Αντεργατική εισήγηση στον Αρειο Πάγο που κρίνει μεν παράνομη απόλυση εργαζομένου, αλλά δε δέχεται την επαναπρόσληψή του! Ουσιαστικά, η αρεοπαγίτικη εισήγηση ανοίγει «παράθυρο» για να μην επιστρέφουν στη δουλειά παράνομα απολυθέντες εργαζόμενοι, παρά μόνο εφόσον μπορέσουν και αποδείξουν ότι είναι καταχρηστική η άρνηση του εργοδότη να τους επαναπροσλάβει.

Ειδικότερα, στην πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, τόσο ο εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ι. Τέντες όσο και ο αρεοπαγίτης Α. Αθηναίος, απέρριψαν την αίτηση αναίρεσης εργαζόμενου και τάχθηκαν με την εφετειακή απόφαση, που έκρινε μεν άκυρη την καταγγελία σύμβασης εργασίας που είχε κάνει Τράπεζα σε εργαζόμενο, υποχρεώνοντάς την να του καταβάλει μισθούς υπερημερίας, αλλά απέρριψε το αίτημα του εργαζόμενου να ξανααπασχοληθεί στη δουλειά του. Ετσι, η εφετειακή απόφαση έκρινε μη νόμιμη την αγωγή του εργαζόμενου ως προς την επαναπρόσληψη, γιατί δε γίνονταν επίκληση περιστατικών που θα καθιστούσαν καταχρηστική την άρνηση της Τράπεζας να υλοποιήσει τα αιτήματα του εργαζομένου.

Οι εισηγητές Ι. Τέντες και Α. Αθηναίος υποστήριξαν ότι η άρνηση του εργοδότη να αποδέχεται την εργασία του μισθωτού καθίσταται παράνομη στην περίπτωση που υπερβαίνει τα κριτήρια του άρθρου 281 του Αστικού Κώδικα και αποβαίνει έτσι καταχρηστική η απόλυση. Δηλαδή, όταν θίγονται υλικά και ηθικά συμφέροντα του εργαζομένου ή υφίσταται προσβολή της προσωπικότητάς του.

Θα πρέπει, όμως, να σημειωθεί ότι παρουσιάζεται υποχώρηση στα δικαιώματα των εργαζομένων, καθώς μέχρι τώρα η νομολογία του Αρείου Πάγου δέχεται ότι οι απολυθέντες επαναπροσλαμβάνονται μετά την ακύρωση της απόλυσης τους με δικαστική απόφαση, χωρίς να συντρέχουν άλλες προϋποθέσεις.