Μπορεί πλέον το τρένο για τη συντριπτική πλειοψηφία των περιοχών της χώρας να αποτελεί παρελθόν, η κυβέρνηση ωστόσο και το αρμόδιο υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων «μάχονται» στις Βρυξέλλες για την ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού «άξονα 22» που ξεκινά από την Αθήνα και καταλήγει στη Δρέσδη, περνώντας από τη Σόφια, τη Βουδαπέστη, τη Βιέννη, την Πράγα και τη Νυρεμβέργη. Οπως επίσης και του «άξονα 29» της σιδηροδρομικής γραμμής Ιόνια Οδός - Αδριατική. Πρόκειται για έργα που στο πρόσφατο Συμβούλιο υπουργών Μεταφορών της ΕΕ η ελληνική αντιπροσωπεία τα έθεσε «επί τάπητος» στους ομολόγους της, ζητώντας τη γρήγορη υλοποίησή τους και που προσπαθεί να παρουσιάσει στο εσωτερικό της χώρας ως έργα που ενισχύουν την... πολυπόθητη «ανάπτυξη».

Μπορεί οι παραπάνω σιδηροδρομικοί άξονες, σε συνδυασμό με την υλοποίηση των εμπορευματικών κέντρων και την εκποίηση των λιμανιών και περιφερειακών αεροδρομίων, να βοηθήσουν στην ανάπτυξη των κερδών της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας, με την Ελλάδα διαμετακομιστικό κέντρο για τα προϊόντα της, ωστόσο τίποτα δεν έχουν να προσφέρουν στον εργαζόμενο λαό. Το σχέδιο της κυβέρνησης για τα εμπορευματικά κέντρα, τους σιδηροδρόμους και τα αεροδρόμια δεν έχει σκοπό την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αυτές περνούν στο περιθώριο, την ίδια στιγμή που ο πλούτος της χώρας και στον τομέα των μεταφορών εκχωρείται στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια.