Φωνή διαμαρτυρίας για τις τραγικές εξελίξεις υψώνει και η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ). Σε ανακοίνωση, την οποία υπογράφει εκ μέρους της Κίνησης ο αρχιπλοίαρχος εν αποστρατεία Α. Κακαράς, καταγγέλλει πως «οι έμποροι του πολέμου προκειμένου να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους, αντί να πετούν, τα κατάλοιπα των πυρηνικών εργοστασίων, κατασκεύασαν βόμβες "απεμπλουτισμένου ουρανίου"».

«Τα διεστραμμένα μυαλά των αρμοδίων του ΝΑΤΟ - σημειώνεται - χρησιμοποίησαν αυτές τις βόμβες πρώτα στο Ιράκ και μετά στη Γιουγκοσλαβία. Νωρίτερα οι κυβερνήσεις των αντίστοιχων χωρών είχαν δώσει την άδεια για τους βομβαρδισμούς. Κυβερνήσεις κατά πλειοψηφία "σοσιαλιστικές". Μεταξύ αυτών και η δική μας».

Ακολούθως η ΚΕΘΑ υπογραμμίζει: «Στο Ιράκ, όπου οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται, πολύ σύντομα φάνηκαν τα αποτελέσματα με το θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων από καρκίνο. Δε συγκινήθηκαν ούτε από τους θανάτους των παιδιών, ούτε από τις επιπτώσεις στους δικούς τους στρατιώτες. Το "Σύνδρομο του Κόλπου", οι συνέπειες δηλαδή από τη χρήση αυτών ακριβώς των "έξυπνων βλημάτων" όπως τα αποκαλούν, δεν τους σταμάτησαν. Τα χρησιμοποίησαν υπό μορφή βομβών και στη Βοσνία και στο Κόσσοβο».

«Ο ελληνικός Τύπος - συνεχίζει - προς τιμήν του κατ' επανάληψη είχε καταγγείλει και με οξύτητα τη χρήση αυτών των όπλων. Το έγκλημα είναι διαρκείας. Ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις των χωρών του ΝΑΤΟ. Και όχι μόνο οι ΗΠΑ και τα ανθρωπόμορφα διεστραμμένα όντα που χαμογελώντας και εκ του ασφαλούς έστελναν τα αεροπλάνα και τα πλοία να σκορπίζουν τον όλεθρο.

Ευθύνονται γιατί βάφτισαν "ειρηνευτικές" τις αποστολές στρατευμάτων και ευθύνονται διπλά γιατί ακόμα και τώρα μιλάνε για "απελευθερωτές και εμπέδωση της ειρήνης". Αυτών των στρατευμάτων που σήμερα πληρώνουν το τίμημα του διαρκούς εγκλήματος».

Η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα «ζητάει και απαιτεί τα αυτονόητα»: «Να επιστρέψουν και να μην ξαναβγούν εκτός συνόρων τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Να μη συμμετέχει η χώρα μας στα ΝΑΤΟικά εγκλήματα. Να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός, υπεύθυνα και σοβαρά για την κατάσταση όσων Ελλήνων βρέθηκαν στη Γιουγκοσλαβία από την αρχή του πολέμου και όχι μόνον των ενόπλων. Οι νέοι που φοιτούν εκεί είναι εξίσου ευάλωτοι. Οπως και οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ».