Από τους Ιταλούς στους Αγγλους και από αυτούς στους Γάλλους περνάνε οι δύο ελληνικές τσιμεντοβιομηχανίες «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και «Τσιμέντα Χαλκίδας». Οποιος και να είναι ο νέος ιδιοκτήτης, οι δύο τσιμεντοβιομηχανίες «συνθλίβονται» στα συμφέροντα του άλλοτε ισχυρότατου ευρωπαϊκού καρτέλ τσιμέντου, καθιστώντας έτσι το μέλλον τους αβέβαιο όσο ποτέ, αφού μετατρέπονται σε έρμαια των συμφερόντων κολοσσιαίων πολυεθνικών επιχειρήσεων. Ετσι, μετά από έναν και πλέον χρόνο έντονης φημολογίας για «επιθετική» εξαγορά της αγγλικής «Blue Circle», που έχει υπό την κατοχή της την «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και τα «Τσιμέντα Χαλκίδας» από τη γαλλική «Lafarge», το θολό τοπίο άρχισε να ξεκαθαρίζει. Χτες σε επίσημη ανακοίνωσή της η «Blue Circle» αναφέρει ότι «το διοικητικό συμβούλιο της "Blue Circle Industries pls" (BCI) ανέκρινε χθες (προχθές) βράδυ την προσφορά της "Lafarge" να εξαγοράσει το μερίδιο του μετοχικού κεφαλαίου της BCI, το οποίο δεν της ανήκει (77,4%). Η "Lafarge" προσφέρει στους μετόχους της "Blue Circle" 495 πένες ανά μετοχή, η συμφωνία υπόκειται στους απαραίτητους οικονομικούς διακανονισμούς και χειρίζεται από Επιτροπές Ανταγωνισμού και η συμφωνία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο καλοκαίρι του 2001».

Οπως προκύπτει και από τη σχετική ανακοίνωση της "Blue Circle", η «επιθετική» εξαγορά από τη γαλλική "Lafarge" μετατράπηκε σε... φιλική. Εν προκειμένω, το κυρίαρχο ζήτημα για εμάς (τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή) δεν είναι η καθαυτή εξέλιξη της «καταβρόχθισης» μιας τεράστιας τσιμεντοβιομηχανίας από μία ομοειδή και μέχρι πρότινος «σύμμαχό» της, αλλά οι επιπτώσεις που θα έχει αυτή η εξαγορά στην πορεία των δύο ελληνικών τσιμεντοβιομηχανιών, «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και «Τσιμέντα Χαλκίδας», που μετά από την πρόσφατη συγχώνευσή τους αποτελούν μία εταιρία.

Το γεγονός ότι ήδη από τον περασμένο μήνα η αγγλική διεύθυνση του ομίλου «ΑΓΕΤ Ηρακλής» (συμπεριλαμβανομένου και των «Τσιμέντων Χαλκίδας») ανακοίνωσε ότι θα πουλήσει όλες τις δραστηριότητες των δύο τσιμεντοβιομηχανιών που δε σχετίζονται αποκλειστικά με τον κλάδο του τσιμέντου, αποτελεί την ουσιαστικότερη απόδειξη πως, στα πλαίσια των πολυεθνικών συγκρούσεων, διαλύονται επιχειρήσεις προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των εν λόγω πολυεθνικών. Είναι βέβαιο ότι με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των δύο ελληνικών τσιμεντοβιομηχανιών, αυτές θα χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο που θα εξασφαλίσουν τα μέγιστα κέρδη στους νέους ιδιοκτήτες και όλες οι εξελίξεις είναι πιθανές.

Οι πρώτοι ιδιοκτήτες, οι Ιταλοί, έκριναν σκόπιμο να μειώσουν δραστικά το προσωπικό και το έκαναν. Οι Αγγλοι έκριναν σκόπιμο να πουλήσουν δεκάδες θυγατρικές του Ομίλου και ήδη βρίσκονται στη διαδικασία αναζήτησης αγοραστών. Τώρα με τη «μεταφορά» στους Γάλλους, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος το τι θα γίνει, ακόμα και να κλείσουν. Το τελευταίο σενάριο φαντάζει πολύ ισχυρό και δεν το αναφέρουμε για να κινδυνολογήσουμε, αλλά από τη στιγμή που το θέμα θα εξεταστεί από τις Επιτροπές Ανταγωνισμού, και προκειμένου να επιτευχθεί η εξαγορά μιας κολοσσιαίας επιχείρησης όπως της «Blue Circle» με δραστηριότητες τρισεκατομμυρίων δραχμών, για το πολυεθνικό κεφάλαιο δε «στοιχίζει» τίποτα να σταματήσει τη λειτουργία και των δύο τσιμεντοβιομηχανιών που τώρα είναι η μία εταιρία.

Οι Επιτροπές Ανταγωνισμού, που θα επιληφθούν για την έγκριση ή όχι της εξαγοράς, μπορούν να προκρίνουν μια σειρά από «λύσεις». Σε ό,τι αφορά όμως την ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού, πρέπει να σημειώσουμε ότι φέρει βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή εξέλιξη, αλλά και για όποια στο μέλλον προκύψει. Διότι, τον περασμένο Απρίλη, και ενώ η πρώτη απόφαση ήταν αρνητική ως προς την πώληση της ΑΓΕΤ και των «Τσιμέντων Χαλκίδας» στη «Blue Circle», ξαφνικά, υπό την πίεση των πολυεθνικών συμφερόντων, επέτρεψε την εξαγορά.