητική σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό αναμένεται να αποφασιστεί η εκπόνηση ενός εθνικού σχεδίου κατά της ανεργίας που θα στηρίζεται και στη θέσπιση κινήτρων για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα προβλήματα. Στο κυβερνητικό επιτελείο ευελπιστούν ότι στην αντιμετώπιση του προβλήματος θα συμβάλει και η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις που υπόσχεται το καθεστώς των επιχειρησιακών συμβάσεων» (η αναφορά στα ΝΕΑ).

ΓΙΑ ΒΑΡΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗ: «Για ένα δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία: Η όποια λύση θα συνοδεύεται από νέους αυστηρούς όρους (...) η δημοσιονομική πειθαρχία θα γίνει δρακόντεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα εισοδήματα, τις συνθήκες εργασίας και την κοινωνική ασφάλιση. Η "συνταγή" αυτή απαιτεί, πρωτίστως, μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας (...) και αυτά δεν είναι άλλα από την υποχώρηση του μισθολογικού κόστους (...) το καμπανάκι χτυπάει ήδη και για τον ιδιωτικό τομέα (...) ο δρόμος έχει ανοίξει με το νόμο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις (...) Οποια λύση για το χρέος κι αν επιλεγεί, θα την πληρώσουμε με βαρύ τίμημα» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΜΕ ΜΠΟΛΙΚΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ: «Η ελληνική κοινωνία συντηρεί νησίδες ανομίας (...) Αλλοι κλείνουν το λιμάνι. Αλλοι αποφάσισαν να μην πληρώνουν διόδια. Αλλοι ξηλώνουν τις μπάρες. Αλλοι δεν κόβουν εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες. Αλλοι μπαίνουν και ζουν παράνομα στη χώρα μας. Αλλοι καταφεύγουν στο Πολυτεχνείο και φτιάχνουν μολότοφ ή ντιλάρουν ηρωίνη. Αλλοι (οι περισσότεροι, δυστυχώς) δεν πληρώνουν φόρους. Ολοι αυτοί παραβιάζουν τον νόμο (...) Το άσυλο και η κατάληψη και τα διόδια και οι λαθρομετανάστες και η φοροδιαφυγή αποτελούν συγκεκριμένες εκφράσεις μιας πολύ μεγαλύτερης απειλής: της έμπρακτης αμφισβήτησης του κράτους δικαίου και της συντεταγμένης Πολιτείας» (ο Γ. Πρετεντέρης στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ).

ΕΠΕΙΔΗ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ... «Καιρός είναι να τελειώνουμε με τα καταστροφικά ταμπού και φετίχ της μεταπολίτευσης. Τώρα είναι η στιγμή, γιατί η κοινωνία καταλαβαίνει ότι ο "νόμος και η τάξη" δεν αποτελούν μια "χουντική" εμμονή, αλλά θεμελιώδες συστατικό κάθε σοβαρής κοινωνίας» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).